Περίληψη
Η σχέση σχολείου-οικογένειας αποτελεί μια δυναμική διαδικασία με αναπτυξιακό χαρακτήρα που αντανακλά τις εκάστοτε κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές συνθήκες. Οι αντιλήψεις και αξίες που καθορίζουν τους ρόλους, τις αλληλεπιδράσεις και τους στόχους των δύο πλαισίων αναφορικά με την εκπαίδευση του παιδιού, καθορίζουν το πλαίσιο της μεταξύ τους σύγκλισης, δίνοντας διαφορετικό κάθε φορά νόημα και περιεχόμενο στον όρο συνεργασία. Διάφορες προσεγγίσεις, άλλες με περισσότερο θεωρητικό προσανατολισμό και άλλες με μεγαλύτερη εμπειρική ισχύ και τεκμηρίωση, έχουν κατά καιρούς προταθεί επιχειρώντας να αποτυπώσουν και να κωδικοποιήσουν τις διαστάσεις, τα επίπεδα και τις μορφές που μπορεί να πάρει αυτή η συνεργασία. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η συνοπτική, κριτική παρουσίαση ορισμένων βασικών θεωρητικών σχημάτων που αφορούν τη σύνδεση του σχολικού και του οικογενειακού πλαισίου και τα οποία συνοψίζουν τις εξελίξεις από το χώρο της εκπαιδευτικής και της ψυχολογικής έρευνας κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα. Τα έξι μοντέλα που παρουσιάζονται, επιλέχθηκαν με γνώμονα τη διαφορετική οπτική που παρουσιάζουν και τη συμβολή του καθενός ξεχωριστά αλλά και σε συνδυασμό, στην κατανόηση της σχέσης σχολείου και οικογένειας. Από την παρουσίαση προκύπτει ότι υπάρχει μια σχετική διάσταση στον τρόπο που γίνεται αντιληπτό το ζήτημα της συνεργασίας των δύο πλαισίων. Η ανάδειξη των διαφορών στην αντίληψη της συνεργασίας σχολείου-οικογένειας είναι σημαντική για την κατανόηση των μορφών που παίρνει αυτή η συνεργασία στην εκπαιδευτική πρακτική με στόχο το σχεδιασμό κατάλληλων και αποτελεσματικών πρακτικών από πλευράς σχολείου.