Αίτια της φοιτητικής διαρροής από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και μηχανισμοί υποστήριξης των φοιτητών/τριών: η περίπτωση των διαδικτυακών μαθησιακών κοινοτήτων

Abstract

Το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο αποτελεί το μοναδικό φορέα παροχής ανοικτής και εξ αποστάσεως Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, που έχει ως βασικό στόχο να διδάσκει και να ενεργοποιεί το/τη φοιτητή/τρια πώς να μαθαίνει μόνος/η του/της, αναπτύσσοντας μία αυτορυθμιζόμενη, αυτόνομη και ευρετική πορεία προς τη μάθηση. Η μάθηση άλλωστε δεν είναι προϊόν διδακτικής πράξης, αλλά μαθησιακής (Λιοναράκης, 2008). Η πορεία όμως αυτή δεν καταλήγει πάντα στο επιθυμητό αποτέλεσμα και μεγάλος αριθμός φοιτητών/τριών εγκαταλείπουν πρόωρα τις σπουδές τους, για λόγους που αναλύονται διεξοδικά στην παρούσα εργασία. Η ανάπτυξη συστημάτων για την εκπαιδευτική υποστήριξη των φοιτητών/τριών ανάγεται ως πρωταρχική παράμετρος της σύγχρονης ανοικτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και οι διαδικτυακές μαθησιακές κοινότητες μπορούν να παίξουν ουσιώδη και καθοριστικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή, ενδυναμώνοντας το συναίσθημα του «ανήκειν» (Garrison, 2013). Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας διεξήχθη ποιοτική έρευνα με συμμετοχή δέκα (10) Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών που εγκατέλειψαν πρόωρα τις σπουδές τους κατά την τελευταία δεκαετία, από την οποία προκύπτει ότι οι λόγοι της φοιτητικής διαρροής είναι κυρίως προσωπικοί, επαγγελματικοί και ακαδημαϊκοί. Επιπλέον, με την ανάπτυξη υποστηρικτικών μηχανισμών από το Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, όπως οι διαδικτυακές μαθησιακές κοινότητες, οι εν λόγω φοιτητές/τριες ενδεχόμενα να μην επέλεγαν το δρόμο της εγκατάλειψης διότι το συναίσθημα της μοναξιάς θα αμβλυνόταν και  η «κοινότητα» θα ήταν μοχλός υποστήριξης της πορείας τους προς την κατάκτηση της γνώσης. Αξίζει να σημειωθεί η επιθυμία μερίδας συμμετεχόντων/ουσών για συμμετοχή στα νέα Προγράμματα Σπουδών του Ε.Α.Π. λόγω της βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών από το εν λόγω Εκπαιδευτικό Ίδρυμα.