Τοπική Διακυβέρνηση και Πολιτική: Το Πεδίο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης
Δημοσιευμένα:
Μαΐ 1, 2018
Λέξεις-κλειδιά:
Διακυβέρνηση δημόσιες πολιτικές εταιρική κοινωνική ευθύνη
Περίληψη
Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη ως πεδίο πολιτικής στην Ευρώπη αναδεικνύει τον ρόλο και τη συμβολή των επιχειρήσεων στην αειφόρο ανάπτυξη, μέσα από το πρίσμα της υπεύθυνης επιχειρηματικότητας για την κοινωνία, την αγορά και το περιβάλλον. Η έννοια της ΕΚΕ διαχρονικά πραγματεύεται, επίσης, με το αντικείμενο της διοίκησης λαμβάνοντας υπόψη την επιχειρηματική ηθική, τον εθελοντισμό και τη διαχείριση των ενδιαφερομένων μερών σε μια επιχείρηση. Η ανάγκη, ωστόσο, στην Ευρώπη για σχεδιασμό πολιτικής στο πεδίο της ΕΚΕ, ήδη από την δεκαετία του ’90, προσδιορίζει το ρόλο του κράτους στο πεδίο πολιτικής αυτό και εξελίσσεται μέσα από τη διασύνδεση της έννοιας με τα πεδία της αειφόρου ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της κοινωνικής ευημερίας. Η ανάπτυξη και ο σχεδιασμός πολιτικής για την ΕΚΕ στην Ευρώπη και την Ελλάδα αποκτά τόσο άμεσα όσο και έμμεσα χαρακτηριστικά, ενώ ήδη από τις αρχές του 21ου αιώνα ασκείται σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα και τον ρόλο του κράτους τοπικά, δεδομένου ότι φαίνεται να αποτελεί ένα ενδιαφέρον πεδίο περιφερειακής πολιτικής με στόχο την περιβαλλοντική αειφορία, την τόνωση της απασχόλησης, της ενίσχυσης του κοινωνικού κεφαλαίου και της υπεύθυνης επιχειρηματικότητας.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Ταλιούρης Ε., & Μαραβέγιας Ν. (2018). Τοπική Διακυβέρνηση και Πολιτική: Το Πεδίο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Περιφέρεια, (6-7), 49–70. https://doi.org/10.12681/rp.17007
- Ενότητα
- Ερευνητικά Άρθρα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση 4.0.
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο περιοδικό Περιφέρεια.
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Aaronson A. S and Reeves G. (2002), “The European Response to Public Demands for Global Corporate Responsibility”. National Policy Association,
Washington DC. USA. February 5 ,2002.
Albareda L, Lozano M.J and Ysa T. (2007), “Public Policies on Corporate Social Responsibility: The Role of Governments in Europe”. Journal of Business
Ethics (2007) 74:391–407.
Albareda L, Lozano M.J, Tencati A, Perrini F and Midttun.A. (2009), “The Role of Government in Corporate Social Responsibility”. Ethical Prospects 2009, Part 2, 103-149.
Banerjee B. S. (2008), “Corporate Social Responsibility: The Good, the Bad and the Ugly”. Critical Sociology 34(1) 51-79.
Beaver W. (2005), “Battling Wal-Mart: How Communities Can Respond”. Business and Society Review 110:2 159–169.
Berman S. (2014), «Το πρωτείο της πολιτικής. Η σοσιαλδημοκρατίας και η Ευρώπη του 20ου αιώνα». Μετάφραση Ελένη Αστερίου. Α’ έκδοση. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Boxenbaum E. (2006): “Corporate social responsibility as institutional hybrids”. Journal of Business Strategies. Vol.23 Issue:1, p.45-63.
Capital Link CSR in Greece (2014), «Συνέντευξη του Δημάρχου Μεταμόρφωσης, κυρίου Μιλτιάδη Καρπέτα, στην κυρία Όλγα Μπορνόζη, Πρόεδρο του
“Capital Link CSR in Greece». “ Capital Link CSR in Greece” – Κέντρο Τεχνογνωσίας ΕΚΕ
Carroll A. (1979), “A Three-Dimensional Conceptual Model of Corporate Performance”. The Academy of Management Review, Vol. 4, No. 4 (Oct., 1979), pp. 497-505.
Carroll A. (1991), “The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders”. Business Horizons,
July-August 1991
Carroll A. (2008), “A history of Corporate Social Responsibility: Concepts and Practices”. The Oxford Handbook of Corporate Social Responsibility.
Charron N. (2016), “Explaining the allocation of regional Structural Funds: The conditional effect of governance and self-rule”. European Union Politics 0(0) 1–22.
Chymis A, Skouloudis A and Evangelinos K. (2011). “Corporate Social Responsibility in Greece: a crisis’ victim or a potential solution?”. Greek Economic Outlook 2011/15. Center of Planning and Economic Research. Athens.
Commission of the European Communities. (2001a), “Green paper. Promoting a European framework for Corporate Social Responsibility”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2001b), “A Sustainable Europe for a Better World. A European Union Strategy for Sustainable Development”. Communication from the Commission Brussels.
Commission of the European Communities. (2002), “Corporate Social Responsibility: A business contribution to Sustainable Development”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2005), “On the review of the Sustainable Development Strategy. A platform for action”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2006), “Implementing the partnership for growth and jobs: Making Europe a pole of excellence in Corporate
Social Responsibility”. Communication from the Commission. Brussels
Commission of the European Communities. (2007), ”Small, clean and competitive A programme to help small and medium-sized enterprises comply with environmental legislation”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2008), “Study on the incorporation of Social Considerations in Public Procurement in the EU Proposed Elements for taking account of the Social Considerations in Public Procurement”. Brussels.
Commissions of the European Communities. (2009), “Mainstreaming sustainable development into EU policies: 2009 Review of the European Union Strategy for Sustainable Development”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2010), “Europe 2020. A strategy for smart, sustainable and inclusive growth”. Brussels
Commission of the European Communities. (2011), “A renewed EU strategy 2011-14 for Corporate Social Responsibility”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2014a), “Improving corporate governance: Europe’s largest companies will have to be more transparent about how they operate”. Statement. Press release data base 9 April 2014”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2014b), “Disclosure of non-fi nancial information: Europe’s largest companies to be more transparent on social and environmental issues”. Statement. Press release data base 29 September 2014”. Brussels.
Commission of the European Communities. (2016). “Next steps for a sustainable European future European action for sustainability”. Brussels
Dahlsrud A. (2008), “How Corporate Social Responsibility is Defi ned: an Analysis of 37 Defi nitions”. Corporate Social Responsibility and Environmental Management. 15, 1–13
Elkington J. (2004), “Enter the Triple Bottom Line”. The triple bottom line: does it all add up? Assessing the sustainability of business and CSR. Erthscan pub
.
European Commission, (2003). “Responsible entrepreneurship: A collection of good practice cases among small and medium-sized enterprises across Europe”. Enterprise publications. Directorate-General for Enterprise. Brussels.
European Commission. (2007), “Corporate Social Responsibility National Public Policies in the European Union”. Directorate-General for Employment, Social Affairs and Equal Opportunities. Luxemburg.
European Commission. (2011), “Corporate Social Responsibility National Public Policies in the European Union”. Directorate-General for Employment, Social Affairs and Inclusion Luxemburg.
European Commision. (2014), “Corporate Social Responsibility National Public Policies in the European Union-Compendium 2014”. Directorate-General for Employment, Social Affairs and Inclusion Luxemburg.
European Economic and Social Committee. (2012), “Opinion of the European Economic and Social Committee on the Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions - A renewed EU strategy 2011-14 for Corporate Social Responsibility COM(2011) 681 final”. Brussels, 24 May 2012
European Union Parliament. (2007), “Corporate social responsibility. European Parliament resolution of 13 March 2007 on corporate social responsibility: a new partnership (2006/2133(INI))”.Brussels
European Union Parliament. (2013), “Report on Corporate Social Responsibility: promoting society’s interests and a route to sustainable and inclusive recovery”. A7-0023/2013. Brussels.
Eurostat (2016), “People at risk of poverty or social exclusion by NUTS 2 regions. Last update: 09-01-2018”. Regional poverty and social exclusion statistics.
Eurostat (2015), “Young people neither in employment nor in education and training by sex and NUTS 2 regions. Last update: 09-01-2018”. NEET rates statistics
Fairbrass.J (2011): “Exploring Corporate Social Responsibility Policy in the European Union: A discursive Institutionalist Analysis”. JCMS 2011 Volume.49. Number 5. pp. 949-970.
Fox T, Ward H and Howard B. (2002), “Public sector roles in strengthening Corporate Social Responsibility. A baseline study”. Corporate Social Responsibility Practice Private Sector Advisory Services Department. The World Bank. Washington.
Friedman M. (1970), “The Social Responsibility of Business is to Increase its Profits”. The New York Times Magazine September 13, 1970.
Gjolberg M. (2009), “The origin of Corporate Social Responsibility: global forces or national legacies?” Socio Economic Review. Vol. 7, 605-637.
Grayson D and Hodges A. (2004), “Corporate Social Opportunity. 7 Steps to make corporate social responsibility work for your business”. Greenleaf pub.
Hardin, G, 1968. “The tragedy of the commons”. Science, New Series, Vol. 162, No. 3859 (Dec. 13, 1968), 1243-1248.
Hopkins M. (2003), “The Planetary Bargain: Corporate Social Responsibility Matters’’. Earthscan Publications. Ltd. London.
Howwit R. (2014), “The EU law on non-financial reporting - how we got there”. Guardian sustainable business. Guardian newspaper. United Kingdom.
International Labor Organization. (2006), “Tripartite Declaration of Principles concerning Multinational Enterprises and Social Policy”. Geneva
Impact. (2013), “Final Programme and Executive Summary. Headline findings, insights & recommendations for policy makers, business & stakeholders”.
Seventh Framework Programme. European Commission.
Impact. (2012), “Analysis of national and EU Policies supporting CSR and Impact. IMPACT Working Paper No. 2”. Jeremy Moon and Rieneke Slager
with Stephanos Anastasiadis, ICCSR University of Nottingham Christoph. Brunn, Oeko-Institut e.V. Peter Hardi, CEU Jette Steen Knudsen, CBS.
Seventh Framework Programme. European Commission.
Kang N and Moon J. (2012), “Institutional complementarity between corporate governance and Corporate Social Responsibility: a comparative institutional
analysis of three capitalisms”. Socio-Economic Review (2012) 10, 85–108.
Matten D and Moon J. (2008), “Implicit and Explicit CSR: A conceptual Framework for a comparative understanding of corporate social responsibility”.
Academy of Management Review Vol. 33, No. 2
Mele D. (2008), “Corporate Social Responsibility Theories”. The Oxford Handbook of Corporate Social Responsibility.
Metaxas T and Tsavdaridou M (2012). “Corporate social responsibility in Greece during the crisis period”. MPRA Paper No. 41518, posted 24. September 2012 20:40 UTC.
Moon J. (2007), “The Contribution of Corporate Social Responsibility to Sustainable Development”. Sustainable Development 15, 296–306.
OECD. (2011), “OECD Guidelines for Multinational Enterprises”. OECD Ministerial Meeting 25 May 2011.
OECD. (2000), “The OECD declaration and decisions on international investments and multinational enterprises”. Paris
Sapir A. (2005), “Globalization & the reform of European Social Models”. Bruegel Policy Brief. Brussels.
Sherer A.G and Palazzo G. (2008), “Globalization & Corporate Social Responsibility”. The Oxford Handbook of Corporate Social Responsibility.
Scherer A, Palazzo G and Matten D (2009). “The Business Firm as a Political Actor: A New Theory of the Firm for a Globalized World”. Business Society 2009, 48, 577.
Spence L and Perini F. (2010). “Europe: Practice and Politics: Ethics and Social Responsibility in SMEs in the European Union”. Ethics in small and medium sized enterprises. A global commentary. ISBEE
Steurer R. (2010), “The role of governments in corporate social responsibility: Characterising public policies on CSR in Europe”. Policy Sciences, 43(1), 49-72.
Tilley F. (1999), “The gap between the environmental attitudes and the environmental behavior of small fi rms”. Business Strategy and the Environment 8, 238-248.
UNEP (2002). “Integrating Environment and Development 1972-2002”, Chapter 1. pp.1-27. Global environmental outlook 3. London; Earth scan pub.
UNEP and UN Global Compact (2010), “Principles for Responsible Investment. Report on Progress 2010. An analysis of signatory progress and guidance on implementation”. United Nations.
United Nations. (2015). “Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development”. Resolution adopted by the General Assembly on 25 September 2015. General Assembly.
Ward. H. (2004) “The OECD Guidelines for Multinational Enterprises and non adhering countries Opportunities and Challenges of engagement”. OECD
Global Forum on International Investment: Investment for Development – Forging New Partnerships. International Institute for Environment and
Development (IIED).
Wood D. (2010), “Measuring Corporate Social Performance: A Review”. International Journal of Management Reviews. Blackwell Publishing Ltd
and British Academy of Management
World Business Council for Sustainable Development. (2002), “The Business Case for Sustainable Development. Making a difference toward the
Johannesburg Summit 2002 and beyond”. Geneva
World Commission on Environment and Development. (1987), “Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future”. United Nations.
Βαξεβανίδου Μ. (2009), “Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη” Εκδόσεις Σταμούλη. Γενική Γραμματεία Ισότητας. (2006). «Μνημόνιο Συνεργασίας». 22/02/2006. Αθήνα.
Δαμουλιάνου Χ. (2014), «Και οι δήμοι στις επάλξεις για την ΕΚΕ». Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/764406/article/oikonomia/epixeirhseis/kai-oidhmoi--stis-epal3eis-gia-thn-eke
Δήμος Ιεράπετρας «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη & το Κοινωνικό Παντοπωλείου του Δήμου Ιεράπετρα»: http://www.ierapetra.gov.gr/koinoniko-pantopoleio/
mazi/etairiki-koinoniki-eythini/
Δήμος Αθηναίων «Συνέντευξη τύπου δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη για τα θέματα πολιτικής κοινωνικής συνοχής του δήμου Αθηναίων». https://www.cityofathens.gr/node/25246
Ελληνική Δημοκρατία. (2010), «Ν.3855/2010- Μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση, ενεργειακές υπηρεσίες και
άλλες διατάξεις».Τεύχος Πρώτο.Αρ. Φύλλου 95. 23 Ιουνίου 2010. Αθήνα.
Ελληνική Δημοκρατία. (2011), «Ν.4019/2011- Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και λοιπές διατάξεις». Τεύχος Πρώτο.Αρ.
Φύλλου 216. 30 Σεπτεμβρίου 2011. Αθήνα.
Ελληνική Δημοκρατία (2014). «Κείμενο Εργασίας για το Σχέδιο της Εθνικής Στρατηγικής της Ελλάδας για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Εθνικό
Σχέδιο ΕΚΕ-Προσχέδιο». Αθήνα.
Ελληνική Δημοκρατία (2017). «Σχέδιο της Εθνικής Στρατηγικής της Ελλάδας για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη». Αθήνα
Ηγουμενίδη Τ. (2016), «Το παράδειγμα της Αστυπάλαιας». Ναυτεμπορική Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007 – 2013, 2011. «Νέα Καινοτομική Επιχειρηματικότητα». http://www.espa.gr/el/Pages/Proclamationsfs. aspx?item=1592
Ελεύθερος Τύπος (2016), «Η «Γειτονιά Αλληλεγγύης» της ΕΛΑΪΣ-Unilever Hellas βρήκε φιλοξενία στο Περιστέρι!».
Ελληνικό Δίκτυο για την ΕΚΕ: http://www.csrhellas.gr/
ΕΜΕΑ Business Monitor, 2014. Πριν το καλοκαίρι το τελικό σχέδιο εθνικής στρατηγικής για την ΕΚΕ. 2014-03-27 17:57:04. http://www.emea.gr/πριν-τοκαλοκαίρι-το-τελικό-σχέδιο-εθ/395036
Δήμος Περιστερίου. Γειτονιά Αλληλεγγύης: http://www.peristeri.gr/index.php/leftmenu-185/leftmenu-191/2983-3-4-2016
Μπέσιλα-Βήκα Ε και Μακρίδης Σ. (2009), «Η συμβολή της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στην βιώσιμη ανάπτυξη και ο ρόλος των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης». 3ο Συνέδριο Διοικητικών Επιστημόνων. Διοίκηση και Δημοκρατία: Ποιότητα, Αποτελεσματικότητα, Νομιμοποίηση. Εκδόσεις Σάκκουλα.
Περιφέρεια Κρήτης. (2016), «Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Για την υλοποίηση του Έργου με τίτλο: Το Σχέδιο Δράσης της Περιφέρειας Κρήτης για την αξιοποίηση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στο πεδίο της κοινωνικής ένταξης». Αρ. Πρωτ.: 51636. Διεύθυνση Οικονομικών. Π. Κρήτης.
Πρόγραμμα “Developing Sustainable Regions through Responsible SME’s (DESUR)”. Δυτική Μακεδονία: http://www.desur.eu/?page_id=202&lang=el
Πρόγραμμα “Road CSR Interreg Europe A Roadmap for Integrating Corporate Social Responsibility into EU Member States and Business Practises. The Region of Crete. 2017: https://www.interregeurope.eu/road-csr/
Ταλιούρης Ε. (2014), «Διακυβέρνηση, διοίκηση οργανισμών και επιχειρήσεων, και δημόσιες πολιτικές εταιρικής κοινωνικής ευθύνης». Διδακτορική Διατριβή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης.
Υπουργείο Εργασίας, 2011. «Υπογραφή Συμφώνου Συνεργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη». Αθήνα.
