Cinematic representations of the Polytechnic’s student uprising in non-fiction films since the end of Junta and the first years of Metapolitefsi


Σοφία Ζησιμοπούλου
Abstract

This paper aims to examine some of the major cinematic representations of the Polytechnic’s student uprising (1973), in non-fiction films since the end of Junta and till the first years of Metapolitefsi, specifically till 1981. Taking into account the plethora of relevant documentary narratives in the press, literature and television, this article explores the contribution of these filmic narratives to the consolidation of the Polytechnic’s student uprising as a dominant place of memory in collective memory and public history. My research will focus both on films that address the Polytechnic’s student uprsing as their dominant theme (I Dokimi/The Rehearsal, Edo Polytechneio) and on films in which the uprising assumes a secondary role (Martyries, Megara, Agonas, Neos Parthenonas, Ta tragoudia tis fotias, Parastasi gia enan rolo, I ilikia tis thalassas, I diki tis Chountas). In this context, I will attempt to examine the thematic and narrative characteristics of the films as well as their paratexts. Through the paratextual information, I will reconstruct their context of production and discuss their circulation in wide audiences. As I will try to showcase, these films function as privileged agents of historical knowledge, insofar as they attempt a complex reading of historical events, focusing on the motivations and goals of the student movement, but also on its relationship with broader socio-political groups (labor movement, junta authorities, etc.). At the same time, many of the films explore the events both in terms of synchronicity and in terms of diachrony, with the Polytechnic uprising being placed next to major historical events of the pre-dictatorial, dictatorial and post-dictatorial period, composing a genealogy of collective struggles.

Article Details
  • Section
  • Articles
Downloads
Download data is not yet available.
Author Biography
Σοφία Ζησιμοπούλου

H Σοφία Ζησιμοπούλου γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Αυτή τη στιγμή είναι υποψήφια διδάκτωρ στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Η υπό εκπόνηση διατριβή της έχει τίτλο «Πολιτισμικές χρήσεις της βιογραφίας. Η περίπτωση του λογοτεχνικού ντοκιμαντέρ». Έχει εργαστεί ως εκπαιδευτική σύμβουλος στο εξ αποστάσεως επιμορφωτικό πρόγραμμα «Νεοελληνική λογοτεχνία και ψηφιακές τεχνολογίες» (Εργαστήριο Νέας Ελληνικής Φιλολογίας-Κέντρο Διά βίου Μάθησης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) και στην ομάδα φιλολογικής τεκμηρίωσης του Αρχείου Καβάφη στο πλαίσιο του έργου τεκμηρίωσης και ψηφιακής διάθεσης του Αρχείου Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση). Κατά την τρέχουσα περίοδο, απασχολείται σε ερευνητικό πρόγραμμα στο πλαίσιο του έργου «Υποστήριξη ερευνητών με έμφαση στους νέους ερευνητές-β’ κύκλος» ΕΣΠΑ.