Απόψεις Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για τον ορισμό και τα αίτια των δυσκολιών συμπεριφοράς και συναισθήματος (ΔΣΣ)


Δημοσιευμένα: Ιουλ 1, 2013
Λέξεις-κλειδιά:
Δυσκολίες Συμπεριφοράς και Συναισθήματος αίτια ορισμός γονείς εκπαιδευτικοί μαθητές
Αντιόπη Ελένη Τεμπρίδου (Adiopi Eleni Tampridou)
Περίληψη
Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται απόψεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με τα παιδιά με Δυσκολίες Συμπεριφοράς και Συναισθήματος εστιάζοντας κυρίως, στο τι ορίζουν οι ίδιοι ως δυσκολίες συμπεριφοράς και συναισθήματος και που τις αποδίδουν. Το δείγμα αποτέλεσαν 189 εκπαιδευτικοί, των νομών Έβρου, Ροδόπης και Θεσσαλονίκης, οι οποίοι απάντησαν σε ανοικτές και κλειστές ερωτήσεις ερωτηματολόγιου, το οποίο κατασκευάστηκε για τις ανάγκες μιας ευρύτερης έρευνας. Η επεξεργασία των αποτελεσμάτων κατέδειξε, ότι οι εκπαιδευτικοί της έρευνας θεωρούν ως σημαντικότερο στοιχείο για να χαρακτηρίσουν ένα παιδί με ΔΣΣ την προσωπικότητά του. Ακολουθεί η επιθετικότητα, ενώ λιγότερη σημασία αποδίδεται σε δυσκολίες συμπεριφοράς και προσαρμογής στο σχολείο. Ως προς τα αίτια που προκαλούν τις ΔΣΣ, αυτά αποδίδονται, πάντα κατά τη γνώμη των εκπαιδευτικών της έρευνας και στη συντριπτική τους
πλειοψηφία (75%), στο οικογενειακό περιβάλλον.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
American Psychiatric Association. (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders._(4th ed.). Washington, DC: Author.
Cohen, L. & Manion, L. (1994). Μεθοδολογία εκπαιδευτικής έρευνας. Αθήνα: Μεταίχμιο.
DEPARTMENT FOR EDUCATION AND SCIENCE. (1978). Special Educational Needs (The Warnock Report). HMSO: London.
DEPARTMENT FOR EDUCATION AND SCIENCE. (1989). Discipline in Schools (The Elton Report). DES: London. Individuals with Disabilities Education Act amendments of 1995: Reauthorization of the
Individuals with Disabilities Education Act (IDEA). (p.50). Washington, DC: U.S. Department of Education
DEPARTMENT FOR EDUCATION. (l994a). Pupils with Problems (Circulars 8/94-13/94). DfE: London.
Garner., P., Gains, C. (1996). Models of intervention for children with emotional and behavioral difficulties. Support for Learning Vol. 11 Νο. 4.
Lennox, D. (1991). See me after school: identifying and helping children with emotional and behavioural difficulties. London: David Fulton Publishers Ltd.
McManus, M. (1995). Troublesome behavior in the classroom Meeting individual needs. London and New York: ROUTLEDGE.
Merrett, F., Tang, W.M. (1994). The Attitudes of British Primary School Pupils to Praise, Rewards, Punishment and Reprimands. British Journal of Educational Psychology 64: 91-103.
Oppenheim, A.N. (1976). Questionnaire Design and Attitude Measurement. London:Heinemann (p. 223-260).
PACER. Center, Inc. (2001). http://www.pacer.org/text/ebd/ebdart.htm Slenkovich, J. E. (1992). Can the language "social maladjustment" in the SED definition be ignored? School Psychology Review, 21, 21-22.
Walker, Η. Μ., Colvin, G., & Rarnsey, Ε. (1995). Antisocial behaviour in school: strategies and best practices. Albany, Pacific Grove, CA: Brooks/Cole.
Webber, Ι., & Scheuermann, Β. (1991). Accentuate the positive . . . eliminate the negative! Teaching Exceptional Children,24,13-19.
Wittrock, M. C. (1986). Third Handbook of Research on Teaching. New York: American Education Research Association/Macmillan.
Δημητριάδης, Ε. (2003). Στατιστικές Εφαρμογές με S.P.S.S. Αθήνα: Κριτική ΑΕ
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (1997).Classification of Mental and Behavioral Disorders: Clinical Description and Diagnostic Guidelines. Αθήνα: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις.
Παρασκευόπουλος, Ι. (1985). Στατιστική τόμοι Α΄ Περιγραφική Στατιστική και Β΄ Επαγωγική Στατιστική. Αθήνα.