Κινηματογραφική εκπαίδευση: Οι απόψεις εκπαιδευτικών και τελειόφοιτων φοιτητριών και φοιτητών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και του Τμήματος Κινηματογράφου.

PDF
Δημοσιευμένα: Feb 15, 2021
DOI: https://doi.org/10.12681/dial.23038
Λέξεις-κλειδιά:
Κινηματογραφική εκπαίδευση απόψεις εκπαιδευτικών αντιλήψεις φοιτητών δημόσια παιδαγωγική
Φωτεινή Αγοραστούδη-Βλάχου
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
https://orcid.org/0000-0002-3432-982X
Ιωάννα Μπίμπου-Νάκου
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
https://orcid.org/0000-0003-0442-1147
Περίληψη

Περίληψη

Εισαγωγή: Η σχέση του κινηματογράφου με την εκπαίδευση είτε στο πλαίσιο της τυπικής εκπαίδευσης είτε όχι, αφορά την ίδια την ιστορία του κινηματογράφου. Η πλούσια βιβλιογραφία για τον κινηματογράφο και τα παιδιά εξωθεσμικά, δεν συνοδεύεται από μελέτες για την εφαρμογή της κινηματογραφικής εκπαίδευσης στα σχολεία (Bernstein, 2019·Παπαδόπουλος, 2014·Reid, 2019). Στόχοι της μελέτης: Η μελέτη έχει ως στόχο την κατανόηση της κινηματογραφικής εκπαίδευσης και τις διεργασίες ένταξής της στην τυπική σχολική εκπαίδευση, με βάση τις απόψεις εκπαιδευτικών, και φοιτητών/τριών από δυο Πανεπιστημιακά Τμήματα (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής & Κινηματογράφου). Μέθοδος: Η συλλογή των δεδομένων βασίστηκε στη συγκρότηση 3 ομάδων εστίασης και αξιοποιήθηκε η θεματική ανάλυση περιεχομένου. Αποτελέσματα: Η κινηματογραφική εκπαίδευση σύμφωνα με τις απόψεις των συμμετεχόντων έχει πολλαπλούς στόχους όπως είναι: η κινητοποίηση των μαθητών, η αξιοποίηση των ταινιών ως διδακτικό εργαλείο σε συγκεκριμένα μαθήματα, η σύνδεση των ταινιών με ενήλικες αξίες και ανησυχίες, οι ταινίες ως συμβολικός χώρος για την συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών και των νέων, καθώς και η ανάπτυξη κριτικής σκέψης και κοινωνικής συνείδησης.  Συμπεράσματα: Με βάση τις καταγραφές των συμμετεχόντων η κινηματογραφική εκπαίδευση συζητείται και ως μέσο και ως στόχος μιας ενεργητικής, κριτικής και δημιουργική διεργασίας που αφορά κατεξοχήν το σχολείο.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική Αρθογραφία
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες της Αγωγής και Εκπαίδευσης διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στον/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).

To Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης διατηρούν το δικαίωμα να δημοσιεύουν, να αναπαραγάγουν, να παρουσιάζουν στο κοινό, να διανέμουν και να χρησιμοποιούν άρθρα που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή είτε μεμονωμένα είτε ως μέρη συλλογικών έργων, για όλο το χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου.

Αυτό περιλαμβάνει ενδεικτικά, και όχι αποκλειστικά, το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη του περιοδικού Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή περίληψης αυτών με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Αντωνιάδου, Ε. (2008). Προγράμματα προαγωγής ψυχικής υγείας με έμφαση στις κοινωνικές σχέσεις των παιδιών: Μια κριτική προσέγγιση [Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή]. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη.
Αντωνιάδου, Ε., & Μπίμπου, Ι. (2012). Προγράμματα προαγωγής της ψυχικής υγείας με έμφαση στις κοινωνικές σχέσεις των παιδιών στο χώρο του σχολείου: ο λόγος των παιδιών. Παιδί και Έφηβος: Ψυχική Υγεία και Ψυχοπαθολογία, 14(2).
Aidelman, N., & Colell, L. (2018). Transmitting cinema: Some proposals for our time. Film Education Journal, 1(2), 147-162. doi:10.18546/fej.01.2.04
Anders, P. (2019). Getting a bigger picture: Teaching film in transcultural societies. Film Education Journal, 2(2), 145-58. doi:10.18546/FEJ.02.2.05
Anders, P., Canon, M., Clemmensen, P., Freitag-Amtmann, I., Rehak, J., & Tiedeke, S. (2019). Film: A language without borders. Research report. BFI. tinyurl.com/y3sx37yq
Antaki, C. (1988). Analysing everyday explanation. Sage.
Bachmann, A., & Zahn, M. (2018). Film education as a multiplicity of practices: A media-ecological perspective. Film Education Journal, 1(1), 78-89. doi:10.18546/fej.01.1.07
Bazalgette, C., & Wall, I. (2011). Editorial: Battling over 21st-century literacy. PoV: The Journal of The Media Education Association, 3(2). http://themea.org.uk/pov/volume-3-issue-2/editorial/
Bergala, A. (2016). The cinema hypothesis: Teaching cinema in the classroom and beyond (M. Whittle, Trans.). Austrian Film Museum/ SYNEMA.
Bernstein, A., & Burn, A. (2019). Perspectives: A dialogue upon the question of value in film education. Film Education Journal, 2(1), 71-83. doi:10.18546/fej.02.1.06
Billig, G. M. (1996). Arguing and thinking: A rhetorical approach to social psychology. Cambridge University Press.
Bordwell, D., & Thompson, K. (2011). Ιστορία του κινηματογράφου (Ε. Στεφανή & Α. Κωστούλας, Επιμ.). Πατάκης.
Buckingham, D. (2003). Εκπαίδευση στα ΜΜΕ: Αλφαβητισμός, μάθηση και σύγχρονη κουλτούρα (Ι. Σκαρβέλη, Μτφρ.). Ελληνικά Γράμματα.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101. doi:10.1191/1478088706qp063oa
British Film Institute. (2013) Moving images in the classroom: A secondary teachers' guide to using film & television. tinyurl.com/y36zbuxw
Buckingham, D., & Sefton-Green, J. (2003). Gotta Catchem all: Structure, agency and pedagogy in children’s media culture. Media, Culture & Society, 25(3), 379-399. doi:10.1177/0163443703025003005
Brown, N. (2012). Change and continuity in contemporary children’s cinema. In C. Hermanson & J. Zepernick (Eds.), The Palgrave handbook of children's film and television (pp. 225-243). Palgrave Macmillan.
Γούναρη, Π., & Γρόλλιος, Γ. (Επιμ.) (2010). Κριτική παιδαγωγική. Μια συλλογή κειμένων. Gutenberg.
Cannon, Μ., & Poter, J. (2019). Pedagogies of production. Reimagining literacies for the digital age. In C. Hermanson & J. Zepernick (Eds.), The Palgrave handbook of children's film and television (pp. 435-450). Palgrave Macmillan.
Giroux, H. (1994). Toward a pedagogy of critical thinking. In K. S. Walters (Ed.), Re-thinking reason: New perspectives on critical thinking (pp. 199-204). State University of New York Press.
Green, M. C., & Brock, T. C. (2000). The role of transportation in the persuasiveness of public narratives. Journal of Personality and Social Psychology, 79(5), 701-721. doi:10.1037/0022-3514.79.5.701
Harter, S. (2012). The construction of the self: Developmental and sociocultural foundations (2nd ed.). Guilford Press.
Hermanson, C., & Zepernick, J. (Eds.). The Palgrave handbook of children's film and television. Palgrave Macmillan.
Holstein, J., & Gubrium, J. (1995). The active interview. Sage.
Husen, M. (2012) Social pædagogikog Arbejds processer. Social pædagogernes Faglige Organisation.
Θεοδώρου, Β. (Eπιμ.) (2006). Πιάσε με, αν μπορείς… Η παιδική ηλικία και οι αναπαραστάσεις της στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Αιγόκερως.
Krueger, R. A. (1988). Focus groups: A practical guide for applied research. Sage.
Λάσκαρης, Γ., Νταή, Α., Παπαδόπουλος, Δ., & Σερεμέτη, Δ. (2004-2006). Ο κινηματογράφος στο σχολείο: Απόψεις μαθητών και εκπαιδευτικών ως προς την χρήση του και την ένταξη του στο σχολικό πλαίσιο. Στο Περιλήψεις Ερευνητικών Προγραμμάτων, Τόμος 8ος (2004-2006, 2005-2007). Θεσσαλονίκη: Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης “ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ”.
Lebeau, V. (2008). Childhood and cinema. Reaktion Books Ltd.
Lunt, P., & Livingstone, S. (1996). Rethinking the focus group in media and communications research. Journal of Communication, 46(2), 79-98. doi:10.1111/j.1460-2466.1996.tb01475.x
Μπίμπου, Ι. (2013, 3 Φεβρουαρίου). Ημερίδα Φιλαναγνωσίας με τα βιβλία της Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. - 10 χρόνια εκδόσεις. Αθήνα: Ινστιτούτο Θερβάντες.
Μπίμπου-Νάκου, Ι., Νταή, Α., Πανταζής Π., & Παπαδόπουλος, Δ. (2011, 1-3 Απριλίου). Η χρήση και οι λειτουργίες του διαδικτύου: Εμπειρικά δεδομένα από νέους. 2ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο με Διεθνή Συμμετοχή της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο: Οφέλη και κίνδυνοι στη χρήση του Διαδικτύου. Θεσσαλονίκη.
Μπίμπου, Ι. (2010). Ψυχολογία και σχολείο. Στο Δ. Κωτσάκης, Ε. Μουρελή, Ι. Μπίμπου, Ε. Μπουτουλούση και συνεργάτες (Επιμ.), Αναστοχαστική πράξη. Ο αποκλεισμός στο σχολείο (σσ. 307-368). Νήσος.
Markus, H., & Nurius, P. (1986). Possible selves. American Psychologist, 41(9), 954-969.
Marsh, J., & Bearne, E. (2008). Moving Literacy On: Evaluation of the BFI lead practitioner scheme for moving image media literacy. United Kingdom Literacy Association.
McCallum, R. (2018). Screen adaptations and the politics of childhood. Palgrave Macmillan.
Morgan, D (1996). Focus groups. Annual Review of Sociology, 22, 129-152.
Moura, A., Cachadina, M., & Almeida, C. (2017). Cinema integrated learning in higher education-The case of Viana do Castelo Polytechnic-Northern Portugal. Journal of Education and Social Policy, 7(1), 143-151.
Νίκα, Β. (2007). Αγωγή και εκπαίδευση στα ΜΜΕ: σχεδιασμός, υλοποίηση και αξιολόγηση ενός προγράμματος παρέμβασης σε μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης [Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή]. Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Αθήνα.
Newman, J. (2008). Playing with video games. Routledge.
Παπαδόπουλος, Δ. (2009). Οι απόψεις μαθητών δημοτικού σχολείου για τον κοινωνικό αποκλεισμό μέσω της κινηματογραφικής εκπαίδευσης [Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία]. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη.
Παπαδόπουλος, Δ. (2014). Κοινωνικός κινηματογράφος – λέσχη. Περίπτωση έρευνας δράσης στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης Θεσσαλονίκης από την οπτική της κριτικής παιδαγωγικής. Στο Γ. Γρόλλιος, Α. Λιάμπας, & Π. Παυλίδης (Επιμ.), Η κριτική εκπαίδευση στον καιρό της κρίσης. 4ο Διεθνές Συνέδριο Κριτικής Παιδαγωγικής. 1ος Τόμος (σσ. 865-888). Θεσσαλονίκη.
Παπαδόπουλος, Δ. (2019). Κινηματογράφος και σχολείο ή ο κινηματογράφος στα σχολεία. Προσκεκλημένη Ανακοίνωση στην Ημερίδα Κινηματογραφικής Εκπαίδευσης 7ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων. 2 Νοεμβρίου. Χανιά.
Parry, B. (2013). Children, films and literacy. Palgrave Macmillan.
Perelberg, R. (Eπιμ.) (1999). Psychoanalytic understanding of violence and suicide. Routledge.
Pérez Tornero, J. M. (2015). FilmEd. Showing films and other audiovisual content in European schools’ obstacles and best practices. European Commission. doi:10.2759/038024
Potter, J., & Wetherell, M. (1987). Discourse and social psychology: Beyond attitudes and behaviour. Sage.
Reid, M. (2019). Films, art education and cognition: The case of Le cinema. Cent ans de jeunesse. In C. Hermanson & J. Zepernick (Eds.), The Palgrave handbook of children's film and television (pp. 469-485). Palgrave Macmillan.
Σάλτζμπεργκερ-Ουίτενμπεργκ, Ι., Χένρι, Τζ., & Όσμπορν, Ε. (2002). Η συναισθηματική εμπειρία της μάθησης και της διδασκαλία (Φ. Τζελέπογλου, Μτφρ.). Καστανιώτης.
Southern, Α. (2016). The ministry of education film experiment. Palgrave Macmillan.
Stam, R. (2000). Film theory: An introduction. John Wiley & Sons.
Τριλίβα, Σ., & Chimienti, G. (1998). Εγώ και εσύ γινόμαστε εμείς. Πρόγραμμα ελέγχου των συγκρούσεων: Εγχειρίδιο για ψυχολόγους, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς λειτουργούς. Ελληνικά Γράμματα.
Taylor, L., & Bulman, B. (2019). Children's literature on screen. In C. Hermanson & J. Zepernick (Eds.), The Palgrave handbook of children's film and television (pp. 417-434). Palgrave Macmillan.
Tisseron, S. (2002). Les bienfaits des images. Odile Jacob.
Valkenburg, P. M., & Peter, J. (2013). The differential susceptibility to media effects model. Journal of Communication, 63(2), 221-243. doi:10.1111/jcom.12024
Watson, R. (1990). Film and television in education: An aesthetic approach to the moving image. The Falmer Press.
Wetherell, M., & Potter, J. (1988). Discourse analysis and the identification of interpretative repertoires. In C. Antaki (Ed.), Analysing everyday explanation: A casebook of methods (pp. 168-183). Sage Publications.
Williams, R (1994). Κουλτούρα και ιστορία (Β. Αποστολίδου, Επιμ.). Γνώση.
Winnicott, D. W. (1971). Playing and reality. Penguin Books.
Wojcik-Andrews, I. (2000). Children's films: History, ideology, pedagogy, theory. Garland Publishing.