Η ανάδειξη των προσόντων του αποτελεσματικού Διευθυντή Σχολικής Μονάδας μέσα από τις διαδικασίες επιλογής. Μια εμπειρική μελέτη περίπτωσης
Δημοσιευμένα:
Απρ 14, 2017
Λέξεις-κλειδιά:
διευθυντής σχολικής μονάδας εκπαιδευτική ηγεσία διοίκηση σχολείου προσόντα διαδικασία επιλογής
Περίληψη
Η σχολική διεύθυνση αποτελεί σημαντικό παράγοντα στους εκπαιδευτικούς οργανισμούς και ο ρόλος του Διευθυντή μιας σχολικής μονάδας είναι πολύ σημαντικός τόσο για την ίδια την εκπαιδευτική μονάδα όσο και για ολόκληρο το σχολικό σύστημα καθώς η αποτελεσματική διοίκηση των σχολείων, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τη λειτουργία και ανάπτυξή τους, σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από αντίστοιχα αποτελεσματικούς Διευθυντές. Η νομοθεσία αλλάζει συχνά και η διαδικασία επιλογής και τοποθέτησης Διευθυντών σχολικών μονάδων παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Στην παρούσα ερευνητική εργασία, μέσα από την επισκόπηση της βιβλιογραφίας και τη διερεύνηση των απόψεων των ίδιων των εκπαιδευτικών, καταβάλλεται προσπάθεια να αποτυπωθούν τα προσόντα που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον αποτελεσματικό Διευθυντή και να εξακριβωθεί, με βάση το ισχύον σύστημα επιλογής εκπαιδευτικών στελεχών αλλά και σε σύγκριση με το προηγούμενο, κατά πόσο τα προσόντα αυτά λαμβάνονται πραγματικά υπόψη και σε ποιο βαθμό ενθαρρύνονται οι ικανότεροι εκπαιδευτικοί στη διεκδίκηση διευθυντικών θέσεων.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Argyropoulou, E., & Symeonidis, A. (2017). Η ανάδειξη των προσόντων του αποτελεσματικού Διευθυντή Σχολικής Μονάδας μέσα από τις διαδικασίες επιλογής. Μια εμπειρική μελέτη περίπτωσης. Έρευνα στην Εκπαίδευση, 6(1), 53–72. https://doi.org/10.12681/hjre.10846
- Τεύχος
- Τόμ. 6 Αρ. 1 (2017)
- Ενότητα
- Άρθρα
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.
Τα πνευματικά δικαιώματα των άρθρων του περιοδικού ανήκουν στους συγγραφείς. Τα άρθρα διατίθενται με άδειες Creative Commons CC-BC-SA 4.0
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Αλεξανδρόπουλος, Γ. (2013). Κράτος και επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης. Ο λόγος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (1964–2004). Διδακτορική διατριβή. Πάτρα: Πανεπιστήμιο Πατρών.
Allport, G. W. (1927). Concepts of trait and personality. Psychological Bulletin, 24(5), 284.
Andrews, R. & Soder, R. (1987). Principal Leadership and Student Achievement. Educational leadership, 44(6), pp. 9–11.
Ανθοπούλου, Σ.-Σ. (1999). Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού. Στο Α. Κόκκος (Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων, Τόμος Β: Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού (σσ. 231–262). Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Αργυροπούλου, Ε. (2010). Καθήκοντα και αρμοδιότητες των Διευθυντών των Σχολικών Μονάδων: Προσεγγίζοντας ερευνητικά το θέμα στο σύγχρονο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Στο Κ. Μαλαφάντης (Επιμ.), 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την Ελληνική Παιδαγωγική και Εκπαιδευτική Έρευνα, Α’ Τόμος (σσ. 553–565). Ρέθυμνο: Διάδραση.
Αργυροπούλου, Ε. (2012). Η Οικονομική Διαχείριση της Σχολικής Μονάδας και ο Ρόλος του Διευθυντή. Στο Μ. Νικολαΐδου (Επιμ.) Εκπαιδευτική ηγεσία. Χαρτογραφώντας το πεδίο της ηγεσίας στην εκπαίδευση: Από τη θεωρία στην έρευνα και στην πρακτική. (σσ. 229–244). Αθήνα: Ίων.
Αργυροπούλου, Ε. (2015). Προσεγγίζοντας το αβέβαιο μέλλον – Η λειτουργία του προγραμματισμού στην εκπαίδευση. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Δίσιγμα.
Argyropoulou, E. (2011). Ethical Leadership: a prerequisite for School Leadership today or just another leadership construct. In Leadership in Education: A European Qualification Network for Effective School Leadership. Leon, Spain.
Argyropoulou, E. (2012). L’ auto-développement et le chef d’ établissement, Key-note speech. Colloque «La question de Leadership», École Normale Supérieure de Lyon.
Βασιλού–Παπαγεωργίου, Β. (1996). Το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα. Ο ρόλος της Ο.Λ.Μ.Ε. και της Δ.Ο.Ε. στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976. Αθήνα: Πατάκης.
Δαράκη, Ε. (2007). Εκπαιδευτική ηγεσία και φύλο. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Επίκεντρο.
Dimmock, C. (2003). Leadership in learning-centred schools: Cultural context, functions and qualities. In M. Brundrett, N. Burton & R. Smith (Eds.), Leadership in education. London: Sage.
Edwards, C. W. (1974). Administration by competency. Illinois Career Education Journal (31), pp. 1–16.
Everard, K.B., Morris, G., & Wilson, I. (2004). Effective school management (4th ed.). London: Paul Chapman Publishing Ltd.
Fink, D. (2005). Developing Leaders for their Future not our Past. In M.J. Coles & G. Southworth (Eds.), Developing leadership. Creating the schools of tomorrow. Maidenhead: Open University Press.
Fullan, M., & Hargreaves, A. (1992). Teacher development and educational change. London: RoutledgeFalmer.
Ζαβλανός, Μ. (1997). Οργάνωση και διοίκηση, τόμος Β' (4η έκδ.). Αθήνα: Εκδόσεις Έλλην.
Ζαβλανός, Μ. (1998). Μάνατζμεντ. Αθήνα: Εκδόσεις Έλλην – Γ. Παρίκος & Σια Ε.Ε. ISBN:
Ζαβλανός, Μ. (2003). Η ολική ποιότητα στην εκπαίδευση. Αθήνα: Εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε.
Gleitman, H., Gross, J., & Reisberg, D. (2011). Psychology (8th Ed.) New York: W.W. Norton & Company, Inc.
Goleman, D., Boyatzis, R., & McKee, A. (2002). Emotional intelligence: leadership competencies Appendix B. In D. Goleman, R. Boyatzis and A. McKee, The New leaders: transforming the art of leadership into the science of results (pp. 253–256). London: Little Brown.
Hersey, P., Blanchard, K., & Johnson D. (1996). Management of organizational behavior: utilizing human resources (7th ed.). London: Prentice Hall.
Ιορδανίδης, Γ. (2006). Διεύθυνση σχολείου και διαχείριση αλλαγής. Στο Γ. Μπαγάκης (Επιμ.) Εκπαιδευτικές αλλαγές, η παρέμβαση του εκπαιδευτικού και του σχολείου. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Johnson, C., Shearron, G. & Hensel, N. (1974). A Meaning for Competency. Georgia University, Athens. College of Education.
Καμπουρίδης, Γ. (2002). Οργάνωση και διοίκηση σχολικών μονάδων. Αθήνα: Κλειδάριθμος.
Κανελλόπουλος, Χ. (1990). Μάνατζμεντ αποτελεσματική διοίκηση: σε επιχειρήσεις, οργανισμούς και υπηρεσίες, Α’ Τόμος (3η έκδ). Αθήνα: International Publishing.
Κουλουμπαρίτση, Α. (2008). Το διοικητικό πλαίσιο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε τοπικό επίπεδο: θεωρητική θεμελίωση και εμπειρικά δεδομένα. Στο Δ. Βλάχος (Επιστ. Υπεύθυνος), Η ποιότητα στην εκπαίδευση (σσ. 73–88). Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Λεμονή, Ι. & Κολεζάκης, Α. (2013). Το πολυσύνθετο έργο του Διευθυντή σχολικής μονάδας και η έλλειψη σχετικής κατάρτισής του στη «διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων». Εκπαιδευτικός κύκλος, 1(3), σσ. 165–182.
Μαδεμλής, Η. (2014). Η επιλογή Διευθυντών σχολικών μονάδων. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.
Μαυρογιώργος, Γ. (1999). Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και επιμορφωτική πολιτική στην Ελλάδα. Στο Α. Κόκκος (Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων, Τόμος Β: Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού (σσ. 93–135). Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
McCleary, L. (1973). Competency Based Educational Administration and Applications to Related Fields. ERIC, Document reproduction service, ED 077136.
Montana P. & Charnov B. H. (1993). Μάνατζμεντ. Αθήνα: Κλειδάριθμος.
Morgan, G. (1996). Empowering human resources. In C. Riches, & C. Morgan (Eds), Human Resource Management in Education (pp. 32-37). London: The Open University.
Μπακάλμπαση, Ε. & Φωκάς, Ε. (2014). Απόψεις Δ/ντών Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης σχετικά με το σύστημα επιλογής τους και την επιμόρφωσή τους σε θέματα διοίκησης. Helenic Journal of Research in Education, 2, σσ. 145–166.
Μπουραντάς, Δ. (2005). Ηγεσία, ο δρόμος της συνεχούς επιτυχίας. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
Μπρίνια, Β. (2008). Management εκπαιδευτικών μονάδων και εκπαίδευσης. Αθήνα: Σταμούλη.
Mukhopadhyay, M. (2005). Total quality management in education. New Delhi: Sage Publications India Ltd.
Παπακωνσταντίνου, Γ. (2008). Εισαγωγή καινοτομιών στην εκπαιδευτική μονάδα: ο ρόλος του Διευθυντή. Στο Ζ. Παπαναούμ, (Επιστ. Υπ.), Οδηγός Επιμόρφωσης: Διαπολιτισμική εκπαίδευση και Αγωγή, (σσ. 231–240). Θεσσαλονίκη: ΥΠΕΠΘ, ΑΠΘ.
Pashiardis, P. & Orphanou, S. (1999). An insight into elementary principalship in Cyprus: the teachers’ perspective. International Journal of Educational Management, 13(5), pp. 241–251.
Πασιαρδής, Π. (1994). Αποτελεσματικός Διευθυντής: αυτοαξιολόγηση των αναγκών των Διευθυντών Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο. Παιδαγωγική Επιθεώρηση, (20–21), σσ. 171–205.
Πασιαρδής, Π. (1998). Παράμετροι ποιοτικής διεύθυνσης στο δημοτικό σχολείο του 21ου αιώνα. Στο: Κ. Χάρης, Ν. Πετρουλάκης, & Σ. Νικόδηµος (Επιµ), Ελληνική παιδαγωγική και εκπαιδευτική έρευνα: Πρακτικά 1ου πανελλήνιου συνεδρίου (σ. 813-823). Αθήνα: Ατραπός.
Pervin, L. A., & John, O. P. (2001). Θεωρίες προσωπικότητας. Έρευνα και Εφαρμογές. Αθήνα: Τυπωθήτω-Γιώργος Δάρδανος.
Πλατσίδου, Μ. (2004). Συναισθηματική νοημοσύνη: σύγχρονες προσεγγίσεις μιας παλαιάς έννοιας. Επιστήμες Αγωγής (1), σσ. 27–39.
Ράπτης, Ν. & Βιτσιλάκη, Χ. (2007). Ηγεσία και Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων: Η Ταυτότητα του Διευθυντή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
Σαΐτης, Χ. (2008α). Ο Διευθυντής στο δημόσιο σχολείο. Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Σαΐτης, Χ. (2008β). Οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης: Θεωρία και πράξη. Αθήνα: Αυτοέκδοση.
Στραβάκου, Π. (2003). Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: Θεωρητική ανάλυση και εμπειρική διερεύνηση. Θεσσαλονίκη: Αφοι Κυριακίδη.
Συμεωνίδης, Α. (2016). Τα προσόντα των στελεχών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα: Μια απόπειρα αποτίμησης και συσχέτισης προσόντων, προσδοκιών, κινήτρων και απαιτήσεων των διοικητικών θέσεων – Μελέτη Περίπτωσης στο Νομό Σερρών. Μεταπτυχιακή Διατριβή. Πάτρα, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Φασούλης, Κ. (2001). Η ποιότητα στη διοίκηση του ανθρώπινου δυναμικού της εκπαίδευσης: Κριτική προσέγγιση στο σύστημα διοίκηση ολικής ποιότητας. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 4, σσ. 186–197.
