Νεότερα δεδομένα πάνω στην ηπατοζωόνωση του σκύλου


Δημοσιευμένα: Dec 6, 2017
Λέξεις-κλειδιά:
Ηπατοζωόνωση Hepatozoon americanum Hepatozoon canis σκύλος
M. E. MYLONAKIS (Μ.Ε. ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ)
T. A PETANIDES (Θ. Α. ΠΕΤΑΝΙΔΗΣ)
A. F. KOUTINAS (Α. Φ. ΚΟΥΤΙΝΑΣ)
Περίληψη

Η ηπατοζωόνωση στο σκύλο προκαλείται απόδυο είδη πρωτόζωων του γένους Hepatozoon. Το παλαιότεραγνωστό είδος Η. canis μεταδίδεται με τον κρότωνα Rhipicephalus sanguineus και έχει σχεδόν παγκόσμια γεωγραφική εξάπλωση,ενώ το σχετικά πρόσφατα ταυτοποιημένο Η. americanum μεταδίδεταιμε τον Amblyomma maculatum και μέχρι σήμερα έχει διαπιστωθεί μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Η. canis, έχοντας προσαρμοστεί στο σκύλο, προκαλεί συνήθως υποκλινική ή ήπια κλινική νόσο. Στην τελευταία περίπτωση, σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει η χορήγηση ανοσοκατασταλτικών ουσιών και τα συνυπάρχοντα νοσήματα. Η ανορεξία, η κατάπτωση, ο λήθαργος, οπυρετός, η λεμφαδενοπάθεια και η απώλεια του σωματικού βάρους αποτελούν τις συνηθέστερες κλινικές εκδηλώσεις. Η διάγνωση της ηπατοζωόνωσης, που οφείλεται στο Η. canis, βασίζεται στην ανεύρεση των γαμετοκυττάρωντου τελευταίου, στο κυτταρόπλασματων ουδετερόφιλων κυττάρων (συνήθως 1-5% των ουδετερόφιλων), σε επιχρίσματα αίματος υστέρα από χρώση Giemsa. Η χορήγηση διπροπιονικής ιμιδοκάρβης, σε συνδυασμό ή όχι με τη δοξυκυκλίνη, οδηγεί συνήθως σε κλινική ύφεση και εξαφάνιση της παρασιταιμίας, αν και οι υποτροπές δεν είναι σπάνιες. Το Η.americanum, αντίθετα, προερχόμενο πιθανότατα από κάποιο άλλο είδος ξενιστή και έχοντας ελάχιστα προσαρμοστεί στο σκύλο, προκαλεί ένα χρόνιο καχεξιογόνο και συχνά θανατηφόρο νόσημα. Ο πυρετός, το γενικευμένο άλγος, η μυϊκή ατροφία και η απροθυμία ή η αδυναμία μετακίνησης του ζώου, που αποτελούν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις, είναι το αποτέλεσμα της σοβαρής κοκκιωματώδους πολυμυίτιδας και των εκτεταμένων περιοστικών αλλοιώσεων. Η διάγνωση της ηπατοζωόνωσης, που οφείλεται στο Η.americanum, θα βασιστεί στην ιστοπαθολογική εξέταση των προσβεβλημένων μυών ή/και στην ανίχνευση των ειδικών αντισωμάτων στον ορό του αίματος, αφού η παρουσία των γαμετοκυττάρωνστα ουδετερόφιλα λευκοκύτταρα είναι πολύ σπάνια. Ο συνδυασμός τριμεθοπρίμης-σουλφαδιαζίνης, κλινδαμυκίνης και πυριμεθαμίνης και στη συνέχεια η μακροχρόνια χορήγηση της αντικοκκιδιακής ουσίας δεκοκινάτης επιτυγχάνει την κλινική ίαση και τη σημαντική αύξησητου χρόνου επιβίωσης, αν και οι υποτροπές είναι μάλλον συχνές.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Review Articles
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Baneth G, Harmelin A, Presentey Β Ζ (1995) Hepatozoon canis infection in two dogs. J Am Vet Med Assoc, 15:1891-1894.
Baneth G, Shkap V, Presentey Β Ζ, Pipano E (1996) Hepatozoon canis: The prevalence of antibodies and gametocytes in dogs in Israel. Vet Res Commun, 20: 41-46.
Baneth G, Weigler Β (1997) Retrospective case-control study of hepatozoonosis in dogs in Israel. J Vet Intern Med, 11: 365-370.
Baneth G, Aroch I, Presentay Β (1997) Hepatozoon canis infection in a litter of Dalmatian dogs. Vet Parasitol, 70: 201-206.
Baneth G, Shkap V, Samish M, Pipano E, Savitsky (1998) Antibody response to Hepatozoon canis in experimentally infected dogs. Vet Parasitol, 74: 299-305.
Baneth G, Barta J R, Shkap V, Martin D S, Macintire D K, Vincent- Johnson Ν (2000a) Genetic and antigenic evidence supports the separation of Hepatozoon canis and Hepatozoon americanum at the species level. J Clin Micribiol, 38:1298-1301.
Baneth G, Shkap V, Samish M, Jaffe C (2000b) Antigenic analysis of gamonts of Hepatozoon canis purified from leukocytes. J Parasitol, 86: 289-204.
Baneth G, Samish M, Alekseev E, Aroch I, Shkap V (2001) Transmission of Hepatozoon canis by naturally-fed or percutaneously-injected Rhipicephalus sanguineus ticks. J Parasitol, 87: 606-611.
Baneth G, Mathew J S, Shkap V, Macintire D K, Barta J R, Ewing S A (2003) Canine hepatozoonosis: two disease syndromes caused by separate Hepatozoon spp. Trends Parasitol, 19: 27-31.
Barton C L, Russo E A, Craig Τ M, Green R W (1985) Canine hepatozoonosis: A retrospective study of 15 naturally occurring cases. J Am Anim Hosp Assoc, 21:125-134.
Craig Τ M (1998) Hepatozoonosis. In: Infectious Diseases of the Dog and Cat, Green C E (ed). 2nd ed, W Β Saunders, Philadelphia,: 458-465.
Diakou A (2000) Epidemiological study of dog parasitosis diagnosed by blood and serological examinations. Anima, 8: 9-17.
Elias E, Homans Ρ A (1988) Hepatozoon canis infection in dogs: clinical and haematological findings; treatment. J Small Anim Pract, 29:55-62.
Ewing S A, Panciera R J, Mathew J S (2003) Persistence of Hepatozoon americanum (Apicomplexa: Adeleorina) in a naturally infected dog. J Parasitol, 89: 611-613.
Ezeokoli C D, Ogunkoya A B, Abdullahi L B, Tekdek L B, Sannusi A, Ilemobade A A (1983) Clinical and epidemiological studies on canine hepatozoonosis in Zaria, Nigeria. J Small Anim Pract, 24:455-460.
Gondim L F P, Kohayagawa A, Alencar Ν X, Biondo A W, Takahira R K, Franco S R V (1998) Canine hepatozoonosis in Brazil: description of eight naturally occurring cases. Vet Parasitrol, 74: 319-323.
Hervas J, Carrasco J, Gomez-Villamandos J C, Mendez A, Sierra M A (1995) Acute fatal hepatozoonosis in a puppy: histopathological and ultrastructural study. Vet Ree, 137:518-519.
Inokuma H, Ohno K, Yamamoto S (1999) Serosurvey of Ehrlichia canis and Hepatozoon canis infection in dogs in Yamaguchi prefecture, Japan. J Vet Med Sci, 61:1153-1155.
Kontos V, Koutinas A (1990) Canine hepatozoonosis: a review of 11 naturally occurring cases. Bulletin of the Hellenic Veterinary Medical Society, 41: 73-81.
Macintire D K, Vincent-Johnson Ν A, Dillon A R, Blagburn Β L, Lindsay D S, Whitley Ε M, Banfield C (1997) Hepatozoonosis in dogs: 22 cases (1989-1994). J Am Vet Med Assoc 210: 916-922.
Macintire D K, Vincent-Johnson Ν A, Kane C D, Lindsay D S, Blagburn Β L, Dillon A R (2001) Treatment of dogs infected with Hepatozoon americanum: 53 cases (1989-1998). J Am Vet Med Assoc, 218: 77-82.
Makimura S, Kinjo Η (1991) Cytochemical identification of canine circulating leucocytes parasitized by the gametocytes of Hepatozoon canis. J Vet Med Sci, 53: 963-965.
Mathew J S, Ewing S A, Panciera R J, Woods J Ρ (1998) Experimental transmission of Hepatozoon americanum (Vincent-Johnson et al., 1997) to dogs by the Gulf Coast tick, Amblyomma maculatum Koch. Vet Parasitol, 80:1-14.
Mathew J S, Bussche V D, Ewing S A, Malayer J R Latha Β R, Panciera R J (2000) Phylogenetic relationships of Hepatozoon (Apicomplexa: Adeleorina) based on molecular, morphologic and life-cycle characters. J Parasitol, 86: 366-372.
Mathew J S, Saliki J T, Ewing S A, Lehenbauer Τ W, Panciera R J, Malayer J R, Cummings C A, Kocan A A (2001) An indirect enzyme-linked immunosorbent assay for diagnosis of American canine hepatozoonosis. J Vet Diagn Invest, 13:17-21.
Mercer S H, Craig Τ M (1988) Comparison of various staining procedures in the identification of Hepatozoon canis gamonts. Vet Clin Pathol, 17: 63-65.
Murata Τ, Inoue M, Tateyama S, Taura Y, Nakama S (1993a) Vertical transmission of Hepatozoon canis in dogs. J Vet Med Sci, 55: 867-868.
Murata Τ, Shimoda Κ, Inoue M, Shiramizu Κ, Kanoe M, Taura Y, Nakama S (1993b) Seasonal periodical appearance of Hepatozoon canis gamont in the peripheral blood. J Vet Med Sci, 55:877-879.
Murata Τ, Inoue M, Taura Y, Nakama S, Abe H, Fujisaki Κ (1995) Detection of Hepatozoon canis oocyst from ticks collected from the infected dogs. J Vet Med Sci, 57:111-112.
Mylonakis Μ E, Polizopoulou Ζ, Koutinas A F, Baneth G (2003) Monocytic ehrlichiosis (Ehrlichia canis), neutrophilic ehrlichiosis and hepatozoonosis (Hepatozoon canis) coinfection in a dog. Proceedings of the 5th Congress of Veterinary Clinical Pathology (ESVCP/ECVCP), Uppsala, Sweden, case review session, case 6.
O, Dwyer, L H, Massard C L, Pereira de Souza J C, 2001 Hepatozoon canis infection associated with dog ticks of rural areas of Rio de Janeiro State, Brasil. Vet Parasitol, 94:143-150.
Panciera R J, Gatto Ν Τ, Crystal M A, Helman R G, Ely R W, (1997) Canine hepatozoonosis in Oklahoma. J Am Anim Hosp Assoc, 33:221-225.
Panciera R J, Mathew J S, Ewing S A, Cummings C A, Drost W T, Kocan A A (2000) Skeletal lesions of canine hepatozoonosis caused by Hepatozoon americanum. Vet Pathol, 37:225-230.
Rajamanickam C, Wiesenhutter E, Zin F M D, Hamid J (1984) The incidence of canine haematozoa in peninsular Malaysia. Vet Parasitol, 17:151-157.
Shkap V, Baneth G, Pipano E (1994) Circulating antibodies to Hepatozoon canis demonstrated by immunofluorescence. J Vet Diagn Invest, 6:121-123.
Vincent-Johnson Ν A, Macintire D K, Lindsay D S, Lenz S D, Shkap V, Blagburn Β L (1997a) A new Hepatozoon species from dogs: Description of the causative agent of canine hepatozoonosis in North America. J Parasitol, 83:1165-1172.
Vincent-Johnson Ν A, Macintire D K, Baneth G (1997b) Canine hepatozoonosis: Pathophysiology, diagnosis and treatment. Comp Cont Educ Pract Vet, 19: 51-65.
Vincent-Johnson Ν A (2003) American canine hepatozoonosis. Vet Clin North Am Small Anim, 33: 905-920.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)