Αντιλήψεις και εμπειρίες γυναικών Σχολικών Κοινωνικών Λειτουργών για τη χρήση του Κινηματογράφου ως εργαλείου παρέμβασης στην εκπαίδευση

cover
pdf
Δημοσιευμένα: déc. 29, 2023
DOI: https://doi.org/10.12681/socialwork-rss.36379
Λέξεις-κλειδιά:
Κινηματογράφος Σχολική Κοινωνική Εργασία Τέχνη στη Σχολική Κοινωνική Εργασία Κινηματογράφος στη Σχολική Κοινωνική Εργασία
Σοφία Νικολαΐδου
https://orcid.org/0009-0003-8478-0912
Περίληψη

Το άρθρο αυτό στηρίζεται σε έρευνα, η οποία εξετάζει τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες των σχολικών κοινωνικών λειτουργών σχετικά με τη χρήση του κινηματογράφου ως εργαλείο παρέμβασης σχολικής κοινωνικής εργασίας, με σκοπό την ανάδειξη των ωφελημάτων και των δυσκολιών που ενέχει η χρήση του. Για τη μέθοδο συλλογής και ανάλυσης της παρούσας έρευνας επιλέχθηκε η ποιοτική μεθοδολογία, όπου η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσα από δώδεκα ημι- δομημένες συνεντεύξεις σε γυναίκες κοινωνικούς λειτουργούς, με εμπειρία σε ελληνικά δημόσια σχολεία από δέκα μήνες έως εφτά έτη. Οι συνεντεύξεις διεξήχθησαν διαδικτυακά και σε διάστημα δύο μηνών μεταξύ Νοέμβριου-Δεκεμβρίου 2021. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε μέσω θεματικής ανάλυσης, όπου αναδείχθηκαν οφέλη τόσο για τους συμμετέχοντες της παρέμβασης όσο και για τους ίδιους τους σχολικούς κοινωνικούς λειτουργούς. Με τους πρώτους, αναδείχθηκε κυρίως η έκφραση των συναισθημάτων,  η καλλιέργεια ενσυναίσθησης και κοινωνικών δεξιοτήτων, η θετική αλλαγή στάσεων, καθώς  και η ενίσχυση ψυχικής ανθεκτικότητας. Έπειτα, οι σχολικοί κοινωνικοί λειτουργοί συνέβαλαν ώστε να αναδειχθεί σημαντικότατα η διευκόλυνση εκτίμησης, εξατομίκευσης και αξιολόγησης περιπτώσεων, επαγγελματικής  εξέλιξης  κ.α. Από την ανάλυση, προέκυψαν και οι δυσκολίες, όπως, ο ελάχιστος διαθέσιμος χρόνος για την παρέμβαση σε σχέση με τον χρόνο που απαιτείται για τη χρήση ταινιών ή βίντεο, η έλλειψη πόρων και υποστήριξης από  το εκπαιδευτικό πλαίσιο, οι δυσκολίες εφαρμογής της παρέμβασης κ.α. Επιπλέον, προέκυψε πως ο κινηματογράφος ως εργαλείο παρέμβασης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ομαδικές, ατομικές και κάτω από συγκεκριμένες θεματολογικές παρεμβάσεις, έχοντας υπόψιν  στα σημεία που χρήζουν προσοχής κατά τη χρήση του. Τέλος, μέσα από τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, αναδείχθηκε ο κινηματογράφος ως μία ιδιαίτερα χρήσιμη προσθήκη στις παρεμβάσεις της σχολικής κοινωνικής εργασίας.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρο
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Ελληνόγλωσση βιβλιογραφία
Ίσαρη, Φ., & Πουρκóς, Μ. (2015). Ποıοτıκή μεθοδολογíα έρευνας. Αθήνα: ΣΕΑΒ. https://repository. kallipos. gr/pdfviewer/web/viewer. html.
Λυδάκη, Ά. (2008). Ο δρόμος προς τη Δύση. Η μετανάστευση στον ελληνικό κινηματογράφο και ένα παράδεγμα. The Greek Review of Social Research, 81-111.
Τσέργας, Ν., Καλούρη, Ρ., Αντωνοπούλου, Α. & Μπότου, Α. (2018). Ο Κινηματογράφος στη θεραπεία και τη συμβουλευτική: τεχνικές και εφαρμογές για την προσωπική ανάπτυξη και τη θεραπευτική αλλαγή. ΕΛΕΣΥΠ: Πεδίο.
Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία
Bernard, H. R., Wutich, A., & Ryan, G. W. (2016). Analyzing qualitative data: Systematic approaches. SAGE publications.
Bolin, S. J., Rueda, H. A., & Linton, K. F. (2018). Grand challenges in school social work: Collaboration and constraint in school social workers’ sexuality support for children with disabilities. Children & Schools, 40(1), 25-34.
Bradley, L. J., Whiting, P., Hendricks, B., Parr, G., & Jones Jr, E. G. (2008). The use of expressive techniques in counseling. Journal of Creativity in Mental Health, 3(1), 44-59.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative research in psychology, 3(2), 77-101.
Brinthaupt, T. M., & Lipka, R. P. (Eds.). (2002). Understanding early adolescent self and identity: Applications and interventions. Suny Press.
Carroll, J. (2002). Play therapy: the children's views. Child & Family Social Work, 7(3), 177-187.
Clarke, V., Braun, V. & Hayfield, N. (2015). Thematic analysis. In J. Smith (Ed.). Qualitative psychology: A practical guide to research methods (3rd ed.) (pp. 222-248). Sage.
David, M. S., & Warrier, U. Film-Based Counselling on Adolescent Body Image: A Pilot Study. Hope, Efficacy, Resilience, Optimism towards Holistic Living, 11.
Dermer, S. B., & Hutchings, J. B. (2000). Utilizing movies in family therapy: Applications for individuals, couples, and families. The American journal of family therapy, 28(2), 163-180.
Dupper, D. (2002). School social work: Skills and interventions for effective practice. John Wiley & Sons.
Frost, J. L. (2005). Lessons from disasters: Play, work, and the creative arts. Childhood Education, 82(1), 2-8.
Hankir, A., Holloway, D., Zaman, R., & Agius, M. (2015). Cinematherapy and film as an educational tool in undergraduate psychiatry teaching: a case report and review of the literature. Psychiatria Danubina, 27(suppl 1), 136-142.
Hauenstein, N., & Riddle, D. (2003). Education and training in IO Psychology. The Industrial-Organizational Psychologist, 41(1), 83-95.
Hass-Cohen, N. (2008). Partnering of art therapy and clinical neuroscience. Art therapy and clinical neuroscience, 21, 42.
Huss, E. (2013). What we see and what we say: Using images in research, therapy, empowerment, and social change. Routledge.
Huss, E., Kaufman, R., & Sibony, A. (2014). Children's drawings and social change: Food insecurity and hunger among Israeli Bedouin children. British Journal of Social Work, 44(7), 1857-1878.
International Federation of Social Workers (IFSW) (2014). Global Definition of the Social Work Profession. IFSW. https://www.ifsw.org/what-is-social-work/global-definition-of-social-work/
Izod, J., & Dovalis, J. (2014). Cinema as Therapy: Grief and transformational film. Routledge.
Kaye, S., & Bleep, M. (1997). Arts and health care. JessicaKingsley.
Heinonen, T., Halonen, D., & Krahn, E. (2018). Expressive arts for social work and social change. Oxford University Press.
Lefevre, M. (2004). Playing with sound: The therapeutic use of music in direct work with children. Child & Family Social Work, 9(4), 333-345.
Liles, R. E. (2007). The use of feature films as teaching tools in social work education. Journal of Teaching in Social Work, 27(3-4), 45-60.
McCall, S. (2011). Expressive Art therapies expressive arts for individuals with autism about us cinematherapy in the news expressive arts resources.
McClintock, P. (2015). CinemaCon: Who says teenagers don't go to the movies. http://www.hollywoodreporter.com/news/cinemacon-who-says-teenagers dont883240.
Marsick, E. (2010). Cinematherapy with preadolescents experiencing parental divorce: A collective case study. The Arts in Psychotherapy, 37(4), 311-318.
Matos-Silveira, R., Cano, Y., & Mouton, S. (2016). Movimiento arte del cambio: una iniciativa del trabajo social antiopresivo. Cuadernos de Trabajo Social, 2016, vol. 29, num. 2, p. 309-321.
Middleman, S. (1995). Modeling axisymmetric flows: dynamics of films, jets, and drops. Academic Press.
Mitchell, C., Theron, L., Smith, A., Stuart, J., & Campbell, Z. (2011). Drawings as research method. In Picturing research (pp. 17-36). Brill.
Portadin, M. A. (2006). The use of popular film in psychotherapy: Is there a “cinematherapy”? Massachusetts school of professional psychology.
Ramey, H. L., Tarulli, D., Frijters, J. C., & Fisher, L. (2009). A sequential analysis of externalizing in narrative therapy with children. Contemporary Family Therapy, 31, 262-279.
Tyson, L., Foster, L., & Jones, C. (2000). The process of cinematherapy as a therapeutic intervention. Alabama counseling association journal, 26(1), 35-41.
Watson, B. L. (1976). Programs, materials, and techniques. Journal of Learning Disabilities, 9(10), 614-624.
Wedding, D., Boyd, M. A., & Niemiec, R. M. (1999). Movies and mental illness: Using films to understand psychopathology. Boston.
Wedding, D., &Niemiec, R. M. (2003). The clinical use of films in psychotherapy. Journal of Clinical Psychology, 59, 207–215. Doi: 10.1002/jclp.10142
Willig, C. (2015). Ποιοτικές μέθοδοι έρευνας στην ψυχολογία: εισαγωγή. E. Τσέλιου.Gutenbereg.
Zelizer, C. M. (2004). The role of artistic processes in peacebuilding in Bosnia-Herzegovina. George Mason University.