Οι αναπαραστάσεις της μετάφρασης


Δημοσιευμένα: févr. 6, 2017
Theo Hermans
Περίληψη

Ακολουθώντας τις καθιερωμένες μεταφορές που περιγράφουν τη μετάφραση
με ερμηνευτικούς όρους, ως τη μεταβίβαση και ανάκτηση ενός κατά τα
άλλα απροσπέλαστου νοήματος, το άρθρο προτείνει να κοιτάξουμε πέρα από
αυτή τη συμβατική αυτοπαρουσίαση και να επικεντρωθούμε στην υβριδική,
πλουραλιστική φύση των μεταφρασμένων κειμένων" προτείνει ακόμη να εστιάσουμε
την προσοχή μας στους προκαθορισμένους αυτοαναφορικούς τρόπους με
τους οποίους οι μεταφράσεις αναπαριστούν τα κείμενα-πηγές τους. Όμως, εφόσον
η περιγραφή της μετάφρασης είναι επίσης μια μορφή μετάφρασης της
μετάφρασης, πρέπει να συμφιλιωθούμε με την υβριδική φύση των δικών μας
περιγραφών. Από αυτή την άποψη οι Μεταφραστικές Σπουδές θα μπορούσαν
να διδαχθούν από το παράδειγμα της Εθνογραφίας, όπου η επίγνωση των προβλημάτων
της αναπαράστασης της ετερότητας έχει οδηγήσει σε αυτοστοχα-
στικές και αυτοκριτικές πρακτικές. Εαν η μετάφραση καθεαυτή δεν είναι ποτέ
αθώα, το ίδιο ισχύει και για τις περί αυτήν θεωρήσεις μας. Το άρθρο βασίζεται
μερικώς στην εναρκτήρια ομιλία του συγγραφέα με τίτλο «Translation's
Other», η οποία δόθηκε το Μάρτιο του 1996.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.