Η κυτταρολογική εξέταση του λεμφογαγγλίου στο σκύλο και τη γάτα
Περίληψη
Η κυτταρολογική εξέταση των λεμφογαγγλίων χρησιμοποιείται ευρύτατα στην κλινική πράξη λόγω της αξιοπιστίας και του χαμηλού της κόστους. Η εστιακή ή γενικευμένη λεμφογαγγλιομεγαλία και η κλινική σταδιοποίηση των μεταστατικών νεοπλασμάτων είναι οι κυριότερες ενδείξεις για την πραγματοποίησητης εξέτασης αυτής. Τα επιφανειακά και ψηλαφήσιμα (υπογνάθια, προωμοπλατιαία, μασχαλιαία, ιγνυακά και βουβωνικά) λεμφογάγγλια εξετάζονται συχνότερα, ενώ τα εν τω βάθει (π.χ. μεσεντέρια, μεσοπνευμόνια, υποσφυϊκά) κατά κανόνα απαιτούν υπερηχοτομογραφική καθοδήγηση ή χειρουργική προσπέλαση τηςπεριοχής τους. Η λήψη οπού λεμφογαγγλίου γίνεται με παρακέντηση με λεπτή (25-2IG) βελόνη και τα αποτυπώματα σε τομή λεμφογαγγλίου υστέρα από την εξαίρεση του. Στα φυσιολογικά λεμφογάγγλια κυριαρχούν τα μικρά λεμφοκύτταρα (>80% του κυτταρικού πληθυσμού), ενώ τα ενδιάμεσα και τα μεγάλα λεμφοκύτταρ ααπαρτίζουν περίπου το 15% του κυτταρικού πληθυσμού. Πλασμοκυτταρα, ουδετερόφιλα, εωσινόφιλα, μακροφάγα και σιτευτικά κύτταρα παρατηρούνται σε πολύ μικρότερους αριθμούς. Με βάση τα κυτταρολογικά κριτήρια, η λεμφαδενοπάθεια μπορεί να χαρακτηριστεί ως υπερπλαστική, φλεγμονώδης ή νεοπλασματική. Στην πρώτη, στην οποία ο λεμφοειδής ιστός ενεργοποιείται κατά την έκθεση σε διάφορα αναγονικά ερεθίσματα (π.χ. λεϊσμανίωση), κυριαρχούν τα μικρά λεμφοκύτταρα (>50% του κυτταρικού πληθυσμού), ενώ παρουσιάζουν μέτρια αύξηση τα ενδιάμεσα/μεγάλα λεμφοκύτταρα και τα πλασμοκυτταρα. Στη λεμφαδενίτιδα,που παρατηρείται συχνότερα στις βακτηριδιακές, μυκητιακές και πρωτοζωϊκές λοιμώξεις, το ίδιο το λεμφογάγγλιο ή μαζί με την περιοχή που παροχετεύει διηθούνται από φλεγμονικά κύτταρα ώστε να χαρακτηρίζεται ως ουδετεροφιλική ή πυώδης, εωσινοφιλική, κοκκιωματώδης ή πυοκοκκιωματώδης. Η συχνότερη νεοπλασματική λεμφαδενοπάθεια είναι το λέμφωμα, στο οποίο υπερτερούν(>50% του κυτταρικού πληθυσμού) τα ενδιάμεσα και τα μεγάλα λεμφοκύτταρα. Στη μεταστατική λεμφαδενοπάθεια τα λεμφογάγγλια διηθούνται από «αλλοδαπά» (π.χ. επιθηλιακά, μεσεγχυματικά) ή «γηγενή» (π.χ. σιτευτικά) κύτταρα, τα οποία όμως πληρούν τα κριτήρια της κακοήθειας. Εφόσον δεν μπορεί να τεθεί ασφαλής διάγνωση με την κυτταρολογική εξέταση, επιβάλλεται η βιοψία και η ιστοπαθολογική εξέταση του λεμφογαγγλίου.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
MYLONAKIS (Μ.Ε. ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ) M. E., KOUTINAS (Α.Φ. ΚΟΥΤΙΝΑΣ) A. F., & KRITSEPI-KONSTANTINOU (Μ. ΚΡΙΤΣΕΠΗ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ) M. (2017). Η κυτταρολογική εξέταση του λεμφογαγγλίου στο σκύλο και τη γάτα. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 57(4), 330–338. https://doi.org/10.12681/jhvms.15063
- Τεύχος
- Τόμ. 57 Αρ. 4 (2006)
- Ενότητα
- Review Articles
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.
Άρθρα που δημοσιεύονται στο περιοδικό διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 Non Commercial και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στο J Hellenic Vet Med Soc
Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.
