The characteristics of the kindergartens' outdoor spaces in Thessaloniki: Teachers' opinions


Published: Oct 4, 2024
Keywords:
outdoor school spaces physical and artificial characteristics kindergarten teachers’ opinions
Alexandra Gkloumpou
https://orcid.org/0000-0003-4388-3459
Anastasia Dimitriou
https://orcid.org/0000-0002-0706-4141
Abstract

Courtyards are a key element of the school environment, a material and social context comprising a geometrically shaped space used by groups of people who share common interests and needs. The natural and man-made elements of playgrounds provide a variety of stimuli that offer many opportunities for action, interaction and the development of educational activities that contribute to children's development. The aim of our research was to record the characteristics of the courtyards of public kindergartens in the Prefecture of Thessaloniki through the kindergarten teachers who work in them, their views on the ways in which these characteristics are used for children's development, and their suggestions for their improvement. The sample consisted of 135 kindergarten teachers working in as many different kindergartens in the study area. Data was collected using an electronic questionnaire in Google Form, which included both open-ended and closed-ended questions. The data was analyzed using thematic content analysis for the open-ended questions and quantitative analysis for the closed-ended questions using the SPSS statistical tool. The main findings showed that kindergarten teachers consider the existence of a playground to be essential, especially for carrying out educational activities, for child development and for play. Most of the kindergartens seem to have some kind of equipment, mainly plastic toys and fixed wooden structures. A large percentage of the courtyards have some form of greenery, although concrete is the predominant material. However, the amount of greenery in the nursery yard seems to influence the extent to which it provides opportunities for play, sport and physical activity for children. Noise levels did not appear to vary according to the area in which the nursery was located and nursery teachers reported that they were not disturbed by the noise.

Article Details
  • Section
  • Articles
Downloads
Download data is not yet available.
References
Bates, C., (2020). Rewilding education? Exploring an imagined and experienced outdoor learning space. Children's Geographies, 18(3). http://dx.doi.org/10.1080/14733285.2019.1673880
Γκέσιου Γ. & Σακελλαρίου Μ. (2016). Οι αναπαραστάσεις των νηπιαγωγών για το συμμετοχικό σχεδιασμό στην αναβάθμιση των εξωτερικών χώρων των νηπιαγωγείων σε τόπους μάθησης. Στο Βιτσιλάκη Χ. & Δ. Γουβιάς (επιμ.). Ηλεκτρονικός Τόμος Πρακτικών του 2ου Πανελληνίου Συνεδρίου Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης: Εκπαίδευση και κοινωνία στην εποχή της κρίσης. Ρόδος, 20-22 Μαΐου 2016. 231-244.
Γκέσιου Γ. & Σακελλαρίου Μ. (2019). Οι υπαίθριοι χώροι του νηπιαγωγείου ως τόποι μάθησης και παιχνιδιού, μέσα από την οπτική και τις καταγραφές των νηπιαγωγών. Στο Μ. Σακελλαρίου (επιμ.) Σύγχρονες Τάσεις στην Ανάπτυξη των Προγραμμάτων Σπουδών και στη Διδασκαλία. Πρακτικά 3ου Διεθνούς Συμποσίου Προσχολικής και Σχολικής Παιδαγωγικής, Λευκωσία, 23- 24 Απριλίου, 2016. 30-62.
Γκέσιου Γ. & Σακελλαρίου Μ. (2020). Ο ανασχεδιασμός των εξωτερικών χώρων των νηπιαγωγείων και η συμμετοχή των παιδιών. Στο Κ. Τσουκαλά, Δ. Γερμανός, Α. Γκλούμπου, Γ. Κατσαβουνίδου, Π. Παντελιάδου & Π. Τόμπρου (Επιμ.) Παιδική χωρική αφηγηματικότητα. Πόλη, παιχνίδι, εκπαίδευση. Επίκεντρο. 281-302. https://eproceedings.epublishing.ekt.gr/index.php/childspace/article/view/1436.
Γουργιώτου Ε. & Ουγγρίνης Κ.Α. (2015). Αρχιτεκτονικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για τη δημιουργία τόπων μάθησης στο νηπιαγωγείο. Δίσιγμα.
Christidou V., Dimitriou A., Barkas N., Papadopoulou M., & Grammenos S. (2015). ‘Young Noise researchers’. An intervention to promote noise awareness in preschool children. Journal of Baltic Science Education, Vol. 14, No. 5.
Clark A. (2024). Αναδιαμορφώνοντας τους χώρους των παιδιών. Η συμμετοχή παιδιών και ενηλίκων στον σχεδιασμό περιβαλλόντων μάθησης. Δίσιγμα.
Conenna C. & Παπαδόπουλος Α. (2020). Πέντε σκέψεις για τον σχεδιασμό ενός σχολείου: New School Chyne-Prague/Check Republic. Στο Κ. Τσουκαλά, Δ. Γερμανός, Α. Γκλούμπου, Γ. Κατσαβουνίδου, Π. Παντελιάδου & Π. Τόμπρου (Επιμ.) Παιδική χωρική αφηγηματικότητα. Πόλη, παιχνίδι, εκπαίδευση. Επίκεντρο. 115-128. https://eproceedings.epublishing.ekt.gr/index.php/childspace/article/view/1396
Cresswell J. (2016). Η έρευνα στην εκπαίδευση. Σχεδιασμός, διεξαγωγή και αξιολόγηση ποσοτικής και ποιοτικής έρευνας. Ίων.
Δημητρίου, Α. (2009). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση: Περιβάλλον, Αειφορία. Θεωρητικές και παιδαγωγικές προσεγγίσεις. Επίκεντρο.
Δημητρίου, Α. & Μπεσίκα Σ.Θ. (2023). Διερευνώντας τις απόψεις εκπαιδευτικών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας για τη σχολική αυλή και τη συμβολή της στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των παιδιών. Η περίπτωση εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αστικό κέντρο. Πρακτικά 2ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Προπτυχιακών Φοιτητριών/τών, Επιμ. Ε. Θεοδωροπούλου & Α. Τσιμπιδάκη. Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
DeBord K., Hestenes L., Moore R.C., Cosco N.G. & McGinnis J.R. (2005). Preschool Οutdoor Εnvironment Μeasurement Scale. Kaplan Early Learning.
DfES (2006). Schools for the future: designing school grounds. TSO (The Stationery Office).
DfES (1999). The outdoor classroom: educational use, landscape design and management of school grounds. 2nd ed.
Dunne, R. (2020). The Harmony Project. A teacher’s guide.
Harris F. (2017). Outdoor learning spaces: The case of forest school. Area. 10.1111/area.12360
Κατσαβουνίδου Γ. (2023). Παιδί, πόλη και σχεδιασμός. Το Spielraum. Κριτική.
Κατσώτα Δ. & Buerger S. (2020). Grounds of play. Στο Κ. Τσουκαλά, Δ. Γερμανός, Α. Γκλούμπου, Γ. Κατσαβουνίδου, Π. Παντελιάδου & Π. Τόμπρου (Επιμ.) Παιδική χωρική αφηγηματικότητα. Πόλη, παιχνίδι, εκπαίδευση. Επίκεντρο. 383-398
Kwon C. (2022). Architectural typologies of school outdoor spaces by cases study of the school design guidelines. International Journal of Sustainable Building Technology and Urban Development. 231-240. https://doi.org/10.22712/susb.20220019
Lester S. & Maudsley M. (2007). Play, Naturally. Play England. National Children’s Bureau.
Moser T. & Martinsen T. (2010). The outdoor environment in Norwegian kindergarten as pedagogical space for toddlers’ play, play and development. European Early Childhood Research Journal, 18:457-471.
Μπότσογλου Κ. (2010). Υπαίθριοι χώροι παιχνιδιού και παιδί.Gutenberg.
Newby P. (2019). Μέθοδοι έρευνας στην εκπαίδευση. Πεδίο.
Norðdahl, K., & Jóhannesson, I. A. (2014). ‘Let's go outside’: Icelandic teachers' views of using the outdoors. Education 3-13, 44(4), 391-406. https://doi.org/10.1080/03004279.2014.961946
Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων ΑΕ (ΟΣΚ) (2008). Οδηγός μελετών για διδακτήρια όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης. Αθήνα.
Ρέντζου Κ. & Σακελλαρίου Μ. (2014). Ο χώρος ως παιδαγωγικό πεδίο σε προσχολικά περιβάλλοντα μάθησης. Πεδίο.
Σακελλαρίου Μ. & Γκέσιου Γ. (2015). Η διεύρυνση της μάθησης στους υπαίθριους σχολικούς χώρους. Οι εξωτερικοί χώροι των νηπιαγωγείων ως παιδαγωγικά εργαλεία για το παιχνίδι, την ανάπτυξη και τη μάθηση των παιδιών. Στο Ε. Γουργιώτου και Κ.Α. Ουγγρίνης (επιμ.). Αρχιτεκτονικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για τη δημιουργία τόπων μάθησης στο νηπιαγωγείο. 227-254. Δίσιγμα.
Siswoyo, A. A., Setyawan, A., Citrawati, T., Bendriyanti, R. P., & Dewi, C. (2020). Management of Outdoor Learning Models for Environmental Education Courses. Universal Journal of Educational Research, 8(11), 5036-5043. https://www.academia.edu/95352867/Management_of_Outdoor_Learning_Models_for_Environmental_Education_Courses
Σουλάνη Ε. & Μπότσογλου Κ. (2015). Η εξέλιξη του σχολικού χώρου στην Ελλάδα τον 19ο, 20ο και 21ο αιώνα. Στο Στο Ε. Γουργιώτου και Κ.Α. Ουγγρίνης (επιμ.). Αρχιτεκτονικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για τη δημιουργία τόπων μάθησης στο νηπιαγωγείο. 1-28. Δίσιγμα.
Stadler– Altmann, U. (2021). Indoors and outdoors: Schoolyards as learning and playing opportunities. Journal of Physical Education and Sport, 21(1), pp 553 – 559. http://dx.doi.org/10.7752/jpes.2021.s1062
Stephenson A. (2009). Horses in the sandpit: photography, prolonged involvement and ‘stepping back’ as strategies for listening to children’s voices. Early Child Development and Care. 179 (2):131-141.
Τσακίρης, Ι., Δημητρίου, Α. & Πολεμικός, Ν. (2009). Η σχολική αυλή ως χώρος μάθησης. Καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης του περιβάλλοντος χώρου των δημόσιων Δημοτικών Σχολείων της πόλης της Ρόδου. Στο Μ. Καϊλα, Α. Κατσίκης, Π. Φώκιαλη, Α. Ζαχαρίου, (Επιμ.), Εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη: νέα δεδομένα και προσανατολισμοί. 687-722. Ατραπός.
Τσεβρένη Ι. (2019). Εκπαιδεύοντας τους Θορώ των πόλεων: μία εμπειρία βιωματικής προσέγγισης της μη ανθρώπινης φύσης στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία, τ. 1, 14-24. http://dx.doi.org/10.12681/ees.16963
Wilson, R. A. (1992). The importance of environmental education at the early childhood level. International Journal of Environmental Education and Information, 12, 15-24.