Η αξιοποίηση του Ψηφιακού Δράματος στην εκπαιδευτική διαδικασία: ενίσχυση του ρόλου του/της μαθητή/τριας

pdf (English) PDF
Δημοσιευμένα: Δεκ 28, 2024
DOI: https://doi.org/10.12681/edth.37316
Λέξεις-κλειδιά:
θέατρο στην εκπαίδευση νέες τεχνολογίες ψηφιακό δράμα μαθητής/τρια εκπαίδευση δραματική τέχνη στην εκπαίδευση ταυτότητα
Αιμιλία Καραντζούλη
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη

Το παρόν επιστημονικό άρθρο αποτελεί απόσπασμα από τη διδακτορική διατριβή της γράφουσας με τίτλο «Το Ψηφιακό Δράμα και η Αξιοποίησή του στην Εκπαιδευτική Διαδικασία», που εκπονήθηκε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ΕΚΠΑ. Επιδιώκεται μέσα από την ενδελεχή μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας η τεκμηρίωση της ενίσχυσης του ενεργού ρόλου που είναι σε θέση να διαδραματίσουν οι μαθητές/τριες ‒στο πλαίσιο της μαθητοκεντρικής προσέγγισης της εκπαίδευσης‒ μέσα από δραστηριότητες συγκερασμού τεχνικών του Θεάτρου στην Εκπαίδευση και των νέων τεχνολογιών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε κάθε περίπτωση στην έννοια και τη λειτουργία του «ρόλου» στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Πραγματοποιείται ανάλυση της δυνατότητα εξερεύνησης της ταυτότητας του μαθητή μέσα από τις δραστηριότητες της υβριδικής μορφής του Ψηφιακού Δράματος και, τέλος, γίνεται αναφορά στην αισθητική καλλιέργεια που μπορεί να επιτευχθεί για το μαθητικό δυναμικό μέσω των αντίστοιχων δραστηριοτήτων. Το άρθρο επιδιώκει να αναδείξει τη μεγάλη δυναμική, καθώς και τα οφέλη που είναι δυνατόν να επιτευχθούν, θέτοντας παράλληλα ερωτήματα και αφορμές για σκέψη και προβληματισμό.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική Αρθρογραφία
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Αιμιλία Καραντζούλη, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η Αιμιλία Καραντζούλη είναι Διδάκτωρ του ΠΤΔΕ-ΕΚΠΑ. Είναι απόφοιτη του ίδιου τμήματος, του ΦΠΨ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και κάτοχος ΜΑ «Θέατρο και Εκπαίδευση». Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στα Αρσάκεια Δημοτικά Σχολεία Ψυχικού, συμμετείχε σε πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων του ΕΚΠΑ και είναι υπεύθυνη για τον σχεδιασμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δράσεων της εταιρείας Paths of Greece (Μονοπάτια της Ελλάδας). Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στο πλάι του Τάκη Τζαμαργιά (2021-σήμερα). Είναι μόνιμη συνεργάτις του Εργαστηρίου Τέχνης και Λόγου του ΠΤΔΕ-ΕΚΠΑ, καθώς και εκπαιδεύτρια στα Προγράμματα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ του ΕΚΠΑ (3602_Αισθητικοί Κώδικες στην Ψηφιακή Εποχή από το Δραματικό Κείμενο στην Εικαστική Πλαισίωση της Παράστασης, 3600_Σύγχρονες Ψηφιακές Εφαρμογές Μουσειακής Εκπαίδευσης, 3601_Η Ιστορία της Τέχνης στη Σύγχρονη Εκπαίδευση).

Αναφορές
Aranzaes, H. (2021, January 22). Using player-avatar relations to make more engaging and successful games. GamesIndustry.biz. https://www.gamesindustry.biz/using-playeravatar-relations-to-make-more-engaging-andsuccessfulgames
Baía Reis, A., & Ashmore, M. (2022). From video streaming to virtual reality worlds: An academic, reflective and creative study on live theatre and performance in the metaverse. International Journal of Performance Arts and Digital Media, 18(1), 7–28. https://doi.org/10.1080/14794713.2021.2024398
Balme, B. C. (2012). Introduction to theatre studies (R. Kokkinakis & V. Liakopoulou, Trans). Plethron.
Broadhurst, S. (2007). Digital practices: Aesthetic and neuroaesthetic approaches to performance and technology. Palgrave Macmillan.
Cameron, D., & Anderson, M. (2022). Evolution, diffusion and disturbance: Drama, education and technology. In M. McAvoy & P. O’Connor (Eds.), The Routledge companion to drama in education (pp. 513–523). Routledge.
Causey, M. (2009). Theatre and performance in digital culture: From simulation to embeddedness. Routledge.
Chatzichristodoulou, M. (2014). Cyberformance? Digital or networked performance? Cybertheaters? Or virtual theatres?… or all of the above? In A. Abrahams & H. Jamieson (Eds.), Cymposium – The Book (pp. 19–30). Link Editions. https://www.cyposium.net/wp-content/uploads/2012/09/maria_text.pdf
Dixon, S. (2007). Digital performance: A history of new media in theater, dance, performance art and installation. MIT Press. https://doi.org/10.7551/mitpress/2429.001.0001
Duncan, S. C., & Hayes, E. R. (2012). Expanding the affinity space: An introduction. In E. R. Hayes & S. C. Duncan (Eds.), Learning in video game affinity spaces (pp. 1–22). Peter Lang Publishing.
Fanouraki, C. (2016). Το θέατρο στην εκπαίδευση με τη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών: Στοιχεία διδακτικής μεθοδολογίας [Theatre in education with the use of digital technologies: Details of teaching methodology]. Papazisis.
Fanouraki, C. (2017). E-Antigone through drama education with the use of digital technologies. Parabasis, 15(1), 83–92. ttps://www.theatre.uoa.gr/fileadmin/depts/theatre.uoa.gr/www/uploads/ereyna/ekdoseis/parabasis/15_1_tomos.pdf
Fanouraki, C., & Lakidou, I. (2023). Σύγχρονες εφαρμογές της θεατρικής αγωγής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση [Modern applications of theatre education in secondary education]. Papazisis.
Fischer-Lichte, E. (2019). Θέατρο και μεταμόρφωση: Προς μια νέα αισθητική του επιτελεστικού [The transformative power of performance: A new aesthetics] (N. Siouzouli, Trans). Patakis.
Flavián, C., Ibáñez-Sánchez, S., & Orús, C. (2019). Affordances and limitations of immersive participatory augmented reality simulations for teaching and learning. J Sci Educ Technol, 18, 7–22. http://doi.org/10.1007/s10956-008-9119-1
Fodor, G. (2021, March 2). The rise of avatarism. Medium. https://gfodor.medium.com/the-rise-of-avatarism-b7ecfa7c42bc
Freire, P. (1976). The education of the oppressed (G. Kritikos, Trans). Rappa.
Grammatas, Th. (2009). Θέατρο και παιδεία [Theatre and education].
Grammatas, Th. (2014). Το θέατρο ως πάμμουσος παιδαγωγία: Προκλήσεις και ζητούμενα στην εποχή της ύστερης νεωτερικότητας [Theatre as “pammousos” (all arts encompassing) education: Challenges and demands in the era of late modernity]. In Th. Grammatas (Ed.), Pammousos education: Theatre pedagogy (pp. 13–20). Taxideftis.
Grammatas, Th. (2015). Το θέατρο ως πολιτισμικό φαινόμενο [Theatre as a cultural phenomenon]. Papazisis.
Garzón, J., Pavón, J., & Baldiris, S. (2019). Systematic review and meta-analysis of augmented reality in educational settings. Virtual Reality, 23(4), 447–459. https://link.springer.com/article/10.1007/s10055-019-00379-9
Gauvin, L., Barnett, T. A., Dea, C., Doré, I., Drouin, O., Frohlich. K. L., Henderson, M., & Sylvestre, M. P. (2022). Quarantots, quarankids, and quaranteens: How research can contribute to mitigating the deleterious impacts of the COVID-19 pandemic on health behaviours and social inequalities while achieving sustainable change. Canadian Journal of Public Health, 113(1), 53–60. https://link.springer.com/article/10.17269/s41997-021-00569-6
Georgiou, M. (2021). “Digital theatre” and “cyber theatre” in drama education at school: A study of 2 performance projects at a high-school in Eberswalde, Germany [Master’s Thesis, Linnaeus University]. DiVA PORTAL. https://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:1579280/FULLTEXT01.pdf
Giannachi, G. (2004). Virtual theatres: An introduction. Routledge.
Hatton, C., & Nicholls, J. (2018). “If it was real…”: Researching student meaning making in a digital rolling role drama. Ethnography and Education, 13(3), 377–395. https://doi.org/10.1080/17457823.2018.1441040
Hébert, Ch., & Perelli-Contos, I. (2001). La face cachée du théâtre de l’image [The hidden face of image theatre]. Les Presses de l’ Université Laval.
Ioakimidou, V., Vlahostergiou, K., Sourras, Th., Liopa, N., Kokkinia, Th., Soula, E., & Tsalababouni, F. (2021). Εξ αποστάσεως σχολική εκπαίδευση και ψηφιακή αφήγηση: Η υλοποίηση εν μέσω πανδημίας ενός εκπαιδευτικού προγράμματος με θέμα τη συμπερίληψη [Distance school education and digital storytelling: The development of an educational program on inclusion in the context of pandemic ]. Open Education – The Journal for Open and Distance Education and Education Technology, 17(1), 76–101. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/openjournal/article/view/26329/21593fbclid=IwAR2Eo3JTHckCSXNafer2_8leP8SoECOjp4bQYsU-GBUGf-cGj_g2SJ-UgLY
Jamieson, H. V. (2008). Adventures in cyberformance: experiments at the interface of theatre and the internet [Master’s thesis, Queensland University of Technology]. QUT ePrints. https://eprints.qut.edu.au/28544/1/Helen_Jamieson_Thesis.pdf
Jensen, A. P., & Peterson, K. W. (2022). Digital bodies/Live space: How digital technologies might inform gesture, space, place, and the performance of identity in contemporary drama education experiences. In M. McAvoy & P. O’Connor (Eds.), The Routledge companion to drama in education (pp. 531–544). Routledge.
Karantzouli, E. (2021). Η λειτουργία του χρόνου στα διαδραστικά ψηφιακά περιβάλλοντα της εικονικής και δυνητικής πραγματικότητας [The function of time in the interactive digital environments of virtual and potential reality]. In Th. Grammatas (Ed.), Time in theatre (pp. 165–178). Papazisis.
Karantzouli, E. (2023). Το ψηφιακό δράμα και η αξιοποίησή του στην εκπαιδευτική διαδικασία [Digital drama and its utilisation in the educational process] [Doctoral dissertation, National and Kapodistrian University of Athens]. National Archive of PhD Theses. http://hdl.handle.net/10442/hedi/55292
Kattenbelt, C. (2008). Intermediality in theatre and performance: Definitions, perceptions and medial relationships. Culture, Language and Representation, 6(7), 19–29. https://core.ac.uk/download/pdf/39085592.pdf
Klevjer, R. (2006). What is the avatar? Fiction and embodiment in avatar-based singleplayer computer games [Doctoral dissertation, University of Bergen]. Bergen Open Research Archive. http://hdl.handle.net/1956/2234
Koutromanos, G. (2018). Φορετές Τεχνολογίες: Μια εφήμερη τάση ή προστιθέμενη αξία για την εκπαίδευση; [Wearable technologies: An passing trend or added value for Education?]. Epistimes Agogis, 2018(4), 29–48. https://ejournals.lib.uoc.gr/index.php/edusci/article/view/758
Koutromanos, G., & Kazakou, G. (2020). The use of smart wearables in primary and secondary education: A systematic review. Themes in eLearning, 13, 33–55.
Kustow, M. (2007). Theatre@risk (Diaries, Letters and Essays). Methuen Drama.
Lavelle, D. (2019, January 4). Move over, millennials and Gen Z – here comes Generation Alpha. The Guardian. https://www.theguardian.com/society/shortcuts/2019/jan/04/moveover-millennials-and-gen-z-here-comes-generation-alpha
Linderoth, J. (2005). Animated game pieces: Avatars as roles, tools and props. Aesthetics of Play Conference Proceedings, 14–15. https://www.aestheticsofplay.org/papers/linderoth2.htm
Lupton, D. (2016). You are your data: Self-tracking practices and concepts of data. In S. Selke (Ed.), Lifelogging: Digital self-tracking and lifelogging – between disruptive technology and cultural transformation, 7, 61–79. Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-658-13137-1_4
Mastrothanasis, K., & Kladaki, M. (2023). Το θεατρικό αναλόγιο σε πλατφόρμες σύγχρονης τηλεκπαίδευσης: Εμπειρίες από εκπαιδευτικούς θεατρικής αγωγής [Stage reading on contemporary e-learning platforms: Experiences by theatre educators]. In M. Katsaridou, M.-A. Koumanakou, & P. Boemi (Eds.), Theatre Education in a time of pandemic (SARSCoV2): Challenges, concerns and alternatives. Stamoulis.
Masura, N. (2024). Ψηφιακό θέατρο: Η δημιουργία και η σημασία των πολυμεσικών παραστάσεων (ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο 1990–2020) [Digital theatre: The making and meaning of live mediated performance (USA and UK 1990–2020) (M. Kladaki & K. Mastrothanasis, Eds.). Papazisis.
Matsagouras, Η. (1998). Η σχολική τάξη [The school classroom].
Matsagouras, H. (2011). Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας [Theory and practice of teaching]. Gutenberg.
McNaughton, S., Rosedale, N., Jesson, R. N., Hoda, R., & Teng, L. S. (2018). How digital environments in schools might be used to boost social skills: Developing a conditional augmentation hypothesis. Computers & Education, 126(2018), 311–323. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2018.07.018
Mpampalis, Th., & Tsoli, K. (2020). Οι σχέσεις με συνομηλίκους ως παράγοντας βελτίωσης του κλίματος της σχολικής τάξης [Peer relationships as a contributor to improving classroom environment]. In E. Gourgiotou, D. Kakana, M. Birbili, & K. Hatzopoulos (Eds.), Teacher Education and Pedagogical Departments, 30 years later: Facing new challenges.
Proceedings of the 2nd Panhellenic Conference of the Practical Exercises Network. University Press of Thessaly.
Parker-Starbuck, J. (2011). Cyborg theatre: Corporeal/technological intersections in multimedia performance. Palgrave Macmillan. Pinhanez, C. S. (1996). Computer theatre (Technical report No. 378). Perceptual Computing Section, MIT Media Laboratory.
Rahill, K. M., & Sebrechts, M. M. (2021). Effects of avatar players-similarity and player-construction on gaming performance. Computers in Human Behavior Reports, 4. https://doi.org/10.1016/j.chbr.2021.100131
Raptis, A., & Rapti, A. (2004). Μάθηση και διδασκαλία στην εποχή της πληροφορίας [Learning and teaching in the information age] (Vol. 1).
Reznichek, Z. (2021). Multiverse-role-playing games as an educational discipline. Academia Letters. Article 3144. http://doi.org/10.20935/AL3144
Shaw Brown, G. (2020, February 17). After Gen Z, meet Gen Alpha. What to know about the generation born 2010 to today. ABC News. https://abcnews.go.com/GMA/Family/gen-meet-gen-alpha-generation-born-2010-today/story?id=68971965
Siciliano, L. M. (2021). Is online theatre really theatre? Teaching and researching during a pandemic. Teaching Artist Journal, 19(1–2), 27–35 https://doi.org/10.1080/15411796.2021.1958220
Szolin, K., Kuss, D. J., Nuyens, F. M., & Griffiths, M. D. (2023). “I am the character, the character is me”: A thematic analysis of the user-avatar relationship in videogames. Computers in Human Behavior, 143, 107694. https://doi.org/10.1016/j.chb.2023.107694
Tzamargias, T., & Karantzouli, E. (2023). Ο δάσκαλος ενορχηστρωτής, εμψυχωτής και συντονιστής στην εφαρμογή του δράματος με τη χρήση ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση [The teacher as an orchestrator, animator and coordinator in the implementation of drama using digital media in education]. In M. Kladaki & K. Mastrothanasis (Eds.), Emerging technologies in applied theatre and educational drama (pp. 102–115). Gutenberg.
Vosniadou, S. (2006). Παιδιά, σχολεία και υπολογιστές [Children, schools and computers]. Gutenberg.
Williams, D., Kennedy, T. L. M., & Moore, J. (2011). Behind the avatar: The patterns, practices, and functions of the role playing in MMOs. Games and Culture, 6(2), 171–200. https://doi.org/10.1177/1555412010364983
Wolf, G. (2009, June 22). Know thyself: Tracking every facet of life, from sleep to mood pain. Wired. https://www.wired.com/2009/06/lbnp-knowthyself/
Wolverton, A. (2021, November 16). Livestreaming and live theatre: A promising new Industry. Arts Management & Technology Laboratory. https://amt-lab.org/blog/2021/11/livestreaming-and-live-theatre-a-promising-new-industry
Zakopoulos, V. (2023). Συνεργατικά ψηφιακά εργαλεία μάθησης και θεατρική αγωγή [Collaborative digital learning tools and theatre education]. In M. Kladaki & K. Mastrothanasis (Eds.), Emerging technologies in applied theatre and educational drama (pp. 89–101). Gutenberg.