Μελέτη έπί της Δραστικότητος της Άπραμυκίνης είς την θεραπείαν της Κολοβακτηριδιάσεως των Νεογέννητων Μόσχων

Abstract

Κατά τήν παρούσαν έργασίαν οί συγγραφείς αναφέρονται είς τα αποτελέσματα έκ της χορηγήσεως είς μόσχους άπραμυκίνης, ενός νέου γλυκοσιδικοΰ αντιβιοτικού, δια τήν θεραπείαν της κολοβακτηριδιάσεως. Διενεργήθησαν έν συνόλω 3 πειραματισμοί είς τους οποίους κατενεμήθησαν 95 πειραματόζωα (μόσχοι ύπό τεχνητήν γαλουχίαν ηλικίας μικροτέρας των 15 ήμερων). Είς δύο έκ των πειραματισμών ή άπραμυκίνη έχορηγήθη δια τοΰ στόματος ύπό μορφήν ζελατινούχων καψακίων και είς δόσεις 20 καί 40 mg/kg ζώντος βάρους έπί πενθήμερον, είς δέ τόν έτερον έχρησιμοποιήθη ένέσιμον διάλυμα είς δόσιν 20 mg/kg ζ.β. ένδομυικώς, άπαξ ήμερισίως καί έπί πενθήμερον επίσης. Τους μάρτυρας απετέλεσαν μόσχοι οί οποίοι είτε ούδεμίαν υπέστησαν θεραπευτικήν άγωγήν ή τους έχορηγήθησαν θραπευτικώς διάφορα ενδεικνυόμενα δια τήν κολοβακτιριδίασιν αντιβιοτικά ή χημειοθεραπευτικά (χλωραμφενικόλη ή όξυτετρακυλίνη ή νεομυκίνη είς έν έκ τών πειραματισμών μέ άπραμυκίνην δια τοΰ στόματος καί trimethoprim-sulphadiazine είς τόν πειραματισμόν μέ ένέσιμον άπραμυκίνην). Έν αντιθέσει προς τους μάρτυρας δπου ή κολοβακτηριδίασις, έξελιχθεΐσα είς όξείαν μορφήν, προεκάλεσεν θνησιμότητα 44%, ή θεραπευτική χορήγησις άπραμυκίνης δια τοΰ στόματος είς τους προσβληθέντος μόσχους καί είς άμφοτέρας τάς δοσολογίας 20 καί 40 mg/kg ζ.β. συνετέλεσεν είς τήν ταχυτάτην ύποχώρησιν τών κλινικών συμπτωμάτων τής νόσου, τήν παντελήν έξάλειψιν της διάρροιας περί τήν 7ην - ΙΟην ήμέραν από τής ενάρξεως τής θεραπευτικής αγωγής καί τόν περιορισμόν τής θνησιμότητος είς τό έπίπεδον τοΰ 5%. Ό μέσος αριθμός τών έντεροβακτηριοειδών/g κοπράνων έμειώθη σημαντικώς (Ρ<0,02) είς τάς δι' άπραμυκίνης ύπό θεραπείαν ομάδας έν συγκρίσει προς τους μάρτυρας, 7 ημέρας μετά τήν έναρξιν τής θεραπείας. Βελτίωσις παρετηρήθη είς τήν μέσην ήμερησίαν πρόσκτησιν σωματικού βάρους τών μόσχων τών ύπό θεραπείαν δι' άπραμυκίνης, ή οποία άνήλθεν είς 239 καί 301g κατά κεφαλήν ημερησίως δια τάς δόσεις τών 20 καί 40 mg/kg ζ.β. αντιστοίχως (στατιστικώς σημαντική έν σχέσει προς τους μάρτυρας δια Ρ<0,05 και Ρ<0,02). Είς τους επιζήσαντος έκ τών μαρτύρων ή μέση ημερησία πρόσκτησις βάρους άνήλθεν είς 41g κατά κεφαλήν. Ή ένέσιμος μορφή τής άπραμυκίνης είς τήν δόσιν τών 20 mg/kg ζ.β. άπεδείχθη έξισου αποτελεσματική με την trimethoprim-sulphasiazine είς τήν ύποχώρησιν των κλινικών συμπτωμάτων της νόσου και της διάρροιας. Ή άπραμυκίνη όμως ήτο πλέον αποτελεσματική της trimethoprim-sulphadiazine, προκαλέσασα (α) σημαντικήν (Ρ<0,02) μείωσιν του αριθμού των έντεροβακτηριοειδών/g κοπράνων τήν 7ην άπό της ενάρξεως της θεραπείας ήμέραν και (β), ηύξημένην κατά 126 g (στατιστικώς σημαντική δια Ρ<0,002) μέσην ήμερησίαν πρόσκτησιν σωματικού βάρους των μόσχων. Ή διαφορά είς τήν θνητότητα (5% δια τους μόσχους της άπραμυκίνης και 10% διά τήν trim.-sulphad.) δεν απεδείχθη στατιστικώς σημαντική. Έκ τών παρεγχυμάτων απάντων τών θανόντων ζώων άπεμονώθησαν στελέχη E.coli είς ίκανόν αριθμόν. Τέλος αί τιμαί τών άνοσοσφαιρινών του αίματος, είς δσα έκ τών πειραματόζωων έμετρήθησαν, δέν ήσαν στατιστικώς σημαντικαί διά τάς διαφόρους θεραπευτικός ομάδας τών πειραματισμών.