O συνδικαλιστικός λόγος και η συμβολή του στον δημοκρατικό διάλογο: Ο λόγος της ΔΟΕ για την αξιολόγηση

PDF
Δημοσιευμένα: Μαρ 26, 2021
DOI: https://doi.org/10.12681/dial.23098
Λέξεις-κλειδιά:
Ομάδες Πίεσης Δημοκρατία Αξιολόγηση ΔΟΕ εκπαιδευτική πολιτική
Δήμητρα Μπάρδα
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Μανώλης Κουτούζης
Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
https://orcid.org/0000-0003-3119-5210
Περίληψη

Το παρόν άρθρο επιχειρεί να προβάλλει τη συμμετοχή των ομάδων πίεσης και κυρίως της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.), στη θέσπιση μέτρων που αφορούν τομείς της εκπαιδευτικής πολιτικής του κράτους και συγκεκριμένα της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών. Ειδικότερα, επικεντρωνόμαστε στο κατά πόσο η Δ.Ο.Ε. βοηθά ή όχι στην επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος, έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε ένα ενισχυμένο δημοκρατικό εκπαιδευτικό πλαίσιο, που θα εξυπηρετεί και θα προστατεύει όλους τους ενδιαφερόμενους. Ο ανοιχτός, δημοκρατικός διάλογος, συνεισφέρει σε μια λογική διαχείριση των καταστάσεων που δημιουργούνται. Επιπλέον αποτελεί εχέγγυο για την αξιόπιστη σχέση του κράτους με τις ομάδες πίεσης, οι οποίες εκπροσωπούν τον κλάδο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Παρόλο που οι ομάδες αυτές έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν, θετικά ή αρνητικά, την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης, εντούτοις, το κράτος οφείλει να λαμβάνει υπόψη της θέσεις αυτών σε μία διαλεκτική διαδικασία που προάγει τον θεσμό της Δημοκρατίας. Η εργασία στηρίχθηκε στην ποιοτική προσέγγιση, αξιοποιώντας συνεντεύξεις και ανάλυση περιεχομένου. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η Δ.Ο.Ε. φαίνεται να συμμετέχει σε έναν διάλογο, χωρίς ωστόσο οι όροι του διαλόγου να είναι τέτοιοι που να παράγουν συνθετικές θέσεις. Συχνά οι θέσεις της ΔΟΕ λειτουργούν ως άλλοθι για την αναστολή(;) των συζητήσεων για την αξιολόγηση. Μπορεί λοιπόν κανείς να προβληματιστεί για το αν ο διάλογος αυτός πληροί τελικά τους όρους ενός δημοκρατικού συμμετοχικού και αποτελεσματικού διαλόγου.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική Αρθογραφία
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0.

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης. Άρθρα που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες της Αγωγής και Εκπαίδευσης διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στον/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).

To Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης διατηρούν το δικαίωμα να δημοσιεύουν, να αναπαραγάγουν, να παρουσιάζουν στο κοινό, να διανέμουν και να χρησιμοποιούν άρθρα που δημοσιεύονται στο Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης σε οποιοδήποτε μέσο και μορφή είτε μεμονωμένα είτε ως μέρη συλλογικών έργων, για όλο το χρόνο διάρκειας προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και για όλες τις χώρες του κόσμου.

Αυτό περιλαμβάνει ενδεικτικά, και όχι αποκλειστικά, το δικαίωμα δημοσίευσης των άρθρων σε τεύχη του περιοδικού Διάλογοι! Θεωρία και Πράξη στις Επιστήμες Αγωγής και Εκπαίδευσης, αναπαραγωγής και διανομής μεμονωμένων αντιγράφων των άρθρων, αναπαραγωγής ολόκληρων των άρθρων σε άλλη έκδοση του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και αναπαραγωγής και διανομής των άρθρων ή περίληψης αυτών με χρήση πληροφορικού συστήματος αποθετηρίου.

Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Μανώλης Κουτούζης, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών 

Αναπληρωτής Καθηγητής

Αναφορές
Αθανασιάδης, Χ. (2001). Τα εκπαιδευτικά συνδικάτα και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (1982-2000). Στο Γ. Μπαγάκης (Επιμ.), Aξιολόγηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και σχολείου (σσ. 146-153 ). Μεταίχμιο.
Αθανασιάδης, Χ. (2011). Εκπαιδευτικά συνδικάτα και εκπαιδευτική πολιτική: όψεις του 20ού αιώνα. Στο Σ. Μπουζάκης (Επιμ.), Πανόραμα ιστορία της εκπαίδευσης: Όψεις και απόψεις τ. Β’ (σσ. 1009-1030). Gutenberg.
Αθανασιάδης, Χ. (χ.χ.). Εκπαιδευτικά συνδικάτα και κοινωνικός κορπορατισμός. Η περίπτωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (1982-2000). tinyurl.com/y9c9qn5w
Αλεξανδρόπουλος, Γ. (2013). Κράτος και επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης: Ο λόγος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (1964-2004) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Πανεπιστήμιο Πατρών, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία.
Αλεξανδρόπουλος, Σ. (2010). Συλλογική δράση και αντιπροσώπευση συμφερόντων πριν και μετά τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα. Κριτική.
Ανδρέου, Α., & Παπακωνσταντίνου, Γ. (1994). Εξουσία και οργάνωση-διοίκηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Λιβάνη.
Ανδρέου, Α. (χ.χ.). Ομάδες πίεσης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών. https://study.eap.gr/mod/glossary
Ball, A. R., & Peters, G. (2001). Σύγχρονη πολιτική και διακυβέρνηση. Εισαγωγή στην πολιτική επιστήμη (Κ. Α. Λάβδας, Μτφρ.). Παπαζήσης.
Bentley, A. F. (1908). The process of government. A study of social pressures by Arthur F. Bentley. The University Press.
Γεωργουδάκης, Γ. (2010). Αξιολόγηση εκπαιδευτικών: Μύθοι και πραγματικότητες. Δίαυλος.
Γκότοβος, Α. (2007). Εκπαιδευτικοί οργανισμοί, εκπαιδευτική έρευνα και εκπαιδευτική πολιτική: Δυνατότητες και όρια πολιτικών παρεμβάσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα. Στο Φ. Δ. Χαραλάμπους (Επιμ.), Μεταπολίτευση και εκπαιδευτική πολιτική: παρελθόν-παρόν-μέλλον (σσ. 99-111). Ελληνικά Γράμματα.
Γουβιάς, Δ., & Θεριανός, Κ. (2014). Εκπαιδευτική πολιτική. Gutenberg.
Γράβαρης Δ. (2004). Η πολιτική οικονομία των μορφών νομιμοποίησης. Από τον λαϊκισμό στον τεχνοκρατικό εκσυγχρονισμό. Στο Κοινωνική αλλαγή στη σύγχρονη Ελλάδα (1980-2001) (σσ. 27-57). Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα.
Γράβαρης, Δ., & Παπαδάκης, Ν. (Eπιμ.) (2005). Εκπαίδευση και εκπαιδευτική πολιτική. Σαββάλας.
Cohen, L., & Manion, L. (1994). Μεθοδολογία εκπαιδευτικής έρευνας (Χ. Μητσοπούλου & Μ. Φιλοπούλου, Μτφρ.). Μεταίχμιο. (Πρωτότυπη έκδοση 1994).
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education. Routledge.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε). (1993). Οι θέσεις της Δ.Ο.Ε. για την Αξιολόγηση. Αθήνα.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.). (2013). Διεκδικητικό Πλαίσιο. Διδασκαλικό Βήμα, 1164, 125-126.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.). (1980- 2017). Διδασκαλικό Βήμα, τεύχη 866-867, 894, 899, 903, 908, 914, 919, 931, 935, 945, 950, 953-954, 957-963, 965-966, 968-970, 974-982, 984, 987, 989, 991-993, 999-1000, 1003, 1005, 1010, 1023, 1032, 1037, 1047, 1049, 1061- 1063, 1076, 1087, 1089- 1097, 1099, 1103-1104, 1107, 1110-1111, 1113, 1116, 1122, 1126, 1128, 1153-1155, 1160-1161, 1163-1168.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.). (2019). Απόφαση 88ης Γενικής Συνέλευσης Δ.Ο.Ε. για τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου. Ανακτήθηκε στις 25-7-2019 από tinyurl.com/ycym97an
Δούκας, Χ. (1995). Εκπαιδευτική πολιτική και εξουσία: Η περίπτωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (1982-1994) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σχολή Επιστημών Αγωγής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Ζαμπαρλούκου, Σ. (1997). Κράτος και εργατικός συνδικαλισμός στην Ελλάδα, 1936-1990: μια συγκριτική προσέγγιση. Σάκκουλας.
Goldstein, K. M. (1999). Interest groups, lobbying, and participation in America. Cambridge University Press.
Heywood, A. (2002). Εισαγωγή στην πολιτική (Γ. Καράμπελας, Μτφρ.). Πόλις. (Πρωτότυπη έκδοση 2002).
Κασουλίδης, Α. (2012). Πολιτική, εκπαιδευτική πολιτική και διδασκαλικός συνδικαλισμός στην Κύπρο: το παράδειγμα της ΠΟΕΔ (1960-1974) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγική Σχολή, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Κασσωτάκης, Μ. (2018). Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Γρηγόρης.
Καστοριάδης, Κ. (2000). Η άνοδος της ασημαντότητας. Ύψιλον.
Κολυμπάρη, Σ. (2020). Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του έργου τους (1974-2014) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλοσοφίας.
Κουτούζης, Ε. (2008). Αξιολόγηση στην Εκπαιδευτική Μονάδα. Σημειώσεις μαθήματος «Εκπαιδευτική Αξιολόγηση».
Κουτούζης, Ε. (2018). Σημειώσεις μαθήματος «Εκπαιδευτική Αξιολόγηση».
Κωνσταντίνου, Χ. (2000). Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού ως κοινωνική, παιδαγωγική και επαγγελματική αναγκαιότητα. Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε., 13, 75-87.
Κωνσταντίνου, Χ. (2014). Η αξιολόγηση, ο εκπαιδευτικός και το εκπαιδευτικό έργο από την οπτική της παιδαγωγικής λογικής και της επικρατούσας δυσπιστίας. Ιστοσελίδα ΔΟΕ doe.gr/27.02.2013.
Lavdas, K. A. (1997). The Europeanisation of Greece: Interest politics and the crises of integration. Macmillan Press.
Λάβδας, Κ. (2005). Πολιτική ανάλυση, εκπαιδευτική πολιτική και ομάδες συμφερόντων: θεωρητικές επισημάνσεις και πλαίσια ανάλυσης πολιτικών. Στο Δ. Ν. Γράβαρης & Ν. Παπαδάκης (Επιμ.), Εκπαίδευση και εκπαιδευτική πολιτική (σσ. 61-86). Σαββάλας.
Λάβδας, Α. Κ. (2007). Οι ομάδες συμφερόντων στον εξαρθρωμένο κορπορατισμό: Ο κοινωνικός διάλογος στην Ελλάδα και ο ευρωπαϊκός «ανταγωνιστικός κορπορατισμός». Στο K. Featherstone (Επιμ.), Πολιτική στην Ελλάδα. Η πρόκληση του εκσυγχρονισμού (σσ. 119-146). Οκτώ.
Λαΐνας, Α. (2000). Η εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα: Πρωταγωνιστές και διαδικασία. Επιθεώρηση Διοικητικής Επιστήμης, 6, 75-125.
Lieberman, M. (2000). The teacher unions: How they sabotage educational reform and why. Encounter books.
Μαυρογορδάτος, Γ. (1998). Μεταξύ Πτυοκάμπτη και Προκρούστη. Οι επαγγελματικές οργανώσεις στη σημερινή Ελλάδα. Οδυσσέας.
Μαυρογορδάτος, Γ. (2001).Ομάδες πίεσης και δημοκρατία. Πατάκης.
Μητροπούλου, Α. (2015). Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας (Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία). Πανεπιστήμιο Πατρών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Μπάκας, Θ. (2011). Η συμβολή της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (Δ.Ο.Ε.) στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις κατά το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα (1974-2000). tinyurl.com/ycfhceyd
Μπάρδα, Δ. (2019). Εκπαιδευτική πολιτική και συνδικαλιστικός λόγος: Οι θέσεις της Δ.Ο.Ε. για την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών (1982-2019) (Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία). Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Μπουζάκης, Σ. (2005). Παγκοσμιοποίηση και εκπαίδευση: η υποταγή της εκπαίδευσης στην οικονομία της αγοράς. Στο Δ. Ν. Γράβαρης & Ν. Παπαδάκης (Επιμ.), Εκπαίδευση και εκπαιδευτική πολιτική (σσ. 135-149). Σαββάλας.
Μπουζάκης, Σ. (2019). Πανελλήνια Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών (ΠΑΣΚ Δ/Ν) (1974-2018). Θέσεις, αντιθέσεις, δράσεις, συγκρούσεις, πρόσωπα. Πάτρα.
Oertel, L. (2005)/ OESD. Quality framework for school evaluation and consequences for school design and assessment. Evaluating Quality in Educational Facilities. tinyurl.com/yaeqasn5
OESD, (2017). Education policy in Greece, a preliminary assessment. tinyurl.com/yaw65gkr
Olson, M. (2007). Η άνοδος και η παρακμή των εθνών: Οικονομική μεγέθυνση, στασιμοπληθωρισμός και κοινωνικές ακαμψίες (Γ. Αδαμόπουλος, Μτφρ.). Παπαζήσης. (Πρωτότυπη έκδοση: 1982).
Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. (2009). Πρόταση για τον σχεδιασμό και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Παπαδούρης, Π. (2011). Ο εκπαιδευτικός λόγος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) στο παράδειγμα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων 1964/65, 1976/77 και 1985. Στο Σ. Μπουζάκης (Επιμ.), Πανόραμα ιστορίας της εκπαίδευσης. Όψεις και απόψεις, τόμος Β’ (σσ. 1031-1050). Gutenberg.
Παπαδούρης, Π., & Κουστουράκης, Γ. (χ.χ.) Όψεις της κοινωνικής πολιτικής στο λόγο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος κατά την περίοδο 1946- 1967. tinyurl.com/y9ogwy7r
ΠΑΣΟΚ. (1981). Διακήρυξη Κυβερνητικής Πολιτικής. Αθήνα.
Richardson, J. (2000). Government, interest groups and policy change. Political studies, 48(5), 1006-1025.
Σαΐτης, Χ. (2008). Εκπαιδευτική πολιτική και διοίκηση. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. tinyurl.com/y9n5e65m
Schmitter, P. C. (1974). Still the century of corporatism? The Review of Politics, 36(1), 85-131.
Τσακίρης, Θ. (2009). Πολιτική κοινωνιολογία Μέρος 2: Διαδικασία εκπροσώπησης συμφερόντων και ομάδες πίεσης. Ανακτήθηκε στις 12-9-2018 από tinyurl.com/ya9bvbft
Τσέμπα, Χ. (2015). Εκπαιδευτική πολιτική και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών: Οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τους στόχους και τις συνέπειες της αξιολόγησης (Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή εργασία). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)