Trade unions' discourse and its contribution to democratic dialogue: Greek Primary Teachers Federation's discourse on educational evaluation
Published:
Mar 26, 2021
Keywords:
pressure groups democracy evaluation Hellenic Federation of Teachers educational policy
Abstract
Hellenic Federation of Teachers (H.F.T.), in the adoption of measures relating to areas of state educational policy, especially the evaluation of school units and teachers. Specifically, we focus on whether the H.F.T. helps to resolve or not this issue, so that we can lead to a strengthened democratic education framework that will serve and protect all concerned. Open, democratic dialogue contributes to a rational management of the situations that are created. In addition, it is a guarantee of the state's credible relationship with pressure groups, which represent the primary education sector. Although these groups have the potential to influence, either positively or negatively, the effectiveness of the Government, however, the state must take these positions into account in a dialectical process that promotes the institution of democracy. The work was based on a qualitative approach, utilizing interviews and content analysis. Our findings show that the H.F.T. participates in a dialogue which cannot be characterized as effective, as in many occasions arguments are invented in order to suspend the discussions on evaluation.
Article Details
- How to Cite
-
Μπάρδα Δ., & Κουτούζης Μ. (2021). Trade unions’ discourse and its contribution to democratic dialogue: Greek Primary Teachers Federation’s discourse on educational evaluation. Dialogoi! Theory and Praxis in Education, 7, 134–155. https://doi.org/10.12681/dial.23098
- Issue
- Vol. 7 (2021)
- Section
- Scientific columns
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution Non-Commercial License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g. post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (preferably in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).
Downloads
Download data is not yet available.
References
Αθανασιάδης, Χ. (2001). Τα εκπαιδευτικά συνδικάτα και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (1982-2000). Στο Γ. Μπαγάκης (Επιμ.), Aξιολόγηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και σχολείου (σσ. 146-153 ). Μεταίχμιο.
Αθανασιάδης, Χ. (2011). Εκπαιδευτικά συνδικάτα και εκπαιδευτική πολιτική: όψεις του 20ού αιώνα. Στο Σ. Μπουζάκης (Επιμ.), Πανόραμα ιστορία της εκπαίδευσης: Όψεις και απόψεις τ. Β’ (σσ. 1009-1030). Gutenberg.
Αθανασιάδης, Χ. (χ.χ.). Εκπαιδευτικά συνδικάτα και κοινωνικός κορπορατισμός. Η περίπτωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (1982-2000). tinyurl.com/y9c9qn5w
Αλεξανδρόπουλος, Γ. (2013). Κράτος και επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης: Ο λόγος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (1964-2004) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Πανεπιστήμιο Πατρών, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία.
Αλεξανδρόπουλος, Σ. (2010). Συλλογική δράση και αντιπροσώπευση συμφερόντων πριν και μετά τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα. Κριτική.
Ανδρέου, Α., & Παπακωνσταντίνου, Γ. (1994). Εξουσία και οργάνωση-διοίκηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Λιβάνη.
Ανδρέου, Α. (χ.χ.). Ομάδες πίεσης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών. https://study.eap.gr/mod/glossary
Ball, A. R., & Peters, G. (2001). Σύγχρονη πολιτική και διακυβέρνηση. Εισαγωγή στην πολιτική επιστήμη (Κ. Α. Λάβδας, Μτφρ.). Παπαζήσης.
Bentley, A. F. (1908). The process of government. A study of social pressures by Arthur F. Bentley. The University Press.
Γεωργουδάκης, Γ. (2010). Αξιολόγηση εκπαιδευτικών: Μύθοι και πραγματικότητες. Δίαυλος.
Γκότοβος, Α. (2007). Εκπαιδευτικοί οργανισμοί, εκπαιδευτική έρευνα και εκπαιδευτική πολιτική: Δυνατότητες και όρια πολιτικών παρεμβάσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα. Στο Φ. Δ. Χαραλάμπους (Επιμ.), Μεταπολίτευση και εκπαιδευτική πολιτική: παρελθόν-παρόν-μέλλον (σσ. 99-111). Ελληνικά Γράμματα.
Γουβιάς, Δ., & Θεριανός, Κ. (2014). Εκπαιδευτική πολιτική. Gutenberg.
Γράβαρης Δ. (2004). Η πολιτική οικονομία των μορφών νομιμοποίησης. Από τον λαϊκισμό στον τεχνοκρατικό εκσυγχρονισμό. Στο Κοινωνική αλλαγή στη σύγχρονη Ελλάδα (1980-2001) (σσ. 27-57). Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα.
Γράβαρης, Δ., & Παπαδάκης, Ν. (Eπιμ.) (2005). Εκπαίδευση και εκπαιδευτική πολιτική. Σαββάλας.
Cohen, L., & Manion, L. (1994). Μεθοδολογία εκπαιδευτικής έρευνας (Χ. Μητσοπούλου & Μ. Φιλοπούλου, Μτφρ.). Μεταίχμιο. (Πρωτότυπη έκδοση 1994).
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education. Routledge.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε). (1993). Οι θέσεις της Δ.Ο.Ε. για την Αξιολόγηση. Αθήνα.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.). (2013). Διεκδικητικό Πλαίσιο. Διδασκαλικό Βήμα, 1164, 125-126.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.). (1980- 2017). Διδασκαλικό Βήμα, τεύχη 866-867, 894, 899, 903, 908, 914, 919, 931, 935, 945, 950, 953-954, 957-963, 965-966, 968-970, 974-982, 984, 987, 989, 991-993, 999-1000, 1003, 1005, 1010, 1023, 1032, 1037, 1047, 1049, 1061- 1063, 1076, 1087, 1089- 1097, 1099, 1103-1104, 1107, 1110-1111, 1113, 1116, 1122, 1126, 1128, 1153-1155, 1160-1161, 1163-1168.
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (Δ.Ο.Ε.). (2019). Απόφαση 88ης Γενικής Συνέλευσης Δ.Ο.Ε. για τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου. Ανακτήθηκε στις 25-7-2019 από tinyurl.com/ycym97an
Δούκας, Χ. (1995). Εκπαιδευτική πολιτική και εξουσία: Η περίπτωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (1982-1994) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σχολή Επιστημών Αγωγής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Ζαμπαρλούκου, Σ. (1997). Κράτος και εργατικός συνδικαλισμός στην Ελλάδα, 1936-1990: μια συγκριτική προσέγγιση. Σάκκουλας.
Goldstein, K. M. (1999). Interest groups, lobbying, and participation in America. Cambridge University Press.
Heywood, A. (2002). Εισαγωγή στην πολιτική (Γ. Καράμπελας, Μτφρ.). Πόλις. (Πρωτότυπη έκδοση 2002).
Κασουλίδης, Α. (2012). Πολιτική, εκπαιδευτική πολιτική και διδασκαλικός συνδικαλισμός στην Κύπρο: το παράδειγμα της ΠΟΕΔ (1960-1974) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγική Σχολή, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Κασσωτάκης, Μ. (2018). Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Γρηγόρης.
Καστοριάδης, Κ. (2000). Η άνοδος της ασημαντότητας. Ύψιλον.
Κολυμπάρη, Σ. (2020). Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του έργου τους (1974-2014) (Αδημοσίευτη Διδακτορική Διατριβή). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλοσοφίας.
Κουτούζης, Ε. (2008). Αξιολόγηση στην Εκπαιδευτική Μονάδα. Σημειώσεις μαθήματος «Εκπαιδευτική Αξιολόγηση».
Κουτούζης, Ε. (2018). Σημειώσεις μαθήματος «Εκπαιδευτική Αξιολόγηση».
Κωνσταντίνου, Χ. (2000). Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού ως κοινωνική, παιδαγωγική και επαγγελματική αναγκαιότητα. Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε., 13, 75-87.
Κωνσταντίνου, Χ. (2014). Η αξιολόγηση, ο εκπαιδευτικός και το εκπαιδευτικό έργο από την οπτική της παιδαγωγικής λογικής και της επικρατούσας δυσπιστίας. Ιστοσελίδα ΔΟΕ doe.gr/27.02.2013.
Lavdas, K. A. (1997). The Europeanisation of Greece: Interest politics and the crises of integration. Macmillan Press.
Λάβδας, Κ. (2005). Πολιτική ανάλυση, εκπαιδευτική πολιτική και ομάδες συμφερόντων: θεωρητικές επισημάνσεις και πλαίσια ανάλυσης πολιτικών. Στο Δ. Ν. Γράβαρης & Ν. Παπαδάκης (Επιμ.), Εκπαίδευση και εκπαιδευτική πολιτική (σσ. 61-86). Σαββάλας.
Λάβδας, Α. Κ. (2007). Οι ομάδες συμφερόντων στον εξαρθρωμένο κορπορατισμό: Ο κοινωνικός διάλογος στην Ελλάδα και ο ευρωπαϊκός «ανταγωνιστικός κορπορατισμός». Στο K. Featherstone (Επιμ.), Πολιτική στην Ελλάδα. Η πρόκληση του εκσυγχρονισμού (σσ. 119-146). Οκτώ.
Λαΐνας, Α. (2000). Η εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα: Πρωταγωνιστές και διαδικασία. Επιθεώρηση Διοικητικής Επιστήμης, 6, 75-125.
Lieberman, M. (2000). The teacher unions: How they sabotage educational reform and why. Encounter books.
Μαυρογορδάτος, Γ. (1998). Μεταξύ Πτυοκάμπτη και Προκρούστη. Οι επαγγελματικές οργανώσεις στη σημερινή Ελλάδα. Οδυσσέας.
Μαυρογορδάτος, Γ. (2001).Ομάδες πίεσης και δημοκρατία. Πατάκης.
Μητροπούλου, Α. (2015). Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας (Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία). Πανεπιστήμιο Πατρών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Μπάκας, Θ. (2011). Η συμβολή της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (Δ.Ο.Ε.) στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις κατά το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα (1974-2000). tinyurl.com/ycfhceyd
Μπάρδα, Δ. (2019). Εκπαιδευτική πολιτική και συνδικαλιστικός λόγος: Οι θέσεις της Δ.Ο.Ε. για την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών (1982-2019) (Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία). Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Μπουζάκης, Σ. (2005). Παγκοσμιοποίηση και εκπαίδευση: η υποταγή της εκπαίδευσης στην οικονομία της αγοράς. Στο Δ. Ν. Γράβαρης & Ν. Παπαδάκης (Επιμ.), Εκπαίδευση και εκπαιδευτική πολιτική (σσ. 135-149). Σαββάλας.
Μπουζάκης, Σ. (2019). Πανελλήνια Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών (ΠΑΣΚ Δ/Ν) (1974-2018). Θέσεις, αντιθέσεις, δράσεις, συγκρούσεις, πρόσωπα. Πάτρα.
Oertel, L. (2005)/ OESD. Quality framework for school evaluation and consequences for school design and assessment. Evaluating Quality in Educational Facilities. tinyurl.com/yaeqasn5
OESD, (2017). Education policy in Greece, a preliminary assessment. tinyurl.com/yaw65gkr
Olson, M. (2007). Η άνοδος και η παρακμή των εθνών: Οικονομική μεγέθυνση, στασιμοπληθωρισμός και κοινωνικές ακαμψίες (Γ. Αδαμόπουλος, Μτφρ.). Παπαζήσης. (Πρωτότυπη έκδοση: 1982).
Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. (2009). Πρόταση για τον σχεδιασμό και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Παπαδούρης, Π. (2011). Ο εκπαιδευτικός λόγος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) στο παράδειγμα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων 1964/65, 1976/77 και 1985. Στο Σ. Μπουζάκης (Επιμ.), Πανόραμα ιστορίας της εκπαίδευσης. Όψεις και απόψεις, τόμος Β’ (σσ. 1031-1050). Gutenberg.
Παπαδούρης, Π., & Κουστουράκης, Γ. (χ.χ.) Όψεις της κοινωνικής πολιτικής στο λόγο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος κατά την περίοδο 1946- 1967. tinyurl.com/y9ogwy7r
ΠΑΣΟΚ. (1981). Διακήρυξη Κυβερνητικής Πολιτικής. Αθήνα.
Richardson, J. (2000). Government, interest groups and policy change. Political studies, 48(5), 1006-1025.
Σαΐτης, Χ. (2008). Εκπαιδευτική πολιτική και διοίκηση. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. tinyurl.com/y9n5e65m
Schmitter, P. C. (1974). Still the century of corporatism? The Review of Politics, 36(1), 85-131.
Τσακίρης, Θ. (2009). Πολιτική κοινωνιολογία Μέρος 2: Διαδικασία εκπροσώπησης συμφερόντων και ομάδες πίεσης. Ανακτήθηκε στις 12-9-2018 από tinyurl.com/ya9bvbft
Τσέμπα, Χ. (2015). Εκπαιδευτική πολιτική και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών: Οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τους στόχους και τις συνέπειες της αξιολόγησης (Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή εργασία). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή.
