Η χρήση του «υπερβατού» από έναν εξελληνισμένο Σύρο των βυζαντινών χρόνων. Η περίπτωση του Ιωάννη του Δαμασκηνού


Δημοσιευμένα: Oct 19, 2020
Λέξεις-κλειδιά:
ρητορική σχήματα λόγου εγκωμιαστικοί λόγοι υπερβατό υπερβατική μετακίνηση αναδιάταξη
Νικολέττα Τσιτσανούδη - Μαλλίδη
Χαράλαμπος Στεργιούλης
Περίληψη

Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός (679/680-749/750), υπήρξε ο διασημότερος συγγραφέας του 8ου αι., θεολόγος, υμνογράφος, εκκλησιαστικός ρήτορας και διδάσκαλος της Εκκλησίας. Το συγγραφικό του έργο γνώρισε και γνωρίζει καθολική αποδοχή και διαρκή αναγνώριση. Στη παρούσα μελέτη παρουσιάζεται μια πτυχή της πολύπλευρης δραστηριότητάς του. Η βαθιά από μέρους του γνώση των κανόνων της ρητορικής τέχνης, όπως αυτοί διαμορφώθηκαν κατά τις προηγούμενες περιόδους, αφομοιώθηκαν από τους εκκλησιαστικούς Πατέρες και ρήτορες (Βασίλειο Καισαρείας, Γρηγόριο Ναζιανζηνό, Ιωάννη Χρυσόστομο) κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και ενσωματώθηκαν στην εκκλησιαστική ρητορική.

Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζεται η χρήση του σχήματος του υπερβατού από τον Ιωάννη Δαμασκηνό στον εγκωμιαστικό του λόγο προς τη μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα. Το Εγκώμιοτου Δαμασκηνού είναι γεμάτο από σχήματα λόγου και εκφραστικά μέσα που αποδεικνύουν τις εξαιρετικές του ικανότητες ως ρήτορα. Κυρίαρχη θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα σχήματα κατέχει το υπερβατό, ένα από τα τρία σχήματα που συναποτελεί μαζί με το χιαστόκαι την αναστροφήτην ομάδα των figuraepertransmutationem. Παρουσιάζονται οι τρεις κατηγορίες υπερβατού με τις επιμέρους υποπεριπτώσεις. Η πρώτη υπερβατική μετακίνησηκαι αναδιάταξη(υπερβατό Ι) εμπλέκει συντακτικούς όρους (ΥΙ). Η δεύτερη (υπερβατό ΙΙ) εμπλέκει συγκεκριμένες λέξεις που από μόνες τους δεν αποτελούν συντακτικό όρο (ΥΙΙ), ενώ τέλος στην τρίτη κατηγορία (παρατατικόυπερβατό) εμπλέκονται τόσο οι συντακτικοί όροι όσο και μεμονωμένες λέξεις (ΥΙΙΙ).

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)