Assessing the compatibility of the recidivist sentencing premium with retributivism in sentencing
Περίληψη
It is a shared practice among various and diverse penal systems around the world to punish recidivists more harshly than first-time
offenders. Despite the breadth of this practice, philosophically justifying this extra punishment has been a rather demanding intellectual task, especially for retributive scholars. According to the archetypical retributive scheme of punishment, the latter is justified ‘because and only because offenders deserve it’ (Moore 2009: 31). In this vein, the question which arises is whether retributivism can account for the increased punishment of recidivists, even if they engage in precisely the same criminal act with a first-time offender. The study scrutinises four retributive accounts of the recidivist premium, which seek to ground harsher punishment for recidivists by addressing the way in which culpability can be enhanced due to the offender’s prior convictions. Acknowledging each account’s conceptual limitations, this essay concludes that the most plausible retributive account for the foundation of the recidivist premium is served by the Notice theory, according to which the repeat offender is more culpable due to his/her premeditation to reoffend, albeit having experienced firsthand formal criminal punishment and thus supposedly having gotten to appreciate the implications of his/her wrongdoing.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Kourakis, F. (2025). Assessing the compatibility of the recidivist sentencing premium with retributivism in sentencing. Επιστήμη και Κοινωνία: Επιθεώρηση Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας, (45), 138–160. ανακτήθηκε από https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/sas/article/view/36512
- Ενότητα
- Άρθρα

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές , που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όχι για εμπορικούς σκοπούς, με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό και με διανομή τυχόν τροποποιήσεων υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
- Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).