Η ευζωία του κουνελιού κατά τη διάρκεια χρησιμοποίησης του σε πρόγραμμα θεραπευτικής προσέγγισης με τη βοήθεια ζώων, σε παιδιά

PDF (English)
Δημοσιευμένα: Nov 17, 2017
DOI: https://doi.org/10.12681/jhvms.14889
Λέξεις-κλειδιά:
Κουνέλι ευζωία παιδί θεραπευτική συμβολή ζώου συντροφιάς
K. LOUKAKI (Κ. ΛΟΥΚΑΚΗ)
2η Προπαιδευτική Κλινική, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών,
P. KOUKOUTSAKIS (Π. ΚΟΥΚΟΥΤΣΑΚΗΣ)
2η Προπαιδευτική Κλινική, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών
N. KOSTOMITSOPOULOS (Ν. ΚΩΣΤΟΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ)
Ίδρυμα Ιατρόβιολογικών Ερευνών Ακαδημίας Αθηνών
Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια, η θεραπευτική συμβολή του ζώου συντροφιάς στην αντιμετώπιση διαφόρων νοσημάτων αποτελεί προσέγγιση που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων. Κύριος σκοπός της θεραπευτικής συμβολής ενός ζώου είναι να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών, μέσω των δεσμών που δημιουργούνται μεταξύ ανθρώπου και ζώου. Παρά το γεγονός ότι ο σκύλος χρησιμοποιείται ως ζώο εκλογής για την κατάρτιση ενός τέτοιου θεραπευτικού προγράμματος, το κουνέλι αποτελεί ένα ακόμα ζωικό είδος, που μπορεί εξίσου να χρησιμοποιηθεί, εμφανίζοντας μάλιστα σημαντικά πλεονεκτήματα. Είναι μικρό σε μέγεθος, μεταφέρεται εύκολα, είναι έξυπνο και φιλικό προς τον άνθρωπο. Με βάση την εμπειρία από μακροχρόνια μελέτη της θεραπευτικής συμβολής ζώου συντροφιάς σε ογκολογικό τμήμα Παιδιατρικού Νοσοκομείου, το κουνέλι γίνεται εύκολα αποδεκτό και μάλιστα με θετική αποδοχή της παρέμβασης από το σύνολο των παιδιών και των συνοδών τους. Ενώ ένα πρόγραμμα θεραπευτικής συμβολής ζώου στην αντιμετώπιση κάποιας πάθησης καθορίζεται από καθαρά ανθρωποκεντρικά κριτήρια, σημαντική παράμετρος για την επιτυχία του προγράμματος είναι η διασφάλιση της ευζωίας του ζώου που συμμετέχει στο πρόγραμμα. Ειδικά για το κουνέλι, οι συνθήκες στέγασης και διατήρησης του κατά τη διάρκεια του προγράμματος, ο σωστός χειρισμός και ο τρόπος προσέγγισης του από τους ασθενείς, καθώς και η κτηνιατρική φροντίδα του ζώου, αποτελούν θέματα που θα πρέπει να καθορίζονται με ακρίβεια κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού του προγράμματος, αλλά και να παρακολουθούνται κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του. Η αξιολόγηση της ευζωίας των ζώων από εκπαιδευμένο άτομο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, συμβάλλει καθοριστικά στηνέγκαιρη διάγνωση τυχόν προβλημάτων που μπορούν να εμφανιστούν στη σωματική και ψυχική υγεία του ζώου. Για τους πιο πάνω λόγους, η συμμετοχή κτηνιάτρου, τόσο στη διάρκεια του σχεδιασμού όσο και κατά την υλοποίηση ενός προγράμματος θεραπευτικής προσέγγισης με τη χρησιμοποίηση ζώου συντροφιάς, θεωρείται ιδιαίτερης σημασίας.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Special Article

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Adbill ΜΝ, Juppe D (2000) Pets in Therapy. Ravensdale, Idyll Arbor, Inc., WA.
Anonymous (1996) Animal assisted therapy: assessing the benefits. Journal of Small Animal Practice 39:310-311.
Anonymous (2008) Americans with Disabilities Act. http://www.ada.gov/svcabrs3.pdf [accessed 28 January 2010].
Brambell Committee (1965) Report of the Technical Committee to enquire into welfare of animals kept under intensive livestock husbandry systems. Command paper 2836. Her Majesty's Stationary Office, London.
Brewer NR (2006) Biology of the rabbit. Journal of the American Association for Laboratory Animal Science 45 (1): 8-24.
Broom DM, Johnson KG (1993) Stress and animal welfare. Animal behavior series. Chapman and Hall, London.
Carmack Β J (1991) The role of companion animals for persons with AID/HIV. Holistic Nursing Practice 5(2):24-31.
Delta Society Definitions Development Task Force of the Standards Committee (1992) Generic Terms and Definitions. Handbook for animal assisted activities and animal assisted therapy. Renton, Delta Society (ed), WA.
Davis Η, Gibson JA (2000) Can rabbits tell humans apart? Discrimination of individual humans and its implications for animal research. Comparative Medicine 50:483-485.
Dimitrijevic I (2009) Animal-assisted therapy-a new trend in the treatment of children and adults. Psychiatria Danubina 21(2):236-41.
European Commission (2007) Commission Recommendation on guidelines for the accommodation and care of animals used for experimental and other scientific purposes (2007/526/EC). L197:l-89.
Fraser D (1993) Assessing animal well-being: common sense, uncommon science. In Food Animal Well-Being.West Lafayette (USA), USDA and Purdue University, http://hund.ansc.purdue.edu/wellbeing/FAWB1993/ Fraser.pdf [accessed 25 January 2010].
Green H (1958) Adenocarcinoma of the uterine fundus in the rabbit. Ann NY Acad Sci 75:535-542
International Association of Human Animal Interaction Organizations (1998) The Prague Declaration, http://www.iahaio.org/html/prague.htm [accessed 28 January 2010].
Johnson CA, Pallozzi WA, Geiger L, Szumiloski JL, Castiglia L, Dahl NP, Destefano JA, Pratt SJ, Hall SJ, Beare CM, Gallangher M, Klein HJ (2003) The effect of an environmental enrichment device on individually caged rabbits in a safety assessment facility. Contemporary Topics 42(5):27-30.
Kaminski M, Pellino Τ, Wish J (2002) Play and Pets.The physical and Emotional Impact of Child Life and pet therapy on hospitalized children. Children's Health Care 31(4):321-335.
Lehmann M (1991) Social behaviour in young domestic rabbits under semi-natural conditions. Applied Animal Behavior Science 32:269-292.
Loukaki K, Koukoutsakis P, Kosmidi E, Liapi-Adamidi G, Tsitoura S, Konstadopoulos A, Kafetzis D (2009) A Pet therapy program in a greek paediatric hospital. Proceedings 11th Hellenic Veterinary Congress, 19-22 March 2009, Athens: 520-521.
Mallon GP (1992) Utilization of animals as therapeutic adjuncts with children and youth: A review of the literature. Child and Youth Care Forum 21(l):53-67.
Mani I, Maguire JH (2009) Small animal zoonoses and immunocompromised pet owners. Top Companion Anim Med 24(4): 164-174.
Mayer J (2007) Use of behavioral analysis to recognize pain in small mammals. Lab Animals (NY) 36(6):43-48.
Morrison G (2001) Zoonotic infections from pets. Understanding the risks and treatment. Postgraduate Medicine 110(l):24-26.
Morton D, Jennings M, Batchelor GR, Bell D, Birke L, Davies K, Eveleigh JR, Gunn D, Heath M, Howard B, Koder P, Phillips J, Poole T, Sainsbury AW, Sales GD, Smith DJA, Stauffacher M,
Turner RJ (1993) Refinements in rabbit husbandry. Laboratory Animals 27:301-329.
Preziosi RJ (1997) For your consideration: A pet-assisted therapy facilitator code of ethics. The Latham Letter, Spring.
Royce J (1996) A practical guide to indoor companion rabbits. http://www.therabbitresource.org/rabcare.htm [accessed 30 January, 2010]
Stauffacher M (1992) Group housing and enrichment cages for breeding, fattening and laboratory rabbits. Animal Welfare 1:105-125.
Toft JD 1992 Commonly observed spontaneous neoplasms in rabbits, rats, guinea pigs, hamsters and gerbils. Semin. Avian Exotic Pet Med 1:80.
Webster J (1994) Animal welfare: a cool eye towards Eden. Blackwell Science Ltd, Oxford.
Zamir Τ (2006) The moral basis of animal-assisted therapy. Society and animals 14(2):179-199
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)