Η ανάπτυξη ιστοριών με την Ιστοριογραμμή του Ταξιδιού του Ήρωα με Μαθητές/τριες της Β’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου

PDF
Δημοσιευμένα: déc. 12, 2022
DOI: https://doi.org/10.12681/dial.30566
Λέξεις-κλειδιά:
Εκπαιδευτικό σενάριο Το Ταξίδι του Ήρωα δημιουργική αφήγηση κοινωνικοπολιτισμική μάθηση Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση
Νίκη Λαμπροπούλου
Πανεπιστήμιο Πατρών
https://orcid.org/0000-0002-7660-5757
Αικατερίνη Πλώτα
Πανεπιστήμιο Πατρών
Περίληψη

Η ανάπτυξη συγκεκριμένων διδακτικών προσεγγίσεων και παιδαγωγικών μεθοδολογιών για τη δημιουργική αφήγηση μπορούν να υποστηρίξουν και να αξιοποιήσουν δυναμικά τη μάθηση, τις δεξιότητες των μαθητών/τριών και την αυτοέκφρασή τους. Σε αυτό το άρθρο προτείνεται η εφαρμογή του καινοτομικού εκπαιδευτικού σεναρίου με την αξιοποίηση της ‘Ιστοριογραμμής του Ταξιδιού του Ήρωα’ μέσω 2 μνημονικών εργαλείων με την ατομική συμμετοχή των μαθητών/τριών λόγω των περιορισμών Covid-19. Στην έρευνα περίπτωσης πήραν μέρος 15 μαθητές/τριες δημιουργώντας ιστορίες πριν και μετά τη διδασκαλία των δύο μνημονικών εργαλείων, του ‘Αστεριού της Αφήγησης’ και του ‘Ρολογιού του Ταξιδιού του Ήρωα’. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η παρέμβαση με το ‘Αστέρι της Αφήγησης’ δεν είχε ουσιαστικές διαφορές ενώ η παρέμβαση με το ‘Ρολόι του  Ήρωα’ ήταν επιτυχημένη. Παρ’ όλα αυτά η έρευνα έδειξε μεγάλο αντίκτυπο των υπαρχόντων παραμυθιών και ταινιών στις μικρές ηλικίες καθώς οι μαθητές/τριες άλλαξαν υπάρχουσες ιστορίες με υπάρχοντες ήρωες χωρίς να δημιουργήσουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, εντελώς αυθεντικές ιστορίες. Επειδή η έρευνα είναι μελέτη περίπτωσης με τη συμμετοχή μικρού αριθμού μαθητών/τριών χρειάζεται περαιτέρω έρευνα με στόχο την ανάπτυξη της φαντασίας των παιδιών για τη δημιουργία πρωτότυπων ιστοριών, κόσμων και ηρώων.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική Αρθογραφία
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες της Αγωγής και Εκπαίδευσης διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στον/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).

To Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης διατηρούν το δικαίωμα να δημοσιεύουν, να αναπαραγάγουν, να παρουσιάζουν στο κοινό, να διανέμουν και να χρησιμοποιούν άρθρα που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή είτε μεμονωμένα είτε ως μέρη συλλογικών έργων, για όλο το χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου.

Αυτό περιλαμβάνει ενδεικτικά, και όχι αποκλειστικά, το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη του περιοδικού Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή περίληψης αυτών με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Νίκη Λαμπροπούλου, Πανεπιστήμιο Πατρών

ΤΕπΕΚΕ

ΕΔΙΠ 

Αναφορές
Bell, St., & Markness, S. (2007). Storyline – Past, Present and Future. Enterprising Carreers, University of Strathclyde.
Bettelheim, B. (1976) The Uses of Enchantment: The Meaning and Importance of Fairy Tales. Knopf.
Boyatzis, R. E. (1998). Transforming Qualitative Information: Thematic Analysis and Code Development. Sage Publications.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using Thematic Analysis in Psychology. Qualitative Research in Psychology, 3, 77-101.
Campbell, J. (2001), Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα. Ο ρόλος του ήρωα στην παγκόσμια μυθολογία (Σιαφαρίκας, Μτφρ.). Θ. Ιάμβλιχος.
Csikszentmihalyi, M. (1996). Creativity: flow and the psychology of discovery and invention. Harper Collins.
Γιόφτσαλη, Κ., & Πίτσου, Χ. (2021). Αναστοχαστικές προσεγγίσεις σε τυπικά και εναλλακτικά πλαίσια εκπαίδευσης. Gutenberg.
Fosson, A., & Husband, E. (1984) Bibliotherapy for hospitalized children. Southern Medical Journal, 77, 342-346.
Ηλιοπούλου, Ι. (2005). Ιστοριογραμμή Storyline: Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο Νηπιαγωγείο και τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Ελάτη.
Ηλιοπούλου, I. (2006). Ιστοριογραμμή (Storyline). Μια διεπιστημονική προσέγγιση για την ανάπτυξη περιβαλλοντικών θεμάτων. Στο 2ο Συνέδριο Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αθήνα, 15-17 Δεκεμβρίου 2006 (σσ. 215-224).
Harmon’s Cycle (n.d.). https://news.avclub.com/dan-harmon-s-universal-theory-of-storytelling-gets-an-a-1798254870
Heath, S. (1986). Taking a cross-cultural look at narratives. Topics in Language Disorders, 7(1), 84-94.
Horkheimer, Μ. (1989). Το πρόβλημα της αλήθειας (Σ. Ροζάνης, Μτφρ.). Έρασμος.
Jay, Μ. (2009). Η διαλεκτική φαντασία (Φ. Τερζάκης, Μτφρ.). Αλεξάνδρεια.
Κανατσούλη, Μ. (2007). Εισαγωγή στη θεωρία και κριτική της παιδικής λογοτεχνίας σχολικής και προσχολικής ηλικίας. University Studio Press.
Kampylis, P. Berki, E., & Saariluoma, P. (2011). In–service and prospective teachers. conceptions of creativity. Thinking Skills and Creativity. HeJMEC, 2(4), 46-64.
Καρπόζηλου, Μ. (1994). Το παιδί στην χώρα των βιβλίων: Συμβολή στην μελέτη των παιδικών αναγνωσμάτων. Καστανιώτης.
Klimovic, M. (2011). Narratives in Primary Education. Practice and Theory. Systems of Education, 6, 39-46.
Kounios, J., & Beeman, M. (2015). The eureka factor. Random House.
Labov, W., & Waletzsky, J. (1967). Narrative Analysis: Oral Versions of Personal Experience. Journal of Narrative and Life History, 7, 3-38.
Λαμπροπούλου, Ν. (2022). H Δημιουργική Κοινωνικοπολιτισμική Μάθηση ως Γέφυρα Επικοινωνίας από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο. New Pedagogos Online / Νέος Παιδαγωγός Online, 28, 91-99. http://neospaidagogos.online/files/28_Teyxos_Neou_Paidagogou_Ianouarios_2022.pdf
Λαμπροπούλου, Ν. (2021). Το Ταξίδι του Ήρωα ως Εκπαιδευτικό Σενάριο στη Δημιουργική Γραφή και Αφήγηση. Νέος Παιδαγωγός Online, 27, 135-153. http://neospaidagogos.online/files/27_Teyxos_Neou_Paidagogou_Noemvrios_2021.pdf
Μαγνήσαλης, Κ. (2002). Δημιουργική σκέψη. Ελληνικά Γράμματα.
Matthews, J. (2014). Voices from the heart: the use of digital storytelling in education. Community Practitioner, 87(1), 28-30.
Mezirow, J. (2009). Mια επισκόπηση της μετασχηματίζουσας μάθησης. Στο Κ. Ιλέρης & Α. Κόκκος (Επιμ.), Σύγχρονες Θεωρίες Μάθησης. 16 Θεωρίες μάθησης… με τα λόγια των δημιουργών τους (Γ. Κουλαουζίδης, Μτφρ.). Μεταίχμιο.
Παρασκευόπουλος, Ι. (2004). Δημιουργική σκέψη στο σχολείο και στην οικογένεια. Ελληνικά Γράμματα.
New, J. (2005). How to Use Digital Storytelling in Your Classroom, Empower student creativity with affordable and accessible technology. Retrieved from http://www.edutopia.org/digital-storytelling-classroom
Omand, C. (2020). The Importance of Effective Questioning on Learning Processes in a Storyline. In K. Høeg Karlsen & Μ. Häggström (Eds.), Teaching through Stories Renewing the Scottish Storyline Approach in Teacher Education (pp. 303-321). Waxmann Verlag. https://www.waxmann.com/eID=texte&pdf=3986_14.pdf&typ=zusatztext
Omand, C. (2014). Storyline: creative learning across the curriculum. United Kingdom Literacy Association (UKLA).
Parry, B. (2010). Moving Stories: Exploring children's uses of media in their story telling and the implications for teaching about narrative in schools. English Teaching: Practice and Critique, 9, 58-72.
Propp, V. (1928). Morphology of the Folktale. American Folklore Society Bibliographical and Special Series Volume 9/Revised Edition/1968. University of Texas Press. [Προπ, Β. (2009). Η Μορφολογία του Παραμυθιού (A. Παρίση, Α., Μτφρ.). Εκδόσεις Καρδαμίτσα].
Rex, L., Murnen, T. J., Hobbs, J., & McEachen, D. (2002) Teachers’ pedagogical stories and the shaping of classroom participation: ‘The Dancer’ and ‘Graveyard Shift at the 7-11’, American Educational Research Journal, 39(3), 765-796.
RomaMultiLangPrime https://romaproject.eu Storycards. European project ΚΑ2.
Ronen, R. (1994). Possible worlds in literary theory. Cambridge University Press.
Saad, R. (2018). Storytelling and its Relation with Film Script. International Journal of Creativity and Innovation in Humanities and Education, 1(1), 1-23. doi:10.21608/ijcihe.2018.182840
Snyder, B. (2007). Save the Cat! Goes to the Movies: The Screenwriter's Guide to Every Story Ever Told. Michael Wiese Productions.
Story Logic Net: https://www.storylogicnet.eu/. European project ΚΑ2.
Tuckman, B. (1965). Developmental sequence in small groups. Psychological Bulletin, 63(6), 384-99.
Vogler, C. (2007) [1998]. The Writer's Journey: Mythic Structure For Writers. αMichael Wiese Productions.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes. Harvard University Press.
Zipes, J. D. (1988). Fairy Tales and the Art of Subversion: The Classical Genre for Children and the Process of Civilization. Methuen.