Communication and cooperation of principals and second foreign language teachers in Primary Education


Published: Apr 19, 2023
Keywords:
communication relations second foreign language teachers school principal leadership style barriers to effective communication
Sofia Tsakalidou
https://orcid.org/0000-0001-5500-1586
Chrysanthi Gkoutziou
Abstract

This article examines the communication and cooperation between school principals and second foreign language teachers in Primary Education schools. In the theoretical framework we examine the leadership styles based on the literature review, the benefits of good communication between principals and teachers and the obstacles that may arise. Furthermore, we examine the research methodology, the sample, the data collection strategy used and report on the results and findings based on the data collected. It is important to mention that the two populations we compare in terms of the communication relationship they have developed with the school principal are second foreign language teachers and primary school teachers. In most cases there was a wide divergence in the answers given, however in some cases their views concurred. In conclusion, we examine several suggestions to improve the working conditions for second foreign language teachers and eliminate the phenomena of burnout and lack of satisfaction in their workplace.

Article Details
  • Section
  • Journal Articles
Downloads
Download data is not yet available.
References
Apospori, E., Nikandrou, I., Brewster, C., & Papalexandris, N. (2008). HRM and organizational performance in northern and southern Europe. The International Journal of Human Resource Management, 19(7), 1187-1207. 10.1080/09585190802109788
Αθανασούλα-Ρέππα, Α. (2008). Εκπαιδευτική διοίκηση και οργανωσιακή συµπεριφορά: η παιδαγωγική της διοίκησης της Εκπαίδευσης. Έλλην.
Αναστασίου, Σ. (2011). Η διαχείριση Ανθρωπίνου Δυναμικού: μελέτη περίπτωσης στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της Ηπείρου [Αδημοσίευτη διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων]. www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/25169
Άνθης, Χ., & Κακλαμάνης, Θ. (2006). Κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες ηγετικών στελεχών στην εκπαίδευση. Ανακτήθηκε 2 Μαρτίου 2023 από tinyurl.com/35euh8uz
Αντωνιάδου, Ε. (2014). Η αξιοποίηση των δεξιοτήτων επικοινωνίας στον χώρο της εργασίας [Αδημοσίευτη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας]. Θεσσαλονίκη.
Berkovich, I., & Eyal, O. (2018). Principals’ emotional support and teachers’ emotional reframing: The mediating role of principals’ supportive communication strategies. Psychology in the Schools, 55(7), 867–879. https://doi.org/10.1002/pits.22130
Bush, T., & Middlewood, D. (2006). Leading and managing people in education. Sage Publications.
Γκιάστας, Ι. (2008). Ομάδα εκπαιδευόμενων. Στο Α. Κόκκος (Επιμ.), Εισαγωγή στην εκπαίδευση ενηλίκων Εκπαιδευτικές Μέθοδοι Ομάδα Εκπαιδευόμενων (Β΄ εκδ., τομ. Δ, σσ. 221- 277). ΕΑΠ.
Γκούτζιου, Χ. (2021). Επικοινωνιακές σχέσεις εκπαιδευτικών β΄ ξένης γλώσσας και συλλόγου διδασκόντων στις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης [Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Ελληνικό Διεθνές Πανεπιστήμιο]. Θεσσαλονίκη.
Fidler, B. (1997). School Leadership: some keys ideas. School Leadership and Management, 17(1), 23-38.
Goleman, D. (2011). Η συναισθηματική νοημοσύνη Γιατί το "EQ" είναι πιο σημαντικό από το "IQ". (Ά. Παπασταύρου, Μετ.). Πεδίο.
Goleman, D., Boyatzis, R., & McKee, A. (2014). Ο νέος ηγέτης - Η δύναμη της συναισθηματικής νοημοσύνης στη διοίκηση οργανισμών. (Χ. Ξενάκη, & Μ. Κουμπαρέλη, Μετ.). Πεδίο.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2001). Educational administration: Theory, research, and practice (6th ed.). McCraw-Hill.
Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2008). Educational administration: Theory, research, and practice (8th ed.). McGraw-Hill.
Joshi, M. (2019). Soft skills. (1st ed.). bookboon.
Καμίτση, Ε. (2008). Διερεύνηση απόψεων στελεχών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας σε σχέση με την εισαγωγή της γαλλικής γλώσσας στο δημοτικό σχολείο [Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Πανεπιστήμιο Πατρών]. Πάτρα.
Καμπουρίδης, Γ. (2002). Οργάνωση και διοίκηση σχολικών μονάδων. Κλειδάριθµος.
Κανελλόπουλος, Χ. Κ. (1995). Ενδοεπιχειρησιακές επικοινωνίες. Αυτοέκδοση.
Καπέλη, Σ. (2012). Η διαπροσωπική και οργανωτική διάσταση της επικοινωνίας στα πλαίσια της αποτελεσματικότερης διοίκησης των εκπαιδευτικών οργανισμών [Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Τ.Ε.Ι. Πειραιά - Πανεπιστήμιο Αθηνών]. Αθήνα.
Καστανίδου, Σ., & Τσικαντέρη, Ρ. (2015). Ο συμμετοχικός τρόπος λήψης αποφάσεων ως παράγοντας βελτίωσης της ποιότητας και αποτελεσματικότητας της σχολικής μονάδας. Εκπαιδευτικός Κύκλος, 3(3), 19-38.
Katz, R. L. (1974). Skills of an effective administrator. Harvard Business Review, 9. https://hbr.org/1974/09/skills-of-an-effective-administrator.
Κόκκος, Α., & Λιοναράκης, Α. (1998). Ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, Σχέσεις διδασκόντων-διδασκομένων (Τόμ. Β). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Kotter, J. P. (2001). What leaders really do. Harvard Business Review, 79(11), 2-13.
Κουζουλός, Α., Μπούνιας, Κ., & Καμπουρίδης, Γ. (2004). Συμμετοχική διοίκηση και διαδικασία λήψης αποφάσεων. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών θεμάτων, 9, 33-41.
Κούλα, Β. Κ. (2011). Οι διαπροσωπικές σχέσεις διευθυντών σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών: συμβολή στην αποτελεσματική λειτουργία της σχολικής μονάδας [Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης]. Θεσσαλονίκη.
Κοντζαϊβάζογλου, Ι., & Πασχαλούδης, ∆. (2002). Οργανωσιακή επικοινωνία. Η επικοινωνία για επιχειρήσεις και οργανισμούς. Εκδόσεις Πατάκη.
Κουτούζης, Μ. (1999). Γενικές αρχές μάνατζµεντ, τουριστική νομοθεσία και οργάνωση εργοδοτικών και συλλογικών φορέων. Γενικές αρχές μάνατζµεντ (τόµ. Α). Ε.Α.Π.
Lewin, K., Lippitt, R., & White, R. K. (1939). Patterns of aggressive behavior in experimentally created “social climates”. The Journal of Social Psychology, 10(2), 269-299.
Likert, R. (1961). New Patterns of Management. McGraw-Hill.
McCroskey, L. L., McCroskey, J. C., & Richmond, V. P. (2005). Organizational communication for survival: Making work, work. Allyn & Bacon.
McGregor, D. (1960). The human side of enterprise. McGraw Hill.
Μπαμπινιώτης, Γ. (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Β` Έκδοση). Κέντρο Λεξικολογίας.
Μπουραντάς, ∆. (2002). Μάνατζµεντ. Εκδόσεις Μπένου.
Μπρίνια, Β. (2008). Μάνατζµεντ εκπαιδευτικών μονάδων και εκπαίδευσης. Αθ. Σταµούλης.
Μπρίνια, Β. (2012). Η εφαρμογή της συµµετοχικής διοίκησης στη σχολική µονάδα. Στο ∆. Καρακατσάνη & Γ. Παπαδιαµαντάκη (Επιµ.), Σύγχρονα θέµατα εκπαιδευτικής πολιτικής. Αναζητώντας το Νέο Σχολείο (σσ. 89-110). Επίκεντρο.
Μυλωνά, Ζ. (2005). Διευθυντής και αποτελεσματική σχολική μονάδα. Απόψεις και στάσεις διευθυντών και εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αφοί Κυριακίδη.
Νόμος 4203/2013, Ρυθμίσεις θεμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες διατάξεις, Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας (ΦΕΚ Α 235/1.11.2013).
Παναγιωτοπούλου, Ρ. (1997). Η επικοινωνία στις οργανώσεις. Κριτική.
Παπαδημητρακόπουλος, Β. (2006). Για μια εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Eπιστημονικό Bήμα, 6, 43-59.
Παπαδοπούλου, Α. (2020). Διερεύνηση του ρόλου της συνεργασίας δασκάλων και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στο μετασχηματισμό του σχολείου σε οργανισμό μάθησης [Πτυχιακή διπλωματική εργασία, Ε.Α.Π.] Πάτρα.
Παπαλεξανδρή, Ν., & Μπουραντάς, ∆. (2003). ∆ιοίκηση ανθρωπίνων πόρων. Μπένου.
Pashiardis, P. (1994). Teacher participation in decision making. International Journal of Educational Management, 8(5), 14-17.
Πασιαρδής, Π. (2004). Εκπαιδευτική ηγεσία. Από τη περίοδο της ευμενούς αδιαφορίας στη σύγχρονη εποχή. Μεταίχμιο.
Σαΐτης, Χ. (2007). Ο διευθυντής στο σύγχρονο σχολείο. Από τη θεωρία στην πράξη (2η Έκδοση). Αυτοέκδοση.
Σαΐτης, Χ. (2008). Ο διευθυντής στο δημόσιο σχολείο. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Σαΐτη, Α., & Σαΐτης, Χ. (2012). Οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης. Θεωρία, έρευνα και μελέτη περιπτώσεων. Ιδιωτική Έκδοση.
Sergiovanni, T. J. (2001). Leadership: What’s in it for schools? Routledge Falmer/Taylor & Francis Group.
Σπανός, Α, (2014). Τρόποι διοίκησης και ηγεσίας σχολικών μονάδων. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών- Επιστημονικών Θεμάτων, 2, 40-50.
Σταμάτης, Π. (2012). Επικοινωνία στην εκπαιδευτική και διοικητική διαδικασία. Βασικές έννοιες και στρατηγικές. Διάδραση.
Σταμάτης, Π. Ι. (2013). Επικοινωνία στην εκπαίδευση. Διάδραση.
Στραβάκου, Π. (2003). Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ως κινητήρια δύναμη λειτουργίας της. Μία εμπειρική έρευνα. Αδερφοί Κυριακίδη.
Tannenbaum, R., & Schmidt, W. (1958). How to choose a leadership pattern. Harvard Business Review, 36(2), 95-101.
Τζωρτζάκης, Κ. & Τζωρτζάκη, Α. (1992). Οργάνωση και διοίκηση. Rosili.
Τζώτζου, Μ., & Αναστασόπουλος, Μ. (2013). Νέο Σχολείο. Μορφές επικοινωνίας και ο επικοινωνιακός ρόλος του διευθυντή της σχολικής μονάδας. Στο 16ο Διεθνές Συνέδριο Οργάνωση και ∆ιοίκηση της Εκπαίδευσης, ∆ιαπολιτισµικότητα και τα Ελληνικά ως Ξένη Γλώσσα, 28-30 Ιουνίου 2013: Πρακτικά. Πανεπιστήµιο Πατρών, Πάτρα.
Tyler, D. E. (2016). Communication behaviors of principals at high performing Title I elementary schools in Virginia: School leaders, communication, and transformative efforts. Creighton Journal of Interdisciplinary Leadership, 2(2), 2-16.
Vroom, V. H., & Yetton, P. W. (1973). Leadership and decision making. University of Pittsburgh Press.
Watzlawick, P., Bavelas, J. B., & Jackson, D. D. (2005). Ανθρώπινη επικοινωνία και οι επιδράσεις της στη συμπεριφορά. (Α. Γολέμη, Μετ.). Ελληνικά Γράμματα.
Χυτήρης Λ. Σ. (2001). Οργανωσιακή Συµπεριφορά. Η ανθρώπινη συµπεριφορά σε οργανισµούς και επιχειρήσεις. Interbooks.
Υπ. Απόφαση Φ12/657/70691/Δ1/2016, Ωρολόγιο Πρόγραμμα Ενιαίου Τύπου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας (ΦΕΚ 1324/Β/11-05-2016).
Υπ. Απόφαση Φ.353.1/324/105657/Δ1/8-10-2002, Καθορισμός των ειδικότερων καθηκόντων και αρμοδιοτήτων των προϊσταμένων των περιφερειακών υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, των διευθυντών και υποδιευθυντών των σχολικών μονάδων και ΣΕΚ και των συλλόγων των διδασκόντων Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας (ΦΕΚ ΦΕΚ B 1340/16.10.2002).
Ζαβλανός, Μ. (1999). Οργανωτική συμπεριφορά. Έλλην.
Ζαβλανός, Μ. (2002). Οργανωτική συμπεριφορά. Σταμούλης.