Μετά το "μνημόνιο συνεννόησης" με ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Μεταρρυθμίσεις σε συνθήκες εξωτερικών περιορισμών


Δημοσιευμένα: Aug 7, 2015
Πάνος Καζάκος
Περίληψη
Για να αποφόγει τη χρεοκοπία, η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε μια συμφωνία στήριξης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έναντι μιας πρωτοφανούς δανειοδότησης ύψους 110 δις ευρώ σε τρία χρόνια, δεσμεόθηκε να εφαρμόσει ένα ευρό πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης και, κατά βάση, φιλελεύθερων οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Το πρόγραμμα καταγράφτηκε σε ένα ‘μνημόνιο συνεννόησης' και σηματοδοτεί, πιθανόν, το τέλος της λεγάμενης Μεταπολίτευσης, κατά τη διάρκεια της οποίας παγώθηκε μια σειρά από κανόνες και πρακτικές που συνοψίζονται στον όρο κρατισμός- αυτοί είχαν ως αποτέλεσμα υψηλή εξάρτηση από τον εξωτερικό δανεισμό, συσσώρευση χρεών και χειροτέρευση του εξωτερικού ισοζυγίου, πράγμα που έδειχνε σοβαρή απώλεια ανταγωνιστικότητας. Ωστόσο, όπως θα προειδοποιούσαν στοιχειώδεις αναλύσεις της δημόσιας επιλογής, το συμπεφωνημένο πρόγραμμα βαρύνεται με πολλές αβεβαιότητες. Αντιμετωπίζει ισχυρή εγχώρια αντίσταση που προέρχεται από τη λαϊκιστική παράδοση του κυβερνώντος κόμματος, τον πόλεμο τριβής ισχυρών συμφερόντων και το υπόγειο ρεύμα του αντιφιλελευθερισμού. Η εφαρμογή του υποφέρει επίσης από τις αδυναμίες των θεσμών που δεν είναι σε θέση, ανάμεσα σε άλλα, να επεξεργασθούν λογικά σχήματα 'αποζημίωσης'. Από οικονομική άποψη, δεν είναι σαφές αν ειδικά οι δημοσιονομικοί περιορισμοί αποτελούν την ορθή απάντηση στην υπερχρέωση. Αυτό σημαίνει ότι θα αποδειχθεί αναγκαία η οργανωμένη αναδιάρθρωση’ και μάλιστα όσο συντομότερα τόσο το καλύτερο.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)