Εφαρμοσμένα εκπαιδευτικά σενάρια βιωματικής μάθησης της τοπικής ιστορίας στην ανάπτυξη πολιτισμικής συνείδησης
Δημοσιευμένα:
Sep 4, 2020
Λέξεις-κλειδιά:
βιωματική μάθηση εκπαιδευτικό σενάριο κοινωνικός εποικοδομισμός πολιτισμική συνείδηση τοπική ιστορία
Περίληψη
Η παρούσα εργασία δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα της διδακτικής προσέγγισης που διεξήχθη τα σχολικά έτη 2013 ως 2017 στις Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις του 3ου Δημοτικού Σχολείου Άμφισσας. Στο πλαίσιο της διδακτικής προσέγγισης ακολουθήθηκε η μέθοδος της βιωματικής μάθησης μέσω επιλεγμένων εκπαιδευτικών σεναρίων. Οι μαθητές επεξεργάστηκαν, βιωματικά, πολιτισμικές θεματικές της τοπικής ιστορίας της Άμφισσας και παρήγαγαν πολιτισμικό υλικό. Η εργασία αποκαλύπτει τη δυνατότητα ανάπτυξης της πολιτισμικής συνείδησης μέσω της βιωματικής μάθησης της τοπικής ιστορίας και του τοπικού πολιτιστικού στοιχείου σε μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μελετητές και εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να αλιεύσουν στοιχεία από την παρούσα προσέγγιση για περαιτέρω έρευνα και εφαρμογή.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Αστρουλάκης Ν., & Παπούλιας Ν. (2020). Εφαρμοσμένα εκπαιδευτικά σενάρια βιωματικής μάθησης της τοπικής ιστορίας στην ανάπτυξη πολιτισμικής συνείδησης. Έρευνα στην Εκπαίδευση, 9(1), 112–124. https://doi.org/10.12681/hjre.23292
- Τεύχος
- Τόμ. 9 Αρ. 1 (2020)
- Ενότητα
- Άρθρα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Τα πνευματικά δικαιώματα των άρθρων του περιοδικού ανήκουν στους συγγραφείς. Τα άρθρα διατίθενται με άδειες Creative Commons CC-BC-SA 4.0
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Αθανασιάδης, Κ., Σαλονίκης, Γ. & Σιμώτας Κ. (2009). Τα Εκπαιδευτικά Σενάρια στο Δημοτικό Σχολείο. Αθήνα: Παπαζήση.
Βαϊνά, Μ. (1997). Θεωρητικό πλαίσιο διδακτικής της τοπικής ιστορίας για τον εικοστό πρώτο αιώνα. Αθήνα: Gutenberg.
Βαϊνά, Μ. (2002). Δραστηριότητες τοπικής ιστορίας: ένα εργαλείο εφαρμογής της μεθόδου project στα σχολεία. Αθήνα: Τυποθήτω - Γ. Δαρδιανός.
Βρύζας, Κ.(1990). Μέσα Επικοινωνίας και Εκπαίδευση. Σύγχρονη Εκπαίδευση, Τεύχος 51, σσ. 77 – 89.
Crook, C. K. (1998). Children as computer users: the case of collaborative learning. Computers & Education ,Vol. 30, Issues 3 –4, pp. 237 – 247.
Δημητριάδου, Κ. (2002). Ιστορία και γεωγραφία στην πρώτη σχολική ηλικία: εφαρμογή και αξιολόγηση μιας εκπαιδευτικής παρέμβασης στον ιστορικό χώρο. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης.
Dillenbourg, P. (1999). What do you mean by collaborative learning? In P. Dillernbourg (Ed): Collabarative – learning: Cognitive and Computational Approaches, pp. 1-19. Oxford: Elsevier.
Doise, W. & Mugny, G. (1981). Le developpement social de l’ intelligence. Paris: InterEditions.
European Union. (2016). Cultural Awareness and Expression Handbook. Luxembourg: Publications Office of the European Union. (doi:10.2766/940338).
Frey, K. (2010). H «μέθοδος project». Μια μορφή συλλογικής εργασίας στο σχολείο ως θεωρία και πράξη, μτφρ Κ. Μάλλιου. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδη Αφοί.
Garnham, A. & Oakhil, J. (1994). Thinking and Reasoning. Oxford: Blackwell.
Garvey, B. & Krug, M. (1977). Models of history teaching in the secondary school. Oxford: Oxford University Press.
Husbands, C. (2004). Τι σημαίνει διδασκαλία της Ιστορίας; Γλώσσα, ιδέες και νοήματα, μτφρ. Λυκούργος, Α. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Ι.Ε.Π. (2017). Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση. (Συντονιστής Π. Βόγλης). Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών. (2008). Επιμορφωτικό Υλικό για την Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών. Τεύχος 2, 2η έκδοση. Πάτρα: EAITY.
Jonassen, D. H. & Reeves, T. C. (1996). Learning with technology: Using computers as cognitive tools. In D.H. Jonassen (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology, 1st edition, pp. 693-719. New York: Macmillan.
Καμαριανός, Ι. (2002). Εξουσία, ΜΜΕ και Εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.
Κολιάδης, Ε. (1995). Θεωρίες μάθησης και εκπαιδευτική πράξη: Κοινωνικογνωστικές Θεωρίες. Τόμος Β΄. Αθήνα: Ιδιωτική.
Κόμης, Β. (2004). Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών. Αθήνα: Νέες Τεχνολογίες.
Kyvig, D. E. & Marty, M. A. (1996). Nearby history: connecting particulars and universals. In C. Kammen, C. (Ed.), The pursuit of local history. Readings on theory and practice, pp.100 -109. Walnut Creek, California: Altamira Press.
Λεοντσίνης, Γ. & Ρεπούση, Μ. (2001). Η Τοπική Ιστορία ως Πεδίο Σπουδής στο Πλαίσιο της Σχολικής Παιδείας. Αθήνα: ΟΕΔΒ.
Λεοντσίνης, Γ. (1996). Διδακτική της Ιστορίας: Γενική – Τοπική Ιστορία και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Αθήνα: Καρδαμίτσα.
Λεοντσίνης, Γ. (1999). Ενσυναίσθηση και διδασκαλία της Ιστορίας. Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.), Περιοδικό Σεμινάριο, Τεύχος 21, Θεωρητικά προβλήματα και διδακτική της Ιστορίας, σσ. 123-148. Αθήνα: Γρηγόρης.
Lave, J. & Wegner, E. (1991). Situated Learning: legitimate peripheral participation. Cambridge: Cambridge University Press.
Ματσαγγούρας, Η. (2000). Ομαδοσυνεργατική Διδασκαλία και Μάθηση. Αθήνα: Γρηγόρης.
Μαυροσκούφης, Δ. (2008). Διδακτική Μεθοδολογία για την Ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδη.
Μπενέκος, Δ. (2006). Πολιτισμική Παράδοση και Εκπαίδευση. Μορφωτική προσέγγιση, Εκπαιδευτικές Εφαρμογές. Αθήνα: Τυπωθήτω – Γ. Δαρδιανός.
Mercer, N. (2000). Η Συγκρότητη της Γνώσης. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Mumford, L. (1996). The value of local history. In C. Kammen (Ed.), The pursuit of local history. Readings on theory and practice, pp. 85-89. Walnut Creek: Altamira Press.
Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (2011). Τοπική Ιστορία, Οδηγός για τον εκπαιδευτικό. Ομάδα Εμπειρογνωμόνων: «Κοινωνικές Επιστήμες – Ιστορία». Αθήνα.
Παπαγρηγορίου, Γ. (2005). Η Διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας στο Δημοτικό Σχολείο με βάση το ΔΕΠΠΣ, τα ΑΠΣ και τα νέα βιβλία Ιστορίας για το Δημοτικό. Στο: Επιμόρφωση Σχολικών Συμβούλων Πρωτοβάθμιας και Προσχολικής Εκπαίδευσης στο ΔΕΠΠΣ και τα ΑΠΣ. Αθήνα.
Ρεπούση, Μ. & Τσιβάς, Α. (2011). Ιστορικές πηγές και σχολική ιστορία. Στο Μ. Ρεπούση& Τσιβάς, Α. (Επιμ.), Από τα ίχνη στις μαρτυρίες. Η επεξεργασία των ιστορικών πηγών στο μάθημα της ιστορίας , σσ. 8 -13. Αθήνα: Γράφημα.
Ρεπούση, Μ. (2000).Τοπικές ιστορίες στο σχολείο: από το γενικό παρελθόν στο παρελθόν του τόπου. Σύγχρονη Εκπαίδευση, Τεύχος 112, σσ. 97-108.
Σαλβαράς, Γ. & Σαλβαρά, Μ. (2007). Μοντέλα και στρατηγικές διδασκαλίας. Αθήνα: Ατραπός.
Schee, A. J. & Dijk, J. (1999). The effect of student freedom of choice in learning map skills. International Research in Geographical and Environmental Education, Vol. 8, Issue 3, pp. 256-267.
Wiegand, P. (2005). The best of both worlds? Complementarity in Educational Geography. Working Paper presented at the Joint ICA Commissions Seminar on "Internet-based Cartographic Teaching and Learning: Atlases, Map Use and Visual Analytics", held in Madrid (Spain), July 6-8, 2005.
ΦΕΚ.303Β/13-3-2003. Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών και Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών Δημοτικού – Γυμνασίου.
Ψυχάρης, Σ. (2010). Η Μοντελοποίηση και οι Θεωρίες Μάθησης στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) στην Εκπαίδευση, Τόμος Β΄. Αθήνα: Παπαζήση.
