Νεότερα δεδομένα πάνω στην ταξινόμηση του Staphylococcus intermedins


Δημοσιευμένα: нояб. 13, 2017
Λέξεις-κλειδιά:
Staphylococcus intermedius Staphylococcus Pseudintermedius SIG ταξινόμηση σκύλοι
E. PETRIDOU (Ε. ΠΕΤΡΙΔΟΥ)
R. FARMAKI (Ρ. ΦΑΡΜΑΚΗ)
A. F. KOUTINAS (Α.Φ. ΚΟΥΤΙΝΑΣ)
Περίληψη

To 1976, ο Staphylococcus intermedius απομονώθηκε για πρώτη φορά από περιστέρια, σκύλους, λουτρεόλη και άλογα. Μέχρι πρόσφατα, η πλειονότητα των πηκτάση θετικών σταφυλόκοκκων, που απομονώνονταν από ζώα και κυρίως απόσκύλους και γάτες, χαρακτηρίζονταν ως S. intermedius. Ο μικροοργανισμός αποτελεί μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του δέρματος διαφόρων ειδών ζώων, ενώ εμπλέκεται σε λοιμώξεις του σκύλου και της γάτας. Μέχρι σήμερα, εκτός από τον S. aureus,είναι γνωστά 6 είδη σταφυλόκκοκου θετικού στην πηκτάση S. intermedius, S. schleifen subsp. coagulans, S. hyicus, S. lutrae, S.delphini και S. pseudintermedius. Τα τέσσερα είδη, εκτός δηλαδή από τον S. hyicus και τον S. lutrae, παρουσιάζουν ομολογία πάνω από 99% κατά την αλληλοΰχιση του 16S rRNA γονίδιου τους, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η διαφοροποίηση τους.Επιπλέον, η βιοχημική διαφοροποίηση των στελεχών S. intermedins, S. delphini και S.pseudintermedius με τα διαθέσιμα εμπορικά κιτ είναι αδύνατη αφοΰ δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν τον S. pseudintermedius και τον S. delphini. Έχει αποδειχθεί ότι στελέχη που έχουν ταυτοποιηθει βιοχημικά ως S. intermedins αποτελούν 4 διαφορετικά είδη: S. intermedins, S. pseudintermedius και S.delphini ομάδα A και Β, από τις οποίες η Β πιθανώς να αποτελεί νέο είδος. Το 2009, αναπτύχθηκε μια νέα, γρήγορη, αξιόπιστη και οικονομική PCR-RFLP, που βασίζεται στην ανίχνευση του ptaγονίδιου (με βάρος: 320bp) και είναι ικανή να διακρίνει τα στελέχη που συγκροτούν την ομάδα SIG (Staphylococcus intermedius Group).

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Review Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Bannoehr, J., Franco Α., Iurescia M, Battisti Α., Fitzgerald R. 2009 Molecular diagnostic identification of Staphylococcus pseudintermedius. J.Clin.Microbiol.
Becker, K., C. von Eiff, B.Keller, M.Bruck, J.Etienne, and G.Peters. 2005. Thermonuclease gene as a target for specific identification of Staphylococcus intermedius isolates: use of a PCR-DNA
enzyme immunoassay. Diagn. Microbiol.Infect.Dis. 51:237-244
Devriese L.A., Vancanneyt, M., Baele M., Vaneechoutte, M., De Graef, E., Snauwaert, I., Dawyndt, P., Swings, J., Decostrere, Α., Haesebrouck F. (2005) Staphylococcus pseudintermedius sp. nov., a coagulase-positive species from animals. Int.J.Syst.Evol. Microbiol. 55,1569-1573
Devriese L.A., Hermans K., Baele M., Haesebrouck F. (2009) Staphylococcus pseudintermedius versus Staphylococcus intermedius. Vet.Microbiol. 133: 206-207
Fox, G.E., J.D. Wisotzkey, and P.Jurtshuk, Jr. (1992). How close is close: 16S rRNA sequence identify may not be sufficient to guarantee species identify. Int.J.Syst.Bacteriol. 42:166-170
Freney, J., W.E.Kloos, V. Hajek and J.A.Webster (1999). Recommended minimal standards for description of new staphylococcal species. Int.J.Syst.Bacteriol. 49: 489-502
Gudding, R. 1983. Differentiation of staphylococci on the basis of nuclease properties. J.Clin. Microbiol. 18:1098-1101
Hajek, V. (1976). Staphylococcus intermedius, a new species isolated from animals. Int.J.Syst.Bacteriol.26,401-408
Harvey, R.G., Lloyd D.H. (1994) The distribution of Staphylococcus intermedius and coagulase-negative staphylococci on the hair, skin surface, within the hair follicles and on the mucus membranes of dogs. Vet. Derm. 5:75-81
Hill, P.B., Monello, K.A. (1994) Canine pyoderma. Journal of American Veterinary Association. 204:334-40
Ihrke, P.J., (1996) Bacterial skin disease in the dog: A guide to canine pyoderma. Newark, NJ: Veterinary Learning Systems. 97
Morris, D.O., Rook K.A., Shofer F.S., Rankin S.C (2006). Screening of Staphylococcus aureus, Staphylococcus intermedius, and Staphylococcus schleiferi isolates obtained from small companion animals for antimicrobial resistance: a retrospective review of 749 isolates (2003-04). Vet. Derm. 17: 332-337
Pinchbeck, L.R., Cole, L.K., Hillier, Α., Kowalski, J.J., Rajala-Schultz, P.J., Bannerman, T.L., York, S., 2006 Genotypic relatedness of staphylococcal strains isolated from pustules and carriage sites in dogs with superficial bacterial folliculitis. Am J Vet Res. 8,1337-1346
Quinn, P.J., Carter, M.E., Markey, B., Carter, G.R., 1994 Staphylococcus species. Clinical Veterinary Microbiology. Wolfe Publishing, AZ,USA,pp.ll8-126
Sasaki, T.,Kikuchi, K., Tanaka Y., Takahashi, N., Katama, S., Hiramatsu, K., 2007 Reclassification of phenotypically identified Staphylococcus intermedius strains. J.Clin.Microbiol. 45,2770-2778
Scott, D.W., Miller, W.H., Griffin, CE., 2001, Muller and Kirk's Small Animal Dermatology, 6th edn. Philadelphia: W.B. Saunders. Takahashi, T., I.Satoh and Ν Nikuchi. 1999. Phylogenetic relationships of 38 taxa of the genus Staphylococcus based 16S rRNA gene sequence analysis. Int.J.Syst.Bacteriol. 49:725-728
van Hoovels,L., Vankeerberghen, Α., Boel, Α., Van Vaerenbergh, K, De Beenhouwer, H.,2006. First case of Staphylococcus pseudintermedius infection in a human. J.Clin.Microbiol. 44,4608-4612
Varado,P.E., R.Kilpper-Balz, F.Biavaasco, G.Satta, and KH.Schleifer. 1988. Staphylococcus delphini sp.nov., a coagulase-positive species isolated from dolphins. Int.J.Syst.Bacteriol. 38: 436-439
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)