Η Επίδραση ενός Παρεμβατικού Προγράμματος Ψυχοκινητικής Αγωγής στην Κοινωνική Συμπεριφορά, Αυτοεκτίμηση και Κινητική Ανάπτυξη Νηπίων
Περίληψη
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η προαγωγή της κινητικής ανάπτυξης, της κοινωνικής συμπεριφοράς και της αυτοεκτίμησης, καθώς και η εκτίμηση της σχέσης αυτών, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή ενός δεκάμηνου παρεμβατικού προγράμματος ψυχοκινητικής αγωγής. Αρχικά συστάθηκε και δομήθηκε το πρόγραμμα της ψυχοκινητικής παρέμβασης, το οποίο περιλάμβανε κινητικές δραστηριότητες (ατομικές, ομαδικές) με μουσική και έντονο το στοιχείο της εκδραμάτισης ιστοριών – παραμυθιών. Τα παιδιά πολλές φορές αυτοσχεδίαζαν ή ομαδοσυνεργατικά σχεδίαζαν τις κινητικές δράσεις και έπαιζαν με αυτές υπό την καθοδήγηση και εποπτεία της νηπιαγωγού. Το πρόγραμμα είχε συχνότητα εφαρμογής τρεις φορές την εβδομάδα για σαράντα λεπτά και διήρκεσε από την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου 2014 ως την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου 2015. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 44 νήπια (23 αγόρια και 21 κορίτσια) ηλικίας 62 (±4) μηνών, τα οποία επιλέχτηκαν από τρία δημόσια νηπιαγωγεία της πόλης των Ιωαννίνων. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε (πειραματική Ν1=22 και ελέγχου Ν2=22) δύο ισάριθμες και ισάξιες ομάδες, όπως φάνηκε και από τα αποτελέσματα της έρευνας στις αρχικές μετρήσεις. Στην πειραματική ομάδα εφαρμόστηκε το πρόγραμμα της ψυχοκινητικής αγωγής ενώ στην ομάδα ελέγχου εφαρμόστηκε το τυπικό αναλυτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου. Χρησιμοποιήθηκε η συστοιχία κινητικών δοκιμασιών (MOT test 4-6), μια λίστα καταγραφής κοινωνικής συμπεριφοράς και μια κλίμακα αξιολόγησης της αυτοεκτίμησης. Πραγματοποιήθηκε περιγραφική στατιστική, ανάλυση διακύμανσης για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις, έλεγχοι T-test για τη σύγκριση δύο δειγμάτων συσχετισμένων και μη συσχετισμένων τιμών, και στη συνέχεια έγινε ιεραρχική ανάλυση παλινδρόμησης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν, ότι το πρόγραμμα της ψυχοκινητικής παρέμβασης άρεσε στα παιδιά και διασκέδασαν πολύ με αυτό. Φάνηκε από τα αποτελέσματα ότι αρχικά οι δύο ομάδες δεν είχαν διαφορές και στις τρεις μεταβλητές. Μετά από πεντάμηνη παρέμβαση, η πειραματική πέτυχε σημαντικά μεγαλύτερες επιδόσεις από την ομάδα ελέγχου στη μεσαία μέτρηση. Στην τελική μέτρηση η πειραματική πέτυχε σημαντικά μεγαλύτερες επιδόσεις σχετικά τόσο με την ομάδα ελέγχου όσο και με τις δικές της προηγούμενες μετρήσεις. Η ομάδα ελέγχου μετά τους δέκα μήνες στην τελική μέτρηση κατάφερε και αυτή σημαντική βελτίωση σχετικά με την αρχική της μέτρηση, όχι όμως στο βαθμό της πειραματικής. Τα αποτελέσματα της ιεραρχικής ανάλυσης παλινδρόμησης για τη σχέση της κοινωνικής συμπεριφοράς με την αυτοεκτίμηση και την κινητική ανάπτυξη τόσο στην αρχική όσο και στη μεσαία αλλά και τελική μέτρηση έδειξαν ότι είναι γραμμικού τύπου. Συμπερασματικά, το πρόγραμμα ψυχοκινητικής παρέμβασης υποστηρίζει τη βελτίωση της κινητικής απόδοσης, της κοινωνικής συμπεριφοράς και την αυτοεκτίμηση. Σημαντικό, επίσης είναι πως μέσα από τέτοιες διαδικασίες εφαρμογής μετρήσεων όπως αυτές της παρούσης έρευνας, πραγματοποιείται πρώιμη ανίχνευση δυσκολιών και μπορεί ο παιδαγωγός να προσδιορίσει τις ιδιαίτερες αναπτυξιακές - μαθησιακές ανάγκες του κάθε παιδιού, και εν συνεχεία, να σχεδιάσει κατάλληλα αναπτυξιακά παρεμβατικά προγράμματα για την αντιμετώπιση των δυσκολιών και την κατάλληλη υποστήριξη.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Zaragas, C. K. (2016). Η Επίδραση ενός Παρεμβατικού Προγράμματος Ψυχοκινητικής Αγωγής στην Κοινωνική Συμπεριφορά, Αυτοεκτίμηση και Κινητική Ανάπτυξη Νηπίων. Έρευνα στην Εκπαίδευση, 5(1), 104–128. https://doi.org/10.12681/hjre.10603
- Τεύχος
- Τόμ. 5 Αρ. 1 (2016)
- Ενότητα
- Άρθρα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Τα πνευματικά δικαιώματα των άρθρων του περιοδικού ανήκουν στους συγγραφείς. Τα άρθρα διατίθενται με άδειες Creative Commons CC-BC-SA 4.0