Θεατροκρατία και επαναστατική μάζα κατά τον Κώστα Παπαϊωάννου
Abstract
Στην αρχαϊκή Αθήνα, κατά την πρώτη φάση της Δημοκρατικής Επανάστασης, ο Δήμος συμμετέχει ενεργητικά στην ιστορική ζωή της οργανωμένης κοινωνίας και ελέγχει τους φορείς της εξουσίας μέσω της ενθουσιαστικής του επικοινωνίας με τις αξίες που εκφράζει η τραγωδία. Την ενσωμάτωση της τραγωδίας στις υπεύθυνες λειτουργίες του κράτους ονομάζει ο Κώστας Παπαϊωάννου «θεατροκρατία». Τραγωδία και Δημοκρατία αναπτύσσονται παράλληλα και συγχρόνως, ως δύο αλληλοσυμπληρούμενες μορφές μιας ενιαίας στάσης απέναντι στην Ιστορία. Η θεατροκρατία ολοκληρώνει τη Δημοκρατία, γονιμοποιώντας την επαναστατική μάζα με ένα συνειδητό Νόημα και συγκροτώντας τη σε κοινότητα. Ο τραγικός Μύθος, διά του «πάθους-μάθους», υπερνικά το Μηδέν και φανερώνει την αιώνια —και απρόσβλητη από την ανθρώπινη Ύβρη— κοσμική τάξη: τη Δίκη. Η Δίκη δεν συμβολίζει μόνο τη δικαστική εξουσία της ευνομούμενης πολιτείας ή την ανώτατη συντακτική αρχή της επαναστατικής δημοκρατίας, αλλά και τη μεταφυσική ενότητα του Σύμπαντος, τη δύναμη που σώζει το Ον από τις καταστροφικές κοσμικές συνέπειες των ανθρώπινων πράξεων.
Article Details
- How to Cite
-
Θεοδώρου Ζ. (2023). Θεατροκρατία και επαναστατική μάζα κατά τον Κώστα Παπαϊωάννου. Εργαστήριο Φιλοσοφία-Διακυβέρνηση-Οικονομία "Ηθική", (16-17), 219–227. https://doi.org/10.12681/ethiki.33689
- Issue
- No. 16-17 (2023)
- Section
- Άρθρα
- Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
- Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
- Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας (See The Effect of Open Access).
