ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΦΙΛΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ


Δημοσιευμένα: Jul 1, 2014
Λέξεις-κλειδιά:
κοινωνική ικανότητα ενίσχυση φιλίας προσχολική ηλικία
Ελευθερία Μπεαζίδου (Eleftheria Mpeazidou)
Καφένια Μπότσογλου (Kafenia Mpotsoglou)
Ελένη Ανδρέου
Περίληψη
Οι ικανοποιητικές κοινωνικές σχέσεις των παιδιών προσχολικής ηλικίας έχουν ταυτιστεί με την κοινωνική ικανότητα και σύμφωνα με τη βιβλιογραφία δείκτες αυτής της ικανότητας είναι ατομικά χαρακτηριστικά που εκδηλώνουν τα παιδιά στο σχολείο όπως: η κοινωνική συμπεριφορά, η συμμετοχή σε κοινωνικό παιχνίδι και οι κοινωνικές δεξιότητες, προσανατολισμένες στις δεξιότητες φιλίας. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να εξετάσει την προβλεπτική αξία των δεικτών της κοινωνικής συμπεριφοράς, της συμμετοχής στο παιχνίδι με τους συμμαθητές και των κοινωνικών δεξιοτήτων φιλίας στη φιλία. Το προτεινόμενο μοντέλο εξετάστηκε σε δείγμα 147 αγοριών και κοριτσιών ηλικίας 5,5 ετών. Εφαρμόστηκαν πολλαπλές αναλύσεις παλινδρόμησης για να δείξουν τα αποτελέσματα ότι η φιλία προβλέπεται καλύτερα από τις δεξιότητες για τη διατήρηση της φιλίας (F1,145=35.07, p<.001) και από το κοινωνικό παιχνίδι /συνεργασίας (F1,144=21.46, p<.001). Επιπλέον, αναδείχθηκαν διαφορετικά μοντέλα τη φιλία στα αγόρια και στα κορίτσια. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας μπορούν να αξιοποιηθούν στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου, στις παρεμβάσεις και στην εξατομικευμένη διδασκαλία παιδιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις κοινωνικές τους σχέσεις με τους συμμαθητές τους.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Επιστημονική αρθρογραφία & εκπαιδευτικές δράσεις
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Barton, B. K. & Cohen, R. (2004). Classroom gender composition and children's peer relations. Child Study Journal, 34, 29-45.
Bierman, K. L.(2004). Peer rejection: Developmental processes and intervention. New York: Guilford Press.
Black, B. & Logan, A. (1995). Links between the communication patterns in motherchild, father-child and child-peer Interactions and childrens’ social status. Child Development, 66, 55-71.
Buysse, V., Goldman, B. D. & Skinner, M. L. (2002). Setting effects on friendship formation among young children with and without disabilities. Exceptional Children, 68(4), 503-517.
Corsaro, W. A. & Miller, P. J.(1992). New directions for child development: Interpretive approaches to children's socialization, (Issue 58). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Dunn, J. (2004). Children’s friendships: The beginnings of intimacy, UK:Blakwell.
Gazelle, H. & Ladd, G. W.(2003). Anxious solitude and peer exclusion: A diathesis-stres model of internalizing trajectories in childhood. Child Development, 74, 257-278.
Gottman, J. M. (1983). How children become friends. Monographs of the Society for Research in Child Development, 48, 1-85.
Hartup, W. W.(1992). Peer relations. In E. M. Hetherington (Ed.), Handbook of child psychology: Socialization, personality, and social development (Vol. 4, pp. 103-196 ) (4th Ed.). New York: John Wiley.The company they keep: Friendships and their developmental significance. Child Development, 67, 1-13.
Hartup, W. W. & Stevens, N.(1997). Friendship and adaptation in the life course. Psycho-logical Review, 121, 355–370.
Howes, C. (2000). Relationships: Child and teacher. Early Developments, 4(1), 12-13.
Howes, C. & Matheson, C.C.(1992). Sequences in the development of competent play with peers: Social and social pretend play. Developmental Psychology, 28, 961-974.
Huffman, L. C., Mehlinger, S. L. & Kerivan, A. S.(2000). Risk factors for academic and behavioral problems at the beginning of school. In Off to a good start: Research on the risk factors for early school problems and selected federal policies affecting children’s social and emotional development and their readiness for school. Chapel Hill: University of North Carolina, FPG Child Development Center.
Ladd, G. W.(1990). Having friends, keeping friends, making friends, and being liked by peers in the classroom: Predictors of children's early school adjustment. Child Development, 61(4), 1081-1100.
Ladd, G. W., Kochenderfer, B. J. & Coleman, C. C. (1997). Classroom peer acceptance, friendship, and victimization: Distinct relational systems that contribute uniquely to children’s school adjustment? Child Development, 68, 1181–1197
Lamb, Μ. Ε., & Sutton-Smith, Β.(Eds) (1982). Sibling relationships: Their nature and significance across the lifespam. Hillsdalr, NJ:Lawrence Erlbaum.
Magotsiou, E., Goudas, M. & Hasandra, M. (2006). Validity and reliability of the Greek version of the Multisource Assessment of Social Competence Scale. Perceptual and Motor Skills, 103, 667-675.
Μπότσογλου, Κ. & Κακανά, Δ. Μ.(2012). Η λειτουργία και το περιεχόμενο των κανόνων κατά τις αυθόρμητες δραστηριότητες παιχνιδιού παιδιών προσχολικής ηλικίας. Ερευνώντας τον κόσμο του παιδιού, 11, 22-30.
Parker, J. G. & Asher, S. R. (1993). Friendship and friendship quality in middle childhood: Links with peer group acceptance and feelings of loneliness and social dissatisfaction. Developmental Psychology, 29, 611–621.
Perry, B. D., Hogan, L. & Marlin, S. J. (2000). Curiosity, Pleasure, and Play: A Neurodevelopmental Perspective. Child Trauma Academy. Retrived: www.childtrauma.org/ctamaterials/Curiosity.asp.
Ross, H. S. & Lollis, S. P.(1989). A social analysis of toddler peer relationships. Child Development, 60, 1082–1091.
Walter, J. L. & LaFreniere, P. J.(2000). A naturalistic study of affective expression, social competence and sociometric status in preschoolers. Early Education and Development, 11 (1), 109-122.
White, C.(2006). The Social Play Record: A Toolkit for Assessing and Developing Social Play from Infancy to Adolescence. Jessica Kingsley Publishers.
Τα περισσότερο διαβασμένα άρθρα του ίδιου συγγραφέα(s)