Προλεγόμενα - Τεύχος 40


Νίκος Δεμερτζής
https://orcid.org/0000-0002-6251-0239
Βασιλική Γεωργιάδου
Abstract
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ, η λεγόμενη και ‘μακρά δεκαετία’ της κρίσης, υπήρξε έντονη για την ελληνική κοινωνία. Ως Προς το κοινωνικο-οικονομικό πεδίο, συντελέστηκε κατάρρευση της οικονομίας και των προσδοκιών και αξιώσεων ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας, διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων, εμϕάνιση πολλαπλών κοινωνικών διακρίσεων, αύξηση του ποσοστού ϕτώχειας και του κινδύνου αποπτώχευσης ιδίως των μελών ευάλωτων ομάδων, απίσχναση της μεσαίας τάξης, περιστολή του κοινωνικού κράτους, έντονες εκπαιδευτικές ανισότητες. Παρά τα σημάδια ανάκαμψης που εμϕανίστηκαν στις αρχές του 2019, η εν γένει κατάσταση δεν μεταβλήθηκε ουσιωδώς, όταν μάλιστα οι απαιτήσεις της επερχόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι προ των πυλών. Ο συνδυασμός ρομποτικής, τεχνητής νοημοσύνης και του διαδικτύου ανθρώπων και πραγμάτων αναμένεται να ασκήσει ασϕυκτικές πιέσεις για προσεχείς αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία και στο οργανωτικό μοντέλο των δημόσιων υπηρεσιών, αϕενός, και των ϕορέων που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή και τεταρτογενή τομέα της οικονομίας, αϕετέρου. Λόγου χάρη, η τηλεεργασία και η εξ αποστάσεως απασχόληση επεκτείνονται ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα οι διαϕορές στην ιδιότητα του εργαζομένου, του εργοδότη και του αυτοαπασχολούμενου να καθίστανται δυσδιάκριτες και να αποδυναμώνονται εργασιακές συμβάσεις και δικαιώματα από τη μια μεριά, αλλά και να ανοίγονται ευκαιρίες απασχόλησης και πολυσθένειας ρόλων και ταυτοτήτων από την άλλη.
Article Details
  • Section
  • Articles
Downloads
Download data is not yet available.
Most read articles by the same author(s)