Ένας νέος βίαιος κόσμος στο θέατρο: Από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στον Παναγιώτη Μέντη

Abstract

Απ@& την& δεκαετKα& του& ’80& και& εντεçθεν,& πραγ)ατοποιεKται& *νας&
)ετασχη)ατισ)@ς&3,&)Nλλον,&*νας&θλιβερ@ς&ε)πλουτισ)@ς&της&βKας&ανN&τον&
«πολιτισ)*νο»& κ@σ)ο& και,& συνακ@λουθα,& )*σα& στο& κοινωνικοοικονο)ικ@&
σçστη)α&που&δι*πει& την&ελληνικ3&κοινωνKα.&Το&θ*ατρο,&πNντοτε&ευαKσθητο&
απ*ναντι& σε& τ*τοιες& )εταβολ*ς,& φ*ρνει& στο& φως& τις& ν*ες& @ψεις& της&
καταπKεσης&που&επιβNλλεται&στον&τρ@πο&ζω3ς&των&ανθρ:πων,&οι&οποKοι,&εν:&
προσβλ*πουν&στην&ευη)ερKα&και&στην&οποιαδ3ποτε&επιτυχKα,&καταλ3γουν&να&
γKνονται& εξαρτ3)ατα& εν@ς& απNνθρωπου& γραναζιοç,& ανταλλακτικN& και&
δοçλοι& του& συστ3)ατος,& ξ*νοι& προς& τους& εαυτοçς& τους,& διNγοντας& )ια& ζω3&
αναυθεντικ3&σε&@λα&τα&επKπεδα.