«Παιδιά-Θαύματα» με Εξαιρετικά Υψηλό Δείκτη Νοημοσύνης


Опубликован: Σεπ 14, 2021
Ευτυχία Μητσοπούλου
Αλέξανδρος-Σταμάτιος Αντωνίου
Аннотация

Μία κατηγορία μαθητών για την οποία τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξημένο ερευνητικό ενδιαφέρον αποτελούν τα χαρισματικά παιδιά με Δείκτη Νοημοσύνης 160+ τα οποία συνήθως αποκαλούνται χαρισματικά παιδιά πολύ υψηλού επιπέδου ή εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά. Στην καθημερινότητα οι άνθρωποι τείνουν να χαρακτηρίζουν αυτά τα παιδιά ως «παιδιά-θαύματα» ή ιδιοφυΐες και ανάμεσα στα ποικίλα χαρακτηριστικά που διαθέτουν τα εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά είναι η πρώιμη ανάπτυξη του λόγου και της ανάγνωσης, τα υψηλά επίπεδα ενέργειας και η ωριμότητα του χιούμορ τους. Η πρώιμη ανάπτυξη σε αυτούς τους τομείς έχει θετικά αποτελέσματα στη γνωστική και κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη αυτών των παιδιών, ωστόσο,  ειδικά στον τομέα της κοινωνικής ανάπτυξης, τα εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες σε σχέση με τα χαρισματικά παιδιά μέσου επιπέδου, όπως προβλήματα κοινωνικής απομόνωσης. Επιπρόσθετα, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των παιδιών δεν εντοπίζεται έγκαιρα ή μπορεί και να μην εντοπιστεί καθόλου. Γι’ αυτό και απαιτείται ειδική μέριμνα και εξειδικευμένες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για τη συγκεκριμένη ομάδα μαθητών, όπως η συμβουλευτική, τα καλοκαιρινά προγράμματα, ο εμπλουτισμός της ύλης, η κατ’ οίκον διδασκαλία και η επιτάχυνση, παρεμβάσεις οι οποίες θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα για την εκπαίδευση ώστε τα εξαιρετικά χαρισματικά παιδιά να μπορέσουν να καινοτομήσουν, να δημιουργήσουν από το μηδέν και να αξιοποιήσουν στο μέγιστο το εγγενές δυναμικό τους.

Article Details
  • Раздел
  • Articles
Скачивания
Данные скачивания пока недоступны.
Библиографические ссылки
ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Α.-Σ. (2009). Χαρισματικά και Ταλαντούχα Παιδιά. Αθήνα: Πασχαλίδης.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Α.-Σ., & ΣΩΤΗΡΑΚΗ, Κ. (2011). Επιτακτική η ανάγκη συμβουλευτικής υποστήριξης και στους χαρισματικούς μαθητές. Στο Εταιρεία Ειδικής Παιδαγωγικής Ελλάδος (Επιμ.), Η Ειδική Αγωγή Αφετηρία Εξελίξεων στην Επιστήμη και την Πράξη (Τόμος Δ’, σελ. 264-276). Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.
CLARK B. (2009). Responding to the profoundly different brains of highly gifted. Gifted Education Communicator, 40(4), 12-13.
COLEMAN, J. L., & CROSS, L. T. (2005/2nd ed.). Being gifted in school. An introduction to development, guidance and teaching. Waco, TX: Prufrock Press Inc.
CROSS, L. T. (2011). On the social and emotional lives of gifted children (4th ed.). Waco, TX: Prufrock Press Inc.
DAUBER, S. L., & BENBOW, C. P. (1990). Aspects of personality and peer relations of extremely talented adolescents. Gifted Child Quarterly, 34(1), 10-14.
DAVIS, A. G., RIMM, B. S., & SIEGLE, D. (2018/6η έκδ.). Εκπαίδευση Χαρισματικών Παιδιών. Στο Α.-Σ. Αντωνίου, Μ. Παπαδάτου-Παστού & Σ. Πολυχρονοπούλου (Επιμ.). Αθήνα: Παρισιάνου.
DEHAAN, R.F: & HAVIGHURST, R.J. (1961). Educating gifted children. Chicago, IL: University of Chicago Press.
GALLAGHER, J. J. (1958). Peer acceptance of highly gifted children in the elementary school. Elementary School Journal, 58, 465-470.
GROSS, M. U. M. (1999). Small poppies: Highly gifted in the early years. Roeper Review, 21(3), 207-214.
GROSS, M. U. M. (2000). Exceptionally and profoundly gifted students: An undeserved population. Understanding Our Gifted, 12(2), 3-9.
GROSS, M.U.M. (2004). Exceptionally Gifted Children (2nd ed.). London: RoutledgeFalmer.
GROSS, M. U. M. (2009). Highly gifted young people: Development from childhood to adulthood. In L. V. Shavinina (Ed.), International Handbook of Giftedness (pp. 337-352). New York, NY: Springer.
HÈBERT, P. T. (2011). Understanding the social and emotional lives of gifted children. Waxo, TX: Prufrock Press inc.
HOLLINGWORTH, L. S. (1926). Gifted children: Their nature and nurture. New York, NY: Macmillan.
HOLLINGWORTH, L. S. (1942). Children above IQ 180: Their origin and development. New York, NY: World Books.
JANOS, F. M. (1983). The psychological vulnerabilities of children of very superior intellectual ability. Unpublished doctoral disser-tation. New York University.
JUNG, Y. J., & GROSS, M. U. M. (2014). Highly gifted students. In J. A. Plucker & C. M. Callahan (Eds.), Critical issues and practices in gifted education. What the research says (pp. 305-314). Waco, TX: Prufrock Press Inc.
LOVECKY, D. V. (1994). Exceptionally gifted children: Different minds, Roeper Review, 17(20), 116-120.
LUBINSKI, D., WEBB., R. M., MORELOCK, M. J., & BENBOW, C. P. (2001). Top 1 in 10,000: A 10-year follow-up of the profoundly gifted. Journal of Applied Psychology, 86, 718-729.
ROBINSON, M. N. (2009). Parenting highly gifted children: Intense demands, intense rewards. Gifted Education Communicator, 40(4), 7-8.
ROEDELL, W. (1984). Vulnerabilities of highly gifted children. Roeper Review, 6(3), 127-130.
SILVERMAN, L.K. (1989). The highly gifted. In J.F: Feldhusen, J. VanTassel-Baska, & K. Seeley (Eds.), Excellence in educating the gifted (pp. 71-83). Denver, CL: Love.
TOLAN, S. S. (2019). Profoundly gifted: Outliers among the outliers. In B. Wallace, D. A. Sisk & J. Senior (Eds.), The SAGE Handbook of Gifted and Talented Education (pp. 104-116). London, UK: SAGE Publications LTD.
TOLAN, S. (1998). Beginning brilliance. In J. Smutny (Ed.), The young gifted child: Potential and Promise, an anthology (pp. 165-181). New Jersey, NJ: Hampton Press.
VEVRAI-DOURET, L. (2011). Developmental and cognitive characteristics of “high-level potentialities” (highly gifted) children. International Journal of Pediatrics, 14.
doi:10.1155/ 2011/ 420297
WINNER, E. (2000). The origins and ends of giftedness. American Psychologist, 55(1), 159-169. doi: 10.1037/0003-066X.55.1.159
Наиболее читаемые статьи этого автора (авторов)