Η σχεδιαστική δραστηριότητα στο νηπιαγωγείο: από την κατανόηση των ιδεών και εμπειριών των παιδιών στον σχεδιασμό και την οργάνωση του εκπαιδευτικού έργου


Δημοσιευμένα: Δεκ 17, 2019
Λέξεις-κλειδιά:
σχεδιαστική δραστηριότητα σχεδιασμός εκπαιδευτικού έργου αλληλεπίδραση προσχολική ηλικία
Ζωή Κωνσταντινίδου
Φίλιππος Μπρέντας
Καλλιόπη Μητρούσκα
Περίληψη

Στην παρούσα εργασία, παρουσιάζονται κρίσιμες φάσεις και περιστατικά από τη χρήση της σχεδιαστικής δραστηριότητας, ως εργαλείο διερεύνησης και κατανόησης των ιδεών και εμπειριών των παιδιών κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2018-2019. Οι δράσεις που παρουσιάζονται και συζητιούνται  αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο ενός προγράμματος επαγγελματικής ανάπτυξης για την αξιοποίηση της σχεδιαστικής δραστηριότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Δίνονται συγκεκριμένα παραδείγματα για τον τρόπο με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί αξιοποίησαν τα σχέδια των παιδιών για την οργάνωση, το σχεδιασμό και την εξέλιξη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της τάξης, αλλά και για την προαγωγή της αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας μεταξύ των παιδιών. 

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Παρουσιάσεις καινοτόμων προγραμμάτων
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικά Συγγραφέων
Ζωή Κωνσταντινίδου, Παιδικό Κέντρο Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Νηπιαγωγός, Δρ.
Φίλιππος Μπρέντας, Παιδικό Κέντρο Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Νηπιαγωγός
Καλλιόπη Μητρούσκα, Παιδικό Κέντρο Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Νηπιαγωγός
Αναφορές
Chang, N. (2005). Children’s drawings science inquiry and beyond. Contemporary Issues in Eraly Childhood, 6(1), 104-106.
Coates, E., & Coates, A. (2006). Young children talking and drawing. International Journal of Early Years Education, 14(3), 133-150.
Dijk, E. F., Van Oers, B., & Terwel, J. (2004). Schematising in early childhood mathematics education: why, when and how? European Early Childhood Education Research Journal, 12(1), 71-82.
Katz, L., & Chard, S. C. (2004). Η μέθοδος Project: η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της δημιουργικότητας των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Αθήνα: Ατραπός.
Καπουλίτσα-Τρούλου, Θ., & Ιωαννίδου, Α. (2012). Κατανοώντας τις 100 γλώσσες του παιδιού. Σύγχρονες διδακτικές πρακτικές στην προσχολική αγωγή. Αθήνα: Γράφημα.
Kress, G. (1977). Before writing: Rethinking the paths to literacy. New York: Routledge.
Παπανδρέου, Μ. (2007). Παραμύθι-μύθι-μύθι, δώσε κλώτσο να αριθμήσει. Οι ‘σημειώσεις’ παιδιών νηπιαγωγείου, όταν ένα παραμύθι δίνει νόημα στην επίλυση ενός μαθηματικού προβλήματος. Στο Α. Βελλοπούλου (Επιμ.), 6ο Συνέδριο ΟΜΕΠ: Η γλώσσα ως μέσο και ως αντικείμενο μάθησης στην προσχολικής και πρωτοσχολική ηλικία (σσ. 298-306). Πάτρα: ΟΜΕΡ & Παν/μιο Πατρών.
Παπανδρέου, M. (2010). Αφήγηση ιστοριών και σημειωτικές διαδικασίες στο νηπιαγωγείο: μια προσέγγιση για την ανάπτυξη μαθηματικών δραστηριοτήτων με νόημα για τα παιδιά. Στο Δ. Γερμανός & Μ. Κανατσούλη (Επιμ.), ΤΕΠΑΕ 09, Σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία (σσ. 149-170). Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Παπανδρέου, Μ., Σιαμπάνη, Ε., & Δούμου, Σ. (2011). Η σημασία της σχεδιαστικής δραστηριότητας στο νηπιαγωγείο. Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, 83, 118-126.
Papandreou, M. (2014). Communicating and thinking through drawing activity in early childhood. Journal of Research in Childhood Education, 28, 85-100.
Van Oers, B. (1997). The narrative nature of young children’s mathematical reasoning through pictures. In J. Notova, H. Moraova, M. Kratka, & N. Stelikkova (Eds.), Proc. 30th Conf. of the int. group for the phycology of mathematics education, 5, (pp. 57-64). Prague: PME.